Volgens de Nederlandse wet zijn er twee soorten graven. Het is mogelijk om een graf te huren op een begraafplaats of u kunt er voor kiezen om een graf te kopen. In dit laatste geval heeft u uitsluitend recht op het graf en kan het niet door iemand anders worden ingenomen.
De tarieven verschillen echter per begraafplaats. Op sommige begraafplaatsen kan het in stand houden van een graf voor onbepaalde tijd 3.000,- kosten en op andere 14.000,-.
De meeste begraafplaatsen hanteren een vaste periode van 20 of 30 jaar. De totale kosten zijn €3500 à €3700 (voor 20 jaar: 20 x €175 à €185). Die moet je meestal in 1 keer in het begin afrekenen. De LOB ziet wel dat steeds meer gemeenten verschillende periodes aanbieden voor de huur van een graf.
Als je door het land heen kijkt naar waar al wel eeuwige grafrust is, zie je dat de prijskaartjes uiteenlopen van 2.500 tot 8.000 euro. Als de grond door de gemeenschap wordt gefinancierd, kan je goedkoper begraven omdat je de kosten al hebt afgedekt.
De grafkosten voor een algemeen graf liggen op ongeveer 780 euro bij een looptijd van 10 jaar.
Als een graf geruimd wordt, wordt meestal eerst alleen het monument weg gehaald. De steen wordt dan gewoonlijk in stukken geslagen en afgevoerd. De inhoud van het graf, dus de botten, worden niet meteen weg gehaald. Dat gebeurt pas als er opnieuw in het graf begraven wordt voor een andere familie.
De rechthebbende is degene die volgens de registers van de begraafplaats als zodanig te boek staat en die een akte of brief als bewijs daarvan krijgt.
De wettelijke termijn van grafrust is in Nederland 10 jaar. Dit betekent dat iemand die begraven wordt, sowieso 10 jaar begraven moet blijven. Dit is een verplicht minimum. Of hier jaren bij komen, hangt af of iemand begraven is in een algemeen graf, of een eigen graf.
Hier zijn geen wettelijke regels voor. Een kist mag in alle houdingen in een graf: horizontaal, verticaal, op een zijde, ondersteboven en ook, zoals in uw geval, achterstevoren. Op begraafplaatsen waar gewoonlijk 'achterstevoren' wordt begraven, staat dit ook niet in de reglementen.
Hoeveel personen in een graf mogen, is niet landelijk wettelijk geregeld. Het verschilt per begraafplaats. Hoeveel personen in een graf begraven kunnen worden staat in de beheersverordening of in het beheersreglement van een begraafplaats, of in de grafbrief.
Graven met eeuwige rechten bestaan niet in Nederland. Die zijn in het verleden nooit uitgegeven en worden ook niet uitgegeven. De wet kent alleen 'graven voor onbepaalde tijd'. Dat zijn graven waarvan de einddatum nog niet bekend is.
Een particulier graf is een graf dat voor een bepaalde tijd wel op naam van een van de nabestaanden (familieleden) van de begraven persoon gezet wordt. De persoon die de grafrechten krijgt, zo wordt de “eigendom” of huur van het graf genoemd, bepaalt dus ook wie er in het graf begraven mogen worden.
In een algemeen graf beslist de houder van de begraafplaats wie in dat graf begraven worden; bij een familiegraf beslist de rechthebbende op wiens naam het graf staat, wie er begraven wordt. Het is ook mogelijk om een graf (veel) groter te maken dan voor 2 of 3 personen, door er een grafkelder van de maken.
Daar zijn de kosten voor een particulier graf voor 2 personen voor de duur van 20 jaar € 4.160 en voor een algemeen graf betaal je € 1.360.
De term koopgraf werd vaak gebruikt voor graven die vroeger voor onbepaalde tijd werden uitgegeven. In oude wetgeving stond namelijk ook dat wie een dergelijk graf had, als 'eigenaar' moest worden aangemerkt. Eigendom en koop zijn begrippen die juridisch dicht bij elkaar liggen.
Kosten van natuurbegraven
Een plekje in de natuur kost gemiddeld tussen de vierduizend en vijfduizend euro. Dit is inclusief onderhoud en beheer. De prijs van een natuurbegraafplaats is duurder dan een plek op de meeste reguliere begraafplaatsen. Dat heeft onder meer te maken met het eeuwige grafrecht.
Voor een lijk in een kist helemaal verteerd is (verdwenen is), moet u aan tientallen jaren denken. Soms kun je na honderden jaren nog skeletten of delen van skeletten op een oude begraafplaats vinden. Soms is na 20 of 30 jaar alles helemaal weg.
Weefsel van organen wordt vernietigd, lichaamscellen worden in hoog tempo afgebroken, de huid verkleurt en raakt los. Vet neemt de langste tijd om te verteren, dus billen en dijen zitten er als laatste aan. Na zo'n tien jaar is alleen het skelet nog over.
Het hangt van de grondsoort af, maar ook van omstandigheden zoals het begraven in het graf of in graven om het graf heen. Wanneer graven door nabestaanden zijn dicht gegooid en niet door grafdelvers, zakken ze vaak ook eerder in omdat de aarde dan vaak niet goed wordt aangestampt.
Bovengronds ruimen
Dat houdt in dat de grafsteen en eventuele grafzerk weg worden gehaald, er komt een laagje verse aarde overheen en dat wordt ingezaaid met gras. Met de begraven stoffelijke resten gebeurt dan dus niets." Pas als de grafrechten van het graf opnieuw zijn uitgegeven, dan wordt er ondergronds geruimd.
Tien jaar is een kroonjaar. Dat geldt niet alleen tijdens een mensenleven: het getal tien speelt ook een belangrijke rol na een overlijden. Zo schrijft de Wet op de lijkbezorging onder meer voor dat een graf pas mag worden geruimd wanneer na de laatste begraving of bijzetting van een lijk tien jaar zijn verstreken.
De stoffelijke resten kunnen dan op een begraafplaats worden herbegraven in hetzelfde graf of in een nieuw graf. Dit betekent echter wel dat de nabestaanden nieuwe grafrechten moeten huren of kopen. Ook het opnemen en herplaatsen van het bestaande grafmonument moet weer opnieuw worden betaald.
Na het overlijden van een rechthebbende is het simpelweg zo dat degene die het eerst het verzoek aan de begraafplaatshouder doet, de grafrechten krijgt. Als de huidige rechthebbende een bepaalde voorkeur heeft, kan zij er voor zorgen dat iemand na haar de rechten krijgt.
Als iemand is overleden, worden de kosten van de begrafenis en het nieuwe graf gewoonlijk uit de nalatenschap betaald. Soms ook door een verzekering. Een van de nabestaanden wordt rechthebbende van het graf.
Grafrechten geven recht op een plek op een begraafplaats voor een bepaalde periode. Bij een gemeentelijke begraafplaats betaalt u grafrechten aan de gemeente. Bij een bijzondere begraafplaats betaalt u grafrechten aan de houder van die begraafplaats, bijvoorbeeld een kerkgenootschap.