Het is schadelijk om te veel solanine of tomatine binnen te krijgen.Het kan bijvoorbeeld misselijkheid, overgeven, buikkramp en diarree veroorzaken. Maar dit komt weinig voor. Solanine ontstaat onder invloed van licht in de schil en uitlopers van aardappelen.
Het remmende effect van alkaloïden uit aardappels op het enzym acetylcholine-esterase kunnen de volgende symptomen tot gevolg hebben: Zweten. Overgeven. Diarree.
Aardappelen zijn goed voor je darmen. Naast het feit dat resistent zetmeel in aardappelen de bloedsuikerspiegel ten goede kan komen, kan het ook bijdragen aan een goede darmflora. Wanneer de stof de dikke darm bereikt, wordt het een waardevolle voedingsbron voor heilzame darmbacteriën.
Als je ontlasting te dun is of je last hebt van diarree, is het goed om voldoende vezels te eten. Doordat vezels vocht vasthouden, wordt de ontlasting steviger en dikker. Eet bijvoorbeeld volkorenbrood, volkorenpasta, zilvervliesrijst, peulvruchten, aardappelen en fruit.
Bewaar je aardappelen te warm (>8°C), dan lopen ze uit. De uitlopers (wortels) en 'pitten' zijn niet gezond, ze bevatten solanine, een voor sommige mensen licht giftige stof die in grote hoeveelheden buikklachten, depressies en slapeloosheid kan veroorzaken.
Nieuwe aardappelen zijn de allereerste aardappelen van het jaar. De aardappelen worden jong geoogst, voordat de suikers worden omgezet in zetmeel. Hierdoor zijn de nieuwe aardappelen vaak kleiner van stuk en hebben een extreem dunne schil.
Vergiftigingsverschijnselen treden bij de mens al op bij een inname van 25 mg tomatine. 400 mg tomatine kan al dodelijk zijn. Solanine veroorzaakt een branderig en scherp gevoel in de keel, diarree, misselijkheid, versuftheid, angstgevoelens, uitbreken van zweet, ademnood, bewusteloosheid en krampen.
Het klopt wel dat primeuraardappelen meer solanine – een natuurlijke en licht giftige stof – bevatten, maar die is in normale hoeveelheden niet schadelijk voor volwassenen. Voor kinderen zouden grote hoeveelheden nieuwe aardappelen wel buikkrampen kunnen veroorzaken.
Dit kan variëren van 3 uur tot 3 dagen na het eten. In de meeste gevallen treden de klachten binnen de 24 uur op. Diarree is bijna altijd het belangrijkste symptoom van een voedselvergiftiging.
Eet veel vezels. Vezels in de darmen houden de ontlasting soepel en geven volume en stevigheid. Goede vezelbronnen bij diarree zijn groenten en volkorenproducten, zoals volkorenbrood, havermout, volkorenpasta, zilvervliesrijst en volkoren couscous. Gebruik geen diarreeremmers bij plotseling optredende diarree.
Zoete aardappel wint wel in de categorie voedingsvezels. Met z'n 2,4 gram per 100 gram bevat hij iets meer vezels dan gewone aardappel met 1,8 gram. Beide aardappelsoorten vallen met hun vezelgehalte onder levensmiddelen die een bron van vezels zijn.
Bij het bakken of frituren van aardappels wordt vet gebruikt. Dit vet wordt deels door de aardappels opgenomen en vervolgens geconsumeerd. Hiermee bevatten gebakken of gefrituurde aardappels vet, en leveren ze per portie meer calorieën dan gekookte of gepofte aardappels waarbij geen vet wordt toegevoegd.
Vermijd erg grote en/of vette maaltijden. Alcohol, pepermunt, chocolade, koolzuurhoudende dranken, sterk gekruid eten en vet voedsel kunnen klachten veroorzaken. Wees voorzichtig met gasvormende voedingsmiddelen, zoals bonen, koolsoorten, ui en prei. Drink niet te veel melk.
Een histamine-intolerantie ontstaat wanneer de hoeveelheid histamine die zich in het lichaam ophoopt groter is dan de hoeveelheid die het lichaam kan verwerken. Een intolerantie betekent dus niet dat je allergisch of gevoelig bent voor de biogene amine; het betekent puur dat er teveel in je lichaam aanwezig is.
Vroege dumping – 10-20 minuten na een maaltijd:
Vocht verplaatst zich snel naar de darm, gevolgd door vast (vaak zoet) voedsel. Hierdoor wordt er veel vocht vanuit de bloedbaan naar de darm aangetrokken en ontstaat er (osmotische) diarree.
Diarree is dunne ontlasting (poep). De poep is zo dun als pap, of zelfs als water. Je moet vaak en snel naar het toilet. Diarree gaat vaak samen met buikpijn en buikkrampen.
Chronische diarree door intolerantie voor bepaalde voedingsstoffen komt wel vaak voor: intolerantie voor tarwe, rogge of gerst (glutenintolerantie of coeliakie), melkproducten (lactose-intolerantie) of bepaalde voedseltoevoegingen zoals aspartaam of sorbitol.
Was de aardappelen met koud water, boen ze goed schoon en verwijder al het vuil. Snij de aardappelen in hapklare partjes; kleine exemplaren hoef je alleen maar doormidden te snijden. Omdat de schil van nieuwe aardappelen zo dun is hoef je ze niet te schillen.
Zet ze half onder water en kook ze 15-20 minuten. Check met een vork of scherp mes na 15 minuten of ze bijna gaar zijn. Zo niet, laat ze steeds een minuut extra koken. Giet ze net voordat ze gaar zijn af en laat ze nagaren en uitdampen, met het deksel schuin op de pan, op een vlamverdeler of warmhoudplaatje.
Aardappels worden groen als ze een tijdje in het licht liggen. Ook groene aardappelen bevatten solanine. Indien je aardappel volledig groen is, eet je die dus beter niet op. Als je de plek gewoon kunt wegsnijden, kan je de rest van de aardappel wel gewoon opeten, net zoals bij uitlopers.
Verwijder de schillen van aardappelen: de meeste alkaloïden zitten in de schil. Vermijd groene tomaten vanwege de giftige alkaloïde tomatine (zit niet in rijpe tomaten). Vermijd aardappelen met groene plekken en uitlopers, daarin bevindt zich veel solanine (alkaloïde).
Gekookte aardappelen kan je tot 3 dagen bewaren in de koelkast.