San Pedro wordt gebruikt door de cactus in plakken te snijden, urenlang te koken tot een dikke drap en dit op te drinken. De cactus kan ook vermalen worden tot poeder, opgelost worden in water of sap en zo gedronken worden. De smaak is erg bitter en wordt door de meeste mensen als behoorlijk onprettig omschreven.
Aan bomen en planten zitten eetbare delen (vruchten en zaden) en ook woestijngras is te eten. Aan cactussen groeien vaak vruchten die je kunt eten. Cactussen zijn ook heel handig voor het vocht: je kunt een deel eraf snijden en het vocht van de plant opdrinken.
Al eeuwenlang drinken sommigen ginder elke ochtend cactussap voor een optimale gezondheid. Naast vitamines en vezels, pakt de cactus een heleboel aandoeningen aan, vermindert het de bloedsuikerspiegel bij diabetici en doet het de cholesterol dalen. Niet voor niets is de cactus symbool van Mexico.
Het is een groot misverstand dat cactussen helemaal geen water nodig hebben. Zonder water zal je cactus langzaam verschrompelen en uitdrogen. Het is dus wel belangrijk dat je water geeft, maar vooral ook niet te veel. Het belangrijkste bij het water geven aan je cactus is dat je de grond tussendoor droog laat vallen.
Sommige zijn zelfs giftig. Maar de eetbare cactus bevat veel vitamine C en antioxidanten. Ook zou volgens onderzoekers het cholesterolpeil dalen na cactusconsumptie. En tip van Italiaanse moekes: een cactus zou werken tegen maagzweren.
Cactussen zijn populaire kamerplanten omdat ze zeer onderhoudsvriendelijk zijn. Om de cactus extra groot te laten groeien, moet de cactus naar een grotere pot verhuisd worden. Bij het verpotten kunnen er sappen uit de cactus komen. De sappen van de Cactus Eurphorbia zijn giftig voor mensen.
Bereiding: Snijd de uiteinden van de cactusvijg eraf en snijd de schil daarna in zodat je hem eraf kunt pellen. Snijd de vrucht vervolgens in stukjes. Mangostukjes kun je kant en klaar kopen.
Cactusvijgen hebben een zoetige smaak die soms wat zuur kan zijn en een beetje op een peer lijkt. De vrucht bevat eetbare pitjes. Cactusvijgen zijn lekker in fruitsalades, maar ook als tussendoortje.
Cactussen en vetplanten hoef je maar heel weinig water te geven: geef in de zomer af en toe een flinke plens water in een keer en laat de grond daarna bijna helemaal uitdrogen. In de winter hoef je maar eens in de 4 weken een beetje water te geven. Controleer wel regelmatig.
Maar bij de Nederlands-Belgische cactus- en vetplantenvereniging Succulenta merken ze daar weinig van. Had de vereniging in de jaren zeventig nog ruim 3000 leden, inmiddels is dat 1400. De gemiddelde leeftijd is 60 jaar.
Verkwikkende cactusvijg
In 100 g cactus zit 24% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine C. Die vitamine, vooral aanwezig in de pitjes, is goed voor je weerstand en werkt verkwikkend na een vermoeiende week.
Cactusvijgen bevatten pitten die eetbaar zijn, zodra de bedoornde delen van de vijg geel/rood verkleuren. De smaak kan het best worden omschreven als zoet met een zure nasmaak. Sommigen vergelijken de smaak nog het meest met een peer, anderen zeggen meer meloen te proeven.
Cactusvijg (1 ) bevat 42 calorieën.
Bovendien kunnen Cactussen vele malen hun eigen gewicht aan water opzuigen. Bij lagere temperaturen in de winter kan een cactus zonder problemen drie maanden zonder water, hierbij kunnen sommige cactussoorten iets krimpen. Bij lagere temperaturen is het beter om de grond droog te houden.
Na het smelten, is het water nog niet veilig om te drinken. Regenwater en sneeuw kunnen na contact met de bodem of uit de lucht meegenomen bacteriën en virussen bevatten.
Cactus. Hoewel cactussen -of eigenlijk cacti- gewend zijn aan fel zonlicht in de woestijn, kunnen ze toch verbranden in de zon. Daarom doen ze het beter op plekken waar deels schaduw is. In compleet donkere kamers zullen ze niet overleven, maar in de meeste slaapkamers zullen ze het goed doen.
Een teken dat een cactus écht te weinig water krijgt, is dat hij krimpt. Dan kun je beter iets meer water geven. Heel belangrijk: let erop dat de aarde nooit vochtig is. Geef daarom water via de onderkant van de pot.
Een cactus die te donker staat, gaat altijd op zoek naar meer licht. En om in de tussentijd energie te besparen, zal de nieuwe groei vervormd en ielig zijn. De groei is niet mooi rond en vol, maar dun en langgerekt, misschien zelfs puntig bij een bolcactus. Dat is een teken dat de cactus op zoek is naar meer licht.
Cactussen die erg in de lengte groeien, of dat nu omhoog of hangend is, zijn niet al te moeilijk te stekken. Met een goed schoon mes snij je de stam door, vlak bij de grond of hoger, afhankelijk van wat je esthetisch mooier vindt. De moederplant groeit vanuit de wond meestal vertakt weer verder.
Het jonge blad van de plant kun je eten als groente in soep of salade. Het fruit, de cactusvijg kun je vers of gedroogd eten. De verse vrucht is sappig, de smaak zit ergens tussen peer en meloen in. Er zitten veel kleine zwarte zaadjes in die je gewoon kunt inslikken.
De vruchten zijn rijp zodra ze geel of rood verkleuren. De smaak is zoetig, soms aan de zure kant en lijkt enigszins op die van een peer. Men eet de pitjes mee op. De kleine doorns hebben weerhaakjes en kunnen bij mensen een geïrriteerde huid veroorzaken.
Neem een beetje schoollijm en smeer dat over het stuk huid waarin het naaldje zit. Laat de lijm drogen en trek het voorzichtig van je huid af. Herhaal indien nodig en hier geldt hetzelfde als bij de de tip voor tape: kijk uit met behaarde stukken huid.
Borstel de vrucht schoon onder stromend water. Snijd de schil in en trek de schil van de vrucht af. Je kunt de cactusvijg ook halveren en uitlepelen, net als met een kiwi.
In de zomer en herfst worden cactusvijgen verkocht die uit Zuid-Europa komen. In de winter en het voorjaar komen ze uit Midden- en Zuid-Amerika. Filmpje: Wat is een cactusvijg?: De cactusvijg groeit bovenop de schijfcactus, die oorspronkelijk uit Mexico komt.
De plant van de cactusvijg
De cactusvijg groeit op de schijfcactus, de Opuntia ficus-indica. Deze cactus kan wel 4 meter hoog worden en heeft vlezige, schijfvormige en gedoornde bladeren. In het voorjaar begint de cactus gele bloemen te krijgen, waarna vruchtvorming plaatsvindt.