Nitrofurantoïne is een antibioticum voor urineweginfectie en blaasontsteking. Het doodt bacteriën en vermindert klachten. Er is geen wisselwerking bekend van nitrofurantoïne en paracetamol. Je kunt paracetamol zonder problemen gebruiken als je nitrofurantoïne gebruikt.
Het is verstandig om geen alcohol te drinken tijdens een antibioticakuur, ongeacht welke antibiotica je gebruikt. Alcohol droogt uit en veroorzaakt soms onrustige slaap, twee dingen die je lichaam niet kan gebruiken bij het bestrijden van een infectie.
U kunt paracetamol gebruiken tegen de pijn. De bacterie die wondroos veroorzaakt, wordt meestal bestreden met een antibioticum, zoals amoxicilline met clavulaanzuur. Amoxicilline doodt veel soorten bacteriën. Clavulaanzuur verbetert het effect van amoxicilline.
Capsules, tabletten en drank beginnen na 1 tot 2 uur te werken; de injectie en het infuus werken meteen. Eén dosis werkt 6 tot 12 uur. Na een paar dagen merkt u dat de klachten van de infectie minder worden. Soms is het mogelijk om een kuur van 1 dag te gebruiken.
Paracetamol heeft geen ontstekingsremmende werking en werkt enkel pijnstillend en koortsverlagend.
Voor hevige of chronische pijn wordt paracetamol soms ook gecombineerd met zware pijnstillers die nog een trap hoger staan op de pijnladder, namelijk de zwakwerkende opioïden zoals tramadol of codeïne. In combinatie met bijvoorbeeld codeïne wordt het effect van paracetamol nog wat versterkt.
Wanneer bacteriën resistent worden tegen antibiotica, dan moeten sterkere antibiotica worden ingezet om infecties te genezen. Chinese onderzoekers melden dat ze bacteriën hebben gevonden die ook resistent zijn tegen de sterkste antibiotica die er vandaag bestaan, namelijk polymyxinen (1, 2).
Als je symptomen wilt laten verdwijnen, zijn drie dagen voldoende. Als je alle bacteriën wilt doden, zijn die twee extra dagen nuttig. De kans op het terugkomen van de klachten op langere termijn (4-6 weken) is iets groter bij de korte kuur; de kans op bijwerkingen is weer iets groter bij de lange kuur.
Eet na het doorslikken van een antibioticum de eerste drie uur geen yoghurt. Ook yoghurt vermindert de werking van het medicijn. Alcohol en antibiotica zijn geen goede combinatie. Het kan leiden tot ernstige misselijkheid.
Volwassenen. Oraal: volgens de fabrikant: 500 mg elke 8 uur óf 750–1000 mg elke 12 uur. Bij een ernstige infectie 750–1000 mg elke 8 uur gedurende 10 dagen. Oraal: volgens SWAB-advies bronchitis: bij een verminderde weerstand/comorbiditeit: 500 mg elke 8 uur, gedurende 5 dagen.
Goed om te weten. Amoxicilline is een antibioticum dat behoort tot de penicillines. Antibiotica bestrijden bacteriën (en dus geen virussen). Amoxicilline helpt o.a. bij luchtweginfecties, longontsteking, oorontsteking, blaasontsteking en bepaalde SOA's.
Capsule of drank: u kunt de capsule of de drank het beste op een lege maag innemen. Dat is 1 uur voor of 2 uur na de maaltijd. Voedsel vermindert namelijk de opname van dit medicijn. Verdeel de doses zo goed mogelijk over de dag, voor een constant effect.
Sommige antibiotica werken beter als u ze op een lege maag inneemt. Op het etiket staat dan: 1 uur voor of 2 uur na het eten innemen. Sommige antibiotica kunt u het beste innemen met wat voedsel. Dan heeft u minder kans op klachten van de maag of de darmen.
Te veel zuurstof in een cel is giftig en tast het DNA aan. De cel gaat dan dood. Naast deze reactie veroorzaakt zonlicht in combinatie met antibiotica de aanmaak van ontstekingscellen. Dit alles leidt tot een ernstig verbrande huid, soms zelfs met blaren.
Als een patiënt zich tijdens een behandeling met een antibioticum moe voelt, ligt het voor de hand deze vermoeidheid toe te schrijven aan de ziekte waarvoor het antibioticum werd voorgeschreven. Toch menen patiënten nogal eens dat de vermoeidheid een rechtstreeks gevolg is van het gebruik van het antibioticum.
Antibiotica kunnen bijwerkingen geven, zoals misselijkheid en rode huiduitslag. Slik antibiotica zoals op het recept staat. Bel uw huisarts als u toch zieker wordt of meer dan 3 dagen koorts houdt. Als antibiotica te vaak worden gebruikt, kan een bacterie ongevoelig worden voor de antibiotica.
Veel antibiotica vallen ook de goede bacteriën in het lichaam aan, vooral breedspectrum antibiotica. Daarom worden de bacteriën in het maag-darmkanaal soms verhinderd in hun functie. Klachten zoals misselijkheid, diarree of krampen treden dan soms op als bijwerkingen van een antibiotica(kuur).
Het antibioticum doodt een groot deel van de bacteriën of remt ze in hun groei, tot het lichaam weer voldoende weerstand heeft om zelf de resterende bacteriën uit te schakelen. Je arts kan beoordelen of bacteriën de oorzaak zijn van de infectie en of er een antibioticumkuur nodig is.
Smal- en breedspectrum antibiotica
De voorkeur ligt bij het gebruik van smalspectrum antibiotica. Bij smalspectrum antibiotica raken minder onschuldige bacteriën beschadigd bij de behandeling van de ziekteverwekkende bacterie. Daarnaast hebben smalspectrum antibiotica minder bijwerkingen dan breedspectrum antibiotica.
Amoxicilline doodt bacteriën (antibioticum). Door clavulaanzuur gaat amoxicilline beter werken. Bij infecties van longen, luchtpijp, keel, bijholtes, middenoor, blaas en nieren. En bij diepe huidinfecties (bijvoorbeeld door bijtwonden), wondroos, eikelontsteking en infecties van botten en gewrichten.
Naast bessen behoren citrusvruchten tot de krachtigste immuunboosters, met topscores in de categorie vitamine C. Ook ananas hoort thuis op de lijst van natuurlijke ontstekingsremmers. Ananas bevat het enzym bromelaïne, dat ontstekingsbevorderende neurotransmitters vernietigt.
Voeding die ontstekingen laat aanwakkeren
Voedsel uit een fabriek met chemische toevoegingen of kunstmatige zoetstoffen. Omega 6 vetzuren en transvetten (plantaardige olies zoals zonnebloem-, raapzaad- en maisolie (denk aan frituurvet) en alle harde vetten uit een fabriek zoals margarines)
In ons onderzoek hebben we duidelijk aan kunnen tonen dat de ontstekingsstoffen die horen bij ontstekingsreuma kunnen zorgen voor vermoeidheid. Die stofjes zitten in het bloed en ze zorgen voor een vermindering van signaalstoffen in de hersenen.