Aftengevoelige mensen. Naar aanleiding hiervan besloot het onderzoeksteam om mensen die gevoelig zijn voor het krijgen van aften tropisch fruit voor te zetten. Uit deze test kwam naar voren dat het eten van papaja, kiwi, mango en ananas kan leiden tot het ontstaan van aften.
Scherpe voedingsmiddelen kunnen het slijmvlies beschadigen waarna er een afte ontstaat; Gluten (brood, granen) en caseïne (zuivel) kunnen ook een rol spelen bij het ontstaan van aften.
Eet geen hard eten of eten met scherpe randjes, zoals toast. Kauw voorzichtig. Drink geen zure dranken, zoals frisdranken en sinaasappelsap. Raak de aften niet aan met uw tong, vingers of tandenborstel.
Gebitsproblemen en een slechte mondhygiëne kunnen aften veroorzaken. Een klein wondje in de mond kan de ontstaansplek worden van aften. Zo'n wondje kan ontstaan door te krachtig poetsen, een slecht passend kunstgebit, per ongeluk bijten op de binnenkant van de wang of het eten van erg heet voedsel.
Zoals gezegd er zijn geen middeltjes die de aften genezen. De aft gaat vanzelf weer weg. Wel zijn er producten die verlichting geven bij pijn en kunnen bijdragen dat de aft iets sneller verdwijnt. Gorgelen met een desinfecterende mondspoeling.
Aften zijn een bron van irritatie en stress die ons dagelijks leven beïnvloeden en invloed kunnen hebben op ons welzijn. Aften zijn niet besmettelijk, tenzij ze veroorzaakt worden door het herpes simplex virus.
Weet je dat verse gember goed kan helpen tegen aften (pijnlijke, open zweertjes in je mond)? Deze tip kregen we van Marie-Janne: leg een stukje verse gember 10 minuten tegen de aft aan. Het prikt een beetje maar de pijn vermindert snel en het helpt bij het genezen.
Aften zijn kleine witte zwellingen of zweertjes, omgeven door rood weefsel. Aften zijn niet besmettelijk. Dit in tegenstelling tot de koortslip, waarmee ze vaak verward worden, die veroorzaakt wordt door het besmettelijke herpesvirus. Aften bevinden zich echter altijd binnen in de mond en de koortslip buiten de mond.
In principe verdwijnen aften vanzelf binnen 14 dagen. Als de aft in je mond groter is dan één centimeter kan dit langer duren. Neem contact op met de huisarts als de aft niet binnen twee weken is genezen of als je koorts krijgt en jezelf ziek voelt.
Een mondgel met lidocaïne kan helpen tegen de pijn van aften. Deze kun je aanbrengen met een wattenstaafje. Dit middel is verkrijgbaar bij de drogist. Verder kan het laten smelten van een paracetamol in de mond (op de plek van de afte) helpen tegen de pijnklachten.
Aften beginnen vaak als blaasjes die later stuk gaan, waardoor de aft verandert in een pijnlijk zweertje. Een aft in de mond herkent u aan de grijswitte of gele kleur met een rode ontstoken rand. Tijdens het eten van zuur of erg warm voedsel kan een aft u stekende pijn bezorgen. Heeft u vaak last van aften?
Aften genezen vanzelf binnen 7 tot 14 dagen. Tegen de pijn kunt u paracetamol gebruiken. Of u kunt de aften aanstippen met lidocaïne-aanstipvloeistof. Dit kan nuttig zijn als u tijdens het eten pijn heeft.
Baby's hebben vaak last van spruw. Dit ziet er uit als een witte aanslag in de mond, maar dit zijn geen aften. Spruw wordt veroorzaakt door een schimmelinfectie.
Heel soms gaan de aften gepaard met andere symptomen, zoals koorts, een ziek gevoel over zwellingen in de nek en/of mondbodem. In dat geval is het raadzaam om er mee bij de huisarts langs te gaan. Doe dat ook als de aften langer dan ongeveer twee weken aanhouden.
Door vermindering van de cystatinen neemt de weerstand van de mond dus af, waardoor er gemakkelijker aften ontstaan. Zo is papaïne, en dus vers tropisch fruit, bij sommige mensen de veroorzaker van aften. Eet u echter iedere dag vers tropisch fruit, dan blijkt het effect van de papaïne wel minder te worden.
Zweren en bultjes op de tong kunnen veroorzaakt worden door een herpes-simplex-infectie van de mond, aften, tuberculose, een vroeg stadium van syfilis, bacteriële- en virusinfecties.
Volgens de experts kunnen aften soms ontstaan als er te weinig ijzer, vitamine B12, of foliumzuur in het bloed zit, maar zijn andere oorzaken veel voor de hand liggender.
Het allereerste is je mond grondig spoelen met een milde zoutwater oplossing of mondwater; Stopt het bloeden niet, vouw dan een steriel gaasje dubbel en druk het gedurende 10 tot 15 minuten tegen het wondje aan; Het gebruik van een ijspak wil ook helpen om de pijn te verzachten.
Grotere aften kunnen soms een uiting zijn van een onderliggende ziekte. Voorbeelden zijn de ziekte van Behçet, bloedziekten door gebrek aan ijzer, vitamine B12 of foliumzuur en darmziekten zoals coeliakie (overgevoeligheid voor gluten), de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa.
Verse gember eten of drinken is de beste manier om met gember af te vallen. Je kunt gember rauw eten, maar dat is niet voor iedereen weggelegd. Het is gemakkelijker om verse gember thee te zetten of om gember door je eten te verwerken. Je kunt gemakkelijk de gember schillen en gebruiken in verschillende maaltijden.
Gember: de één vindt het heerlijk, de ander 'drie keer niks'. Maar bij misselijkheid (door wagenziekte bijvoorbeeld) helpt gember wel degelijk. Dit komt doordat gember de stof gingerol bevat. Deze zorgt ervoor dat het signaal tussen de maag en het 'braakcentrum' in de hersenen tijdelijk geblokkeerd wordt.
Hoe herken je een mondschimmel? Een Candida schimmelinfectie (spruw) is vaak te herkennen aan witte, soms pijnlijke, plekjes op de tong, de binnenkant van de wang of tegen het gehemelte. De witte aanslag op de tong kan een branderig gevoel geven. Ook zie je soms rode verkleuringen op het mondslijmvlies.
Spruw is een infectie in de mond en in de keel die door de Candida-gist wordt veroorzaakt. U ziet veel witte vlekjes op de slijmvliezen van tong, de binnenkant van de wangen en het gehemelte. Het geeft vrijwel geen klachten. De Candida is een veel voorkomende soort gist, die van nature in de mondholte voorkomt.
Lidocaïne oromucosale gel wordt gebruikt bij pijn van het mondslijmvlies, tandvlees of de lippen. Dit komt vaak door nieuwe gebitsprothesen of een beugel. Artsen schrijven lidocaïne orale gel ook voor om pijn te voorkomen bij onderzoek van mond, keel of slokdarm of bij het inbrengen van een voedingssonde.