Als de waarde van de statische wrijvingscoëfficiënt groter is dan 1, dan heb je een kracht nodig die groter is dan μN om het lichaam in beweging te brengen. Als de waarde van de kinetische wrijvingscoëfficiënt groter is dan 1, dan betekent dit dat dit de maximale waarde van de kinetische wrijvingscoëfficiënt is.
Ja.Wanneer het contactoppervlak zwaar gepolijst is, neemt de wrijvingskracht toe vanwege de toename van de adhesiekrachten tussen de moleculen . In zo'n geval zal de wrijvingscoëfficiënt groter zijn dan één.
Voor de meeste objecten ligt de wrijvingscoëfficiënt tussen 0 en 1. Maar dat betekent niet dat deze niet groter kan zijn dan 1. Siliconenrubber is zo'n materiaal met een wrijvingscoëfficiënt groter dan één . Daarom is de bewering correct.
Dit komt omdat in de praktijk. De wrijvingskracht tussen twee oppervlakken is meestal kleiner dan de normaalkracht op het contactpunt . Als het lichaam rust op een horizontaal oppervlak, dan is de normaalkracht gelijk aan het gewicht van het lichaam en dit is nog steeds veel hoger dan de wrijvingskracht op het oppervlak.
De wrijvingscoëfficiënt is afhankelijk van de objecten die wrijving veroorzaken. De waarde ligt meestal tussen 0 en 1, maar kan groter zijn dan 1 .
Als de waarde van de statische wrijvingscoëfficiënt groter is dan 1, dan heb je een kracht nodig die groter is dan μN om het lichaam in beweging te brengen. Als de waarde van de kinetische wrijvingscoëfficiënt groter is dan 1, dan betekent dit dat dit de maximale waarde van de kinetische wrijvingscoëfficiënt is.
Soms wordt aangenomen dat de wrijvingscoëfficiënt (COF) een maximale theoretische en praktische waarde van 1,00 heeft. Dit is niet waar; er is geen maximum . Het is waar dat waarden die hoger zijn dan 1,00 zo slipvast zijn dat hun werkelijke waarde vaak van weinig belang is.
Wrijvingscoëfficiënt (COF) is een dimensieloos getal dat wordt gedefinieerd als de verhouding tussen wrijvingskracht en normaalkracht (vergelijking (2.1)). Materialen met een COF kleiner dan 0,1 worden beschouwd als smerende materialen. COF is afhankelijk van de aard van de materialen en de oppervlakteruwheid.
Ten eerste is er een belangrijke kwalificatie voor " de waarde van de wrijvingskracht kan nooit groter zijn dan de toegepaste kracht ". Dit verwijst naar statische wrijving.
Als materialen een coëfficiëntwaarde van één hebben, betekent dit dat de wrijvingskracht gelijk is aan de normaalkracht .
Alleen de duwkracht verricht positieve arbeid en de wrijvingskracht negatieve arbeid.
De dynamische wrijvingscoëfficiënt is de verhouding tussen de wrijvingskracht en de normaalkracht als de oppervlakken ten opzichte van elkaar reeds bewegen.
Als in de ruimte geen lucht is, dan is er toch ook geen wrijvingskracht die bewegingen tegenwerkt.
De wrijvingscoëfficiëntwaarde wordt uitgedrukt als een getal tussen 0,0 en 1,0. Hoe dichter het getal bij 1,0 ligt, hoe groter de slipweerstand. Oppervlakken met hoge wrijvingscoëfficiënten ( COF 0,6 of hoger ) zijn over het algemeen ruw en bieden daarom grip voor de persoon tijdens beweging.
Op een ruw oppervlak is er meer wrijving, omdat er meer oneffenheden op het ruwe oppervlak zitten.
De waarde van de dynamische wrijvingscoëfficiënt is meestal afhankelijk van de snelheid waarmee de massa over de ondergrond schuift. Doorgaans neemt de wrijvingskracht (bij benadering evenredig) met de snelheid af: waarin: μd0 = dynamische wrijvingscoëfficiënt bij klein snelheidsverschil.
Statische wrijving heeft een grotere waarde dan kinetische wrijving, omdat statische wrijving optreedt wanneer het lichaam in rust is . Er is dan veel meer intermoleculaire aantrekkingskracht tussen het object en het oppervlak gedurende een lange tijd, die eerst overwonnen moet worden.
De zwaartekracht verdubbeld, maar de wrijvingskracht blijft ongeveer gelijk. Daarom zal het dus sneller vallen. Dit is ook geval bij het neerdwarrelen van stof, of de vorming van mist. Maar als het oppvl groter wordt, dan hebben die blaadjes toch juist meer last van wrijvingskracht (door de lucht).
Kortom, statische wrijving is hetzelfde als de kracht die wordt uitgeoefend omdat het lichaam niet beweegt. Statische wrijving is werkzaam omdat het lichaam de neiging heeft om te bewegen wanneer er een kracht op wordt uitgeoefend. Beperkende wrijving is de wrijving die op een lichaam wordt uitgeoefend wanneer het op het punt staat om te gaan bewegen. Meestal is beperkende wrijving de hoogste .
De wrijvingscoëfficiënt (COF) kan omhoog of omlaag worden bijgesteld door het gebruik van vulstoffen [16]. Het toevoegen van vulstoffen met een lage COF zoals grafiet, hexagonaal boornitride, PTFE, paraffinewas of molybdeendisulfide zal de COF verlagen.
Wrijvingscoëfficiënt (COF) is oppervlakteweerstand tegen beweging. Het is een maat voor hoe plakkerig of glad twee oppervlakken zijn wanneer ze tegen elkaar worden gewreven. COF wordt gebruikt om kracht of spanning op kabel te voorspellen .
De waarde van de wrijvingscoëfficiënt voor een geval waarin één of meer stenen over een schone houten tafel schuiven, bedraagt ongeveer 0,5. Dit betekent dat er een kracht gelijk aan de helft van het gewicht van de stenen nodig is om alleen al de wrijving te overwinnen en de stenen met een constante snelheid te laten bewegen .
De maximale statische wrijvingskracht is: (f s ) max = μ s N waarbij μ s de coëfficiënt van statische wrijving is. Statische wrijving is subtiel omdat de statische wrijvingskracht variabel is en afhankelijk is van de externe krachten die op een object werken. Dat wil zeggen, f s ≤ μ s N, terwijl (f s ) max = μ s N. Over het algemeen geldt: μ s ≥ μ k .
Wrijvingscoëfficiënt (COF) is een wiskundige term die de hoeveelheid wrijving weergeeft die bestaat tussen twee oppervlakken. Een lage waarde van de wrijvingscoëfficiënt betekent dat er minder kracht nodig is om te glijden, terwijl een hogere waarde betekent dat er meer kracht nodig is .
Het is niet noodzakelijk dat de wrijvingscoëfficiënt altijd kleiner is dan 1. Wanneer de wrijving sterker is dan de normale reactiekracht, is de wrijvingscoëfficiënt groter dan 1. Bijvoorbeeld, siliconenrubber heeft een wrijvingscoëfficiënt groter dan 1.