Het vruchtwater is normaal helder of grijswit van kleur, met witte vlokjes erin. Soms kan het vruchtwater ook roze van kleur zijn door bijmenging van bloed. Dit is normaal. Geel, bruin of groen vruchtwater is niet normaal en een reden om het ziekenhuis te bellen.
Normaal gesproken is vruchtwater helder of grijs-wit van keur met witte vlokjes erin. De vlokjes zijn huidschilfers met een talgachtige substantie erop. Het vruchtwater kan ook verkleuren. Het kan groen of bruin worden als er wat ontlasting van het kind in terechtkomt.
Vruchtwater verlies / gebroken vliezen
Vruchtwater kan je herkennen aan dat het waterdun is, het ruikt zoetig en je het niet kan ophouden. Soms verlies je in een keer een hele plens, maar vooral als de baby al goed is ingedaald, zullen het steeds kleine beetjes vocht zijn die je verliest.
Helder vruchtwater is waterig, grijs-wit troebel van kleur, soms met wat witte of rozige vlokjes. Vruchtwater heeft een zoetige geur (niet zurig zoals urine of wee als afscheiding). Als de vliezen gebroken zijn, blijft het vruchtwater meestal aflopen en heb je de hele tijd een natte onderbroek.
De eerste ontlasting na de geboorte heet meconium. Het ziet er donkergroen uit. Soms poept het kind al voordat hij geboren is in het vruchtwater. Wanneer uw vliezen breken kunt u zien of het vruchtwater groen is.
Als er geen grote golven komen twijfel je soms ook of het vruchtwater is of toch urine. Het duidelijkste verschil hiertussen is de geur. Je herkent vruchtwater, omdat het zoetig ruikt. En je kunt het niet stoppen, zoals je dat meestal bij plassen wel kan.
De afvalstoffen van het gedronken vruchtwater, met daarin dode cellen, lanugo en darmsappen hopen zich allemaal op in het spijsverteringskanaal van je baby. Dit resulteert dus in meconium poep, wat je baby ook al loost in de buik tijdens de zwangerschap.
Je kunt een plons vruchtwater verliezen of slechts een paar druppels. Kenmerkend van gebroken vliezen is dat je druppels of scheutjes vocht blijft verliezen. Vruchtwater kan helder, zoals kraanwater of groen/geel zijn. Om de kleur goed te beoordelen, kun je het beste een kraamverband uit je kraampakket in doen.
Als je langer dan 24 uur vruchtwater verliest en je hebt nog steeds geen goede weeën, dan wordt je meestal naar het ziekenhuis gestuurd. Als de vliezen gebroken zijn is de natuurlijke barrière (de vliezen) voor bacteriën om bij het kind te komen weg.
Als je vliezen langer dan 24 uur gebroken zijn spreken we van 'langdurig gebroken vliezen'. Als je tussen de 37 en 42 weken zwanger bent en het vruchtwater is helder, zal de verloskundige of gynaecoloog je adviseren af te wachten of de weeën spontaan op gang komen.
Dat vruchtwaterverlies kan in kleine beetjes komen, maar ook in een grote golf vruchtwater. De vliezen kunnen op meerdere plekken breken. Als dit centraal richting de uitgang gebeurt, dan zal er in een keer een grotere hoeveelheid vruchtwater vrijkomen.
Mogelijke gevolgen van het vroegtijdig verliezen van vruchtwater zijn: Hoger risico op infecties bij de baby. Vroeggeboorte. Verstoorde ontwikkeling van de baby (bij breken van vruchtwater voor 22 weken zwangerschapsduur).
Hoewel een bevalling in veel gevallen begint met weeën kan het ook zijn dat eerst de vliezen breken. Als dit het geval is, zult u vruchtwater verliezen. Dit kan een flinke plas zijn, maar in enkele gevallen ook maar een klein beetje; net zoals bij urineverlies. Daarom dat dit verwarrend kan zijn.
Zijn mijn vliezen gebroken? Bij veel vrouwen beginnen meteen de alarmbellen te rinkelen! Gelukkig kun je afscheiding en vruchtwater goed uit elkaar houden. Het grootste verschil: afscheiding is slijmerig en plakkerig, terwijl vruchtwater juist waterig is.
Sommige artsen adviseren om geen seks meer te hebben in de laatste maand van de zwangerschap, omdat de vliezen dan elk moment kunnen breken. Andere artsen zeggen dat seks in de laatste maand juist wel kan. Er wordt vaak gezegd dat sperma het hormoon prostaglandine bevat, wat de bevalling kan opwekken.
Een bevalling kan ook beginnen met het breken van de vliezen, ook dan zijn sterke en regelmatige weeën nodig om ontsluiting te krijgen. De weeën beginnen vaak binnen 24 uur nadat de vliezen gebroken zijn. Een wee is een samentrekking van de baarmoeder.
Ingedaald hoofdje
Als het hoofdje nog niet goed was ingedaald, dan is dit aan je verteld. Wanneer je vliezen breken en het hoofdje is nog niet (goed genoeg) ingedaald, dan is het belangrijk om direct de verloskundige te bellen en te gaan liggen. We komen dan langs om te controleren of het hoofdje goed is ingedaald.
Vruchtwater is over het algemeen een heldere, witte of roze vloeistof, maar het kan ook witte vlokjes (vernix) bevatten. Je kan vruchtwater niet ophouden zoals urine en het ruikt zoetig. Vruchtwater verlies je continu. Zodra jij of je kindje beweegt zal er weer vruchtwater komen.
Vruchtwater ruikt wat weeïg of zoet. Wanneer de baby in het vruchtwater heeft gepoept heeft het een groene kleur (als erwtensoep), maar geen andere geur. We noemen het dan meconiumhoudend vruchtwater. Meconium is de eerste ontlasting van de baby en bestaat uit vetten en donshaartjes, er zitten nog geen bacteriën in.
Vruchtwater: 800 g
Het volume van het vruchtwater neemt toe naarmate de zwangerschap vordert. Op 16 weken bedraagt het volume vruchtwater 150 ml, na 7 maanden 1.000 tot 1.500 ml en op 37 tot 40 weken 700 tot 800 ml.
Er wordt dan dagelijks ongeveer 400 milliliter vruchtwater 'teveel' aangemaakt. Bijna een halve liter dus. Een derde hiervan wordt geregeld door de verschillen in vochtbalans tussen de moeder en het kindje.
De vliezen kunnen al gebroken zijn, dit kan eigenlijk in elke fase gebeuren, soms is er vruchtwaterverlies voordat de ontsluitingsweeën beginnen. Zijn de vliezen in deze fase nog niet gebroken, dan kunnen wij de vliezen breken tijdens een inwenig onderzoek.
Een ongeboren baby reageert sterker met naar de hand toe bewegen wanneer de moeder haar buik aait dan wanneer anderen dat doen. Dit kan verklaren waarom een moeder haar kind voelt bewegen als ze over haar buik aait, terwijl het bewegen stopt als bijvoorbeeld de partner van moeder de buik aanraakt.
De kans op poepen tijdens de bevalling kan je enigszins verkleinen door de volgende dingen te doen voor de bevalling: Zorgen voor een goede stoelgang gedurende de zwangerschap. Dit doe je door vooral in de laatste weken voor de bevalling extra veel water drinkt. Dit voorkomt obstipatie en houdt je ontlasting zacht.
Als de baby nog in de buik zit zijn de longen van de baby gevuld met vruchtwater. Doordat de moeder perst komt er druk op de borstholte van de baby te staan, waardoor een deel van dat vruchtwater uit de longen wordt geperst.