Daarnaast kun je ook last krijgen van gevoelens van angst. Dit kan heel erg lijken op de symptomen van post-traumatische stress, afhankelijk van hoe ernstig het vreemdgaan is geweest of hoe het is ervaren. Wanneer je het verliezen van je partner lastig kunt verwerken wordt dit vaak gezien als een “adjustment disorder”.
Gemiddeld, onder begeleiding, duurt het zo´n 2 jaar voordat het vreemdgaan een beetje is verwerkt. Dit zijn gemiddelde: het kan jaren duren eer de huwelijkspartners over de ergste schok heen zijn!
Misschien vergeef je hem/haar wel, maar de meeste mensen geven aan dat ze het niet vergeten. Dit heeft alles te maken met de impact op het vertrouwen dat opeens weg is. Dit zorgt er namelijk voor dat je in een volgende relatie sneller problemen hebt met iemand vertrouwen.
Is er na overspel nog hoop voor een relatie? Ja, zegt relatietherapeut Esther Perel volmondig. Ze behandelde duizenden stellen die ontrouw meemaakten en ontdekte wat beide partners kunnen doen om toch samen verder te gaan.
Volgens het onderzoek is de kans dat je relatie blijft duren niet bijster groot. Meer dan de helft van de relaties, 54,5%, liep meteen op de klippen zodra het ontrouw aan het licht kwam. 30% probeerde in eerste instantie om samen te blijven, maar ging daarna toch uit elkaar.
Beide vormen kunnen hetzelfde traumatische effect teweegbrengen bij degene die bedrogen is. De mentale, psychische, fysieke en emotionele reacties zijn dezelfde als bij ptss. Ze zijn dus ernstig van aard en kunnen niet zomaar genegeerd worden. Wat nodig is, is goede zorg, aandacht en transparantie.
Volgens seksuologen voldoet een affaire meestal aan drie elementen: een emotionele band, geheimhouding en seksuele chemie. De redenen om overspel te plegen zijn ook vaak hetzelfde: gebrek aan intimiteit, positieve aandacht en het 'vuur' dat gedoofd is in de relatie.
Blijft die ontrouw een levenslange litteken binnen de relatie of huwelijk? Je relatie overleeft geen enkele affaire als de ontrouwe partner contact blijft houden met de minnaar of met de minnares. Het vertrouwen zal dan nooit terug keren.
De meeste mensen die vreemdgaan zitten met schuldgevoelens. Vooral naar de eigen partner, maar ook naar kinderen, vrienden en de partner van de ander. Een interessante zienswijze vind ik dat als je vreemdgaat (ook al weet je partner het niet), je de ander er toch al mee kwetst.
Mannen die 55 jaar zijn gaan het meest vreemd en bij vrouwen is die vreemdgangerspiek op hun 45ste. Dat hadden we niet aan zien komen. Ook zei het onderzoek dat mannen een 7 procent grotere kans hebben om vreemd te gaan en voordat vrouwen het doen wegen ze eerst de voor- en nadelen af. Een man doet dat niet.
' is een veelgehoorde uitspraak. Deze excuses komen over als het goed praten van het voorval en zullen de kans op verandering doen afnemen. Vreemdgangers zullen hun gedrag niet snel veranderen als het vreemdgaan een patroon is in hun huidige of vorige relaties en er weinig of geen motivatie is om het anders te doen.
Vreemdgaan komt voort uit een geactiveerd pijnlichaam. Je mist iets, voelt je niet compleet. Je bent niet aanwezig in het Nu (dat doet pijn), accepteert je eigen levenssituatie niet, neemt er geen verantwoordelijkheid voor en verlangt daarom naar iets anders. Je zoekt iets buiten jezelf en je eigen relatie.
Het voelt als een mes in onze rug. Aan de ene kant halen we het pijnlijke ding er het liefst zo snel mogelijk uit. Aan de andere kant willen we de pijn opzuigen en het mes nog dieper in de wond duwen. Een ander deel van ons zou het liefst het mes in de rug van de vreemdganger steken.
Relatie beëindigen na vreemdgaan: zó weinig mensen kiezen er echt voor. Slechts 18 procent van de mannen en 14 procent van de vrouwen beëindigt een relatie nadat hun partner is vreemdgegaan. Dat is heel erg weinig, maar wel te verklaren, legt Jean-Pierrre uit.
Ongeveer één op de drie vrouwen is vroeg of laat de minnares van een getrouwde man. De meeste van deze vrouwen hopen dat de man zijn vrouw zal verlaten, maar uiteindelijk kiest slechts anderhalf procent van de mannen voor hun minnares.
Bedrogen worden doet pijn en het doet je zelfvertrouwen doorgaans geen goed. Hysterische huilbuien, oncontroleerbare woedeaanvallen, maar ook heftige vrijpartijen kunnen het gevolg zijn. Gun jezelf de nodige tijd en ruimte om het onfortuinlijke voorval te verwerken.
Toch is het belangrijk om te beseffen dat je je vriend volledig moet kunnen vertrouwen. Als dit niet het geval is, kun je hem beter laten gaan. In plaats van hem obsessief in de gaten houden of jezelf gek maken met piekergedachtes, kies je voor jezelf en je eigen geluk.
Wel zijn er een paar terugkerende signalen die je in de gaten kan houden. Volgens Kromwijk-Lub is een van de eerste tekenen van wegkwijnende liefde dat je je steeds meer aan elkaar gaat ergeren. Je gaat elkaar vermijden, in gesprekken wordt er kortaf gereageerd en er is minder interesse in elkaars leven.
Een kus op de wang toont dat hij affectie voor je voelt, hij is graag bij jou. Deze zoen is niet romantisch maar drukt gevoelens van vriendschap uit.
Duitse vrouwen gaan volgens dit onderzoek het vaakst vreemd: 43 procent gaf aan ontrouw te zijn geweest door sex te hebben gehad met een ander. Frankrijk staat op de tweede plek met 37 procent, terwijl het Europese gemiddelde 36 procent is.
Hoe lang rouwverwerking duurt is door de verschillende factoren moeilijk te zeggen. Uit Amerikaans onderzoek is gebleken dat mensen na drie maanden na het overlijden van hun partner, pas de ergste fase van rouw doormaken. Na gemiddeld ruim een jaar beginnen partners zich vaak weer beter te voelen.
Op termijn kan PTSS binnen een familie tot relatie-, opvoed- en geldproblemen leiden. Daarom vinden we het bij PsyQ belangrijk om de partner bij de behandeling te betrekken. Het kan erger voorkomen.”