Chronische stress beschadigt de hippocampus . Dit gebied is onder andere betrokken bij leren, onthouden en navigeren. Cortisol heeft veel invloed in de hippocampus. Een verhoogde concentratie cortisol kan cellen in de hippocampus verstoren of zelfs beschadigen.
Je lichaam kan niet goed herstellen en je bent minder scherp, wordt sneller boos en slaapt slechter.Je kunt ook meer moeite krijgen met dingen onthouden of met nieuwe dingen leren. Ook de gebieden die ingewikkelde denkfuncties, zoals aandacht, plannen en beslissen aansturen, hebben onder stress te lijden.
Je spieren spannen zich constant aan, je bent vermoeid, kan je moeilijk concentreren of hebt last van veel (spannings)hoofdpijn. Door chronische stress verhoog je de kans op overprikkeling, hartritmestoornissen of hartkloppingen en andere psychische klachten, zoals een burn-out, angststoornis en depressie.
Stress kan leiden tot psychische klachten zoals slaapproblemen en moeheid, somberheid en psychose. Ook kan je last krijgen van lichamelijke klachten, zoals hartkloppingen, een gejaagd gevoel, een hoge bloeddruk en veel zweten. Dit zijn signalen dat de stress te veel wordt of te lang duurt.
Stress kan een groot effect hebben op de hersenen. Langdurige of chronische stress kan leiden tot veranderingen in de structuur en werking van de hersenen, waaronder: Verlies van hersencellen in de hippocampus. Dit kan leiden tot geheugenproblemen en stemmingsstoornissen.
Voorbeelden van lichamelijke klachten zijn hoofdpijn, vermoeidheid, hartkloppingen, buikklachten, rug- en nekklachten en gespannen spieren. Mentale klachten zijn bijvoorbeeld vergeetachtig zijn, je niet kunnen concentreren, piekeren, slecht slapen, een slechter humeur hebben of sneller boos zijn.
Hersencellen maken minder goed contact met elkaar en trekken zich terug. Je wordt daardoor minder goed in staat jezelf te remmen of je gedrag te sturen. Je concentratie gaat achteruit en je emoties vliegen alle kanten op. Ook in de Hippocampus, een dieperliggend gedeelte in de hersenen, treedt een soort krimp op.
Bij acute, kortdurende stress reageert het lichaam direct met de afgifte van adrenaline door de bijnier onder invloed van het sympathische zenuwstelsel. Bij chronische stress raakt de natuurlijke afgifte van cortisol (onder invloed van corticotropine-'releasing'-hormoon (CRH) en ACTH) verstoord.
Langdurige stress vergroot de kans op psychische problemen zoals angst en depressie , problemen met middelenmisbruik, slaapproblemen, pijn en lichamelijke klachten zoals spierspanning.
Samen met uw dokter besloot u om bloed te laten prikken om te kijken hoe uw bijnieren werken. Uw bijnieren maken hormonen aan, zoals adrenaline en noradrenaline. Dit doen ze als u stress heeft.
Uit een onderzoek onder inwoners van Copenhagen blijkt dat stress ook een oorzaak kan zijn van een hersenbloeding.
Verlies van gezichtsvermogen - Als je in hevige mate last hebt van stress kan dit leiden tot centrale sereuze chorioretinopathie. Hierbij is er sprake van een vochtophoping onder het netvlies, meestal in de macula (gele vlek). Dit resulteert in een wazig of vervormd zicht en verlies van gezichtsscherpte.
Als je prikkels niet goed kunt selecteren en/of prikkels langzamer dan gebruikelijk verwerkt dan ontvangen de hersenen teveel prikkels. Alles komt tegelijkertijd en/of even sterk binnen. Hierdoor raakt je brein overbelast en kun je geen nieuwe informatie meer opnemen of verwerken.
Als de angst of spanning zo hoog is, schakelen de hersenen bepaalde lichamelijke functies uit, zodat er geen stress meer wordt ervaren. Het kan veel klachten geven, maar de meest voorkomend klachten zijn; verlammingen van de ledematen, problemen met zien, verlies van spraak en vermindering van zintuigelijke waarneming.
Het verlies van een dierbare veroorzaakt een aanzienlijke emotionele en psychologische impact, en deze effecten worden weerspiegeld in de hersenactiviteit. Verschillende gebieden van het brein zijn betrokken bij het verwerken van rouw, waaronder de amygdala, de prefrontale cortex en de hippocampus.
Lichamelijke symptomen
Uitputting of slaapproblemen. Hoofdpijn, duizeligheid of trillen. Hoge bloeddruk (hypertensie). Spierspanning of kakenklemmen.
Te veel piekeren leidt tot stressklachten en dit heeft gevolgen voor je gezondheid en welzijn. Piekeren gaat vaak gepaard met slechter slapen, verminderde concentratie, vermoeidheid, een onrustig en opgejaagd gevoel.
Je voelt je niet helder, suffig, vergeetachtig, verstrooid of wat verward en kan moeite hebben met je te concentreren of met het oplossen van problemen. Het lukt misschien niet (of moeizaam) om op woorden te komen en wat je wil zeggen. Het lijkt alsof je wartaal uitspreekt. Je kan je intens moe voelen en wazig zien.
De neurotransmitter gamma-aminoboterzuur, of kortweg GABA, heeft een relaxerende invloed op het perifere zenuwstelsel en kalmeert de hersenen. GABA geeft rust, laat je beter met stress en angst omgaan en creëert stabiliteit.
Lichamelijke activiteit kan een positief effect hebben op je humeur en stress verminderen . Wandelen is een goede manier om te beginnen, maar als je iets verkwikkenders wilt, probeer dan een hartverwarmende aerobe activiteit zoals joggen, dansen of zwemmen. Zorg er wel voor dat je eerst je arts raadpleegt. Probeer tai-chi of andere ontspanningsoefeningen.
Verschillende soorten stress
– Verdraagbare stress: Dat is een forse, tijdelijke stressreactie waarbij het kind de stress aankan omdat het kind gesteund wordt door stabiele volwassenen in hun omgeving vb.
Iedereen kan een psychose krijgen.
Omgevingsfactoren bepalen mede of deze aanleg of kwetsbaarheid voor een psychose daadwerkelijk tot uiting komt. Een psychose wordt vaak uitgelokt door een heftige gebeurtenis die gepaard gaat met stress, zoals een overlijden, scheiding of andere ontregelende gebeurtenis.