Dit onderhuidse littekenweefsel levert vaak klachten op die niet altijd erkend worden. Dit onderhuidse weefsel blijft in sommige gevallen groeien wat vaak pas na jaren klachten veroorzaakt. Daarom is het verstandig om direct na een medische ingreep te starten met een littekenbehandeling door middel van fysiotherapie.
Het onderhuids littekenweefsel voelt hard aan en is meestal rood van kleur door een verhoogde bloedvoorziening. Bepaalde plekken op het lichaam zijn gevoeliger voor de vorming van een hypertrofisch litteken. Enkele voorbeelden zijn de oren, het borstbeen en de schouders.
Een litteken dat goed geneest is in het begin wat roder en onderhuids wat verdikt. Na een paar weken of maanden wordt het litteken steeds zachter. Uiteindelijk, na één jaar, wordt het een wit en zacht litteken. Bij mensen met een gepigmenteerde (gekleurde) huid is de kleur van het litteken vaak wat donkerder.
Overmatig littekenweefsel wordt eerst door de plastisch chirurg verwijderd. Dit gebeurt onder lokale of algemene verdoving. Tijdens de ingreep is ook de radiotherapeut aanwezig om in het litteken een dunne katheter in te brengen. Deze katheter wordt later gebruikt voor de inwendige bestraling.
Ons eerste advies is heel simpel; regelmatig en grondig masseren, minimaal 2 x per dag en liefst zo vaak als je kunt voor een periode tot 6 weken. Neem het litteken tussen duim en wijsvinger en maak kleine ronddraaiende bewegingen. Zo houd je het litteken soepel en zorg je voor aanmaak van nieuw collageen.
Er verschijnt een litteken dat doorgroeit, en na maanden tot jaren een harde, rood tot bruin verkleurde streng of knobbel wordt. Een keloïd is meestal niet pijnlijk. Het kan wel jeuken of de beweging van de huid beperken. Het kan vooral de huid ontsieren.
Een atrofisch litteken is een ingezonken litteken. De huid is op de betreffende plek zichtbaar dunner en doorschijnender. Kenmerkend is dat het litteken beneden het oppervlak van de omringende huid ligt.
Een litteken en het gebied er omheen kan na verloop van tijd pijn gaan doen. De oorzaak is in veel gevallen een beschadiging van een zenuwtak of een zenuwtak die vastzit in het littekenweefsel. Er kan ook neuroomvorming (een goedaardige uitstulping van een zenuwtakje) optreden.
Als het bindweefsel verstijfd of verkleefd is, geeft dit pijnklachten. Dit komt omdat het weefsel tijdens het bewegen niet goed meer mee rekt met de spieren en de huid. Je kunt dit vergelijken met een trui. Wanneer je een trui aantrekt die lekker zit, kun je prettig bewegen en voelt het goed aan.
Een goede manier om zelf je bindweefsels aan te pakken is met een foamroller. Hiermee maak jij je bindweefsel los en bewerk je de doorbloeding zodat de af- en aanvoer van afvalstoffen een boost krijgt. De foamroller is geschikt voor het losmaken van je bindweefsel van je nek, rug, buik, armen en benen.
Nee, realiseer je dat een oud litteken verwijderen niet mogelijk is. Littekens jonger dan twee jaar zijn afhankelijk van het soort litteken goed te behandelen. Is het litteken ouder dan twee jaar, dan heeft het zich definitief gevormd. De huid zal nooit meer hetzelfde worden als de omringende gezonde huid.
Een hypertrofisch litteken moet voorzichtig behandeld worden en niet teveel gestimuleerd worden. Kijk daarom uit met wrijving, druk, extra doorbloeding en houd het litteken goed schoon. Siliconenpleisters of -gel zijn zeer geschikt voor de behandeling van hypertrofische littekens.
Het litteken vet houden door het in te smeren met bijvoorbeeld vaseline. Hierdoor blijft het soepel en geneest het sneller. Bescherm het litteken tegen de zon met een zonnebrandcreme factor 50. U kunt massagetechnieken leren van uw huidtherapeut om het litteken thuis zelf te behandelen.
Littekenweefsel is stug bindweefsel waar geen of weinig voeding in komt. Hierdoor ontstaat verschrompeling, verkleving en verharding. Alle huid- en bindweefsellagen bevatten gevoelssensoren die gevoelig zijn voor druk, trekkracht en pijnprikkels. Door verschrompeling neemt de gevoeligheid van deze sensoren toe.
Verklevingen kunnen voorkomen rond de baarmoeder, de eileiders en de eierstokken, of op andere plaatsen in de buik. Meestal geven ze geen klachten. Een aantal mensen krijgt wel klachten. Zij krijgen bijvoorbeeld last van buikpijn, een opgezette buik en verstopping.
In het kort: Bindweefsel is rekbaar, vezelachtig weefsel dat onderdelen van het lichaam bijeen houdt. Dit weefsel kan ontstoken raken, hoewel dit medisch niet duidelijk aantoonbaar is en veel artsen dit niet als ziekte zien. Mogelijke oorzaken zijn een verkeerde lichaamshouding, stress en spierverkramping.
'Je kunt jezelf ook prima een bindweefselmassage geven. Hiermee weet je zeker dat je alles echt even vergeet en doordat deze massage zo stevig is, voel je je daarna honderd procent weer als herboren.
Cine-MRI is een nieuwe dynamische MRI scan waarmee verklevingen kunnen worden opgespoord. Met deze scan kan in de toekomst worden onderzocht of pijnklachten daadwerkelijk door verklevingen worden veroorzaakt.
De ontstekingsfase duurt een tot vier dagen vanaf het ontstaan van de wond. Kenmerken van deze fase zijn in het begin: roodheid, zwelling, pijn en warmte. Tijdens deze fase reinigt het lichaam de wond en begint de eigenlijke wondgenezing waarbij littekenweefsels en collageen vezels worden aangemaakt.
Patiënten met littekenpijn hebben de typische klachten van een neuropathische pijn, waarbij een voortdurende pijn aanwezig is afgewisseld met spontane aanvallen van een stekende pijn in het gebied van het litteken. De klachten kunnen met een klachtenvrije periode van maanden na een operatie ontstaan.
Verklevingen (Adhesies) zijn een soort inwendig littekenweefsel. Dit littekenweefsel bestaat uit stugge strengen of vliezen bindweefsel. De verklevingen kunnen zich bevinden tussen de darmlussen onderling maar ook tussen de buikwand en de darm.
Keloïd littekens zijn goed te behandelen door middel van lasertherapie. Hierbij adviseren wij een combinatie van kenacort injecties bij de dermatoloog met daarna een gefractioneerde laser littekenbehandeling.
Het atrofische litteken ontstaat wanneer het normale genezingsproces wordt verstoord waardoor er onvoldoende nieuw huidmateriaal wordt aangemaakt. De huid is bij een atrofisch litteken dunner als gevolg van een verminderde aanmaak aan bindweefsel.
Wanneer er sprake is van atrofie (verdunning) van de huid wijst dit op een verminderde aanmaak van bindweefsel tijdens de wondgenezing. Door het tekort aan bindweefsel is er een dun laagje huid aanwezig, welke dieper in de huid verzonken ligt.