Bij stiefouderadoptie vindt de adoptie plaats tussen een stiefouder en zijn/haar stiefkind. , Dat betekent dat er na deze procedure een juridische band bestaat tussen beide personen. Adoptie is trouwens niet beperkt tot minderjarigen. Ook een meerderjarige kan geadopteerd worden door zijn/haar stiefouder.
Adoptie door nieuwe partner
De nieuwe partner van de vader of moeder kan het kind van de partner adopteren. Deze adoptie door 1 persoon heet partneradoptie. Partneradoptie kan onder de volgende voorwaarden: De partner moet ten minste 3 jaar voor het verzoek hebben samengeleefd met de juridische ouder.
Ja, dat kan. Hiervoor is de toestemming nodig van de volwassene die geadopteerd wordt, de kandidaat-adoptant(en) en de eventuele samenwonende partner of echtgeno(o)te van deze partijen.
Het antwoord luidt: ja, dat kan. De Nederlandse wet zegt dat het adoptiefkind in principe minderjarig moet zijn, maar ook een volwassene kan in bijzondere gevallen worden geadopteerd. Vaak is er dan sprake van een hechte, emotionele band tussen het volwassen adoptiefkind en de ouder(s).
Meestal adopteert men minderjarige kinderen, maar een meerderjarige van 18 jaar of ouder adopteren kan ook. Afhankelijk van het land waar u adopteert, spreekt de rechter een volle adoptie of een gewone adoptie uit. U kunt dus niet zelf kiezen onder welke vorm u adopteert.
De kosten kunnen variëren, maar toch moet je al gauw denken aan bedragen tussen de 20.000 en 40.000 euro, afhankelijk vanuit welk land je adopteert. Dit zijn wel kosten voor het hele proces, inclusief reiskosten. Deze kosten zijn uiteraard verspreid over aan aantal jaren.
Ja, dat kan. Het gaat in dit geval dan over intrafamiliale adoptie. Voorwaarde is wel dat je tot in de vierde graad verwant bent met het te adopteren kind (bv. neef of nicht) of dat je voorafgaand aan de adoptie met het kind hebt samengewoond.
Waarom is adopteren zo duur? De adoptieprocedure is naast langdurend ook erg prijzig. Afhankelijk van de bemiddelaar en het land van herkomst kan een adoptie 15.000 tot 40.000 euro kosten. Een relatief klein gedeelte, 1.595 euro, is bedoeld voor de voorlichting in Nederland en de aanvraag van de beginseltoestemming.
Je kunt formeel gezien geen afstand doen van je eigen kind. Wanneer je het gezag over je eigen kind niet wil of kan hebben, oordeelt een rechter daarover.
De Nederlandse wet staat adoptie van een meerderjarige in beginsel niet toe, tenzij er sprake is van bijzondere omstandigheden. Dit vloeit voort uit artikel 1:228 van het Burgerlijk Wetboek (BW), waarin, naast enkele andere artikelen in de wet, de voorwaarden voor een adoptie zijn vastgelegd.
U kunt een kind erkennen als u niet de juridische ouder van het kind bent. Dat wil zeggen als u niet getrouwd bent of geen geregistreerd partnerschap heeft met de moeder. Een stiefouder kan een kind erkennen als alleen de partner ouderlijk gezag heeft over het kind.
Van aanmelding t/m beginseltoestemming: ± 2 jaar.
De wachttijd schommelt de laatste tijd sterk. Allerlei factoren zijn hierop van invloed: het aantal aspirant-adoptieouders, het aantal aspirant-adoptieouders dat de procedure uitstelt of stopzet, het aantal te verwachten adopties.
Je bent minstens 25 jaar oud. Je bent minstens 15 jaar ouder dan het kind dat je adopteert. Je volgt het verplichte voorbereidingsprogramma. Je wordt geschikt verklaard door de familierechtbank.
Adoptie uit het buitenland is straks niet meer mogelijk via bemiddelingsbureaus. Wie een kind wil adopteren kan dat alleen nog via een nieuw op te richten overheidsorganisatie regelen. Ook mogen alleen nog kinderen naar Nederland komen als zij in hun land van herkomst niet kunnen worden opgevangen.
Stiefouderadoptie is eenouderadoptie
Als stiefouder wordt gezien: de echtgenoot, de geregistreerde partner óf andere levensgezel van de ouder. Je hoeft dus niet per se getrouwd te zijn. Dan de vraag om wat voor soort adoptie het eigenlijk gaat. Stiefouderadoptie is een vorm van eenouderadoptie.
Het adopteren van een kind is een ongesubsidieerde activiteit. Aspirant adoptieouders dragen zelf de kosten van de eigen adoptieprocedure. Ook de vergunninghouder ontvangt geen subsidie. Alle betaalde gelden betreffen kosten ten behoeve van de procedure.
Ben je zwanger en is abortus of zelf voor je kind zorgen geen optie (meer) voor jou? Dan kun je overwegen je kind af te staan ter adoptie. Dit is een ingrijpende beslissing en die neem je niet zomaar. Om tot een besluit te komen, moet je over veel dingen nadenken.
Er bestaan twee soorten adoptie: de gewone en de volle adoptie. Volle adoptie kan enkel bij minderjarigen jonger dan 18 jaar. De volle adoptie brengt bovendien sterker ingrijpende rechten en plichten met zich mee aangezien het kind hetzelfde statuut wordt verleend als ware het geboren uit de adoptant(en).
Voor adoptiekinderen is het daardoor lastig een positief zelfbeeld te ontwikkelen. Zij ervaren vaak ambivalentie en twijfelen over hun gewenst zijn door de biologische ouders (zij lieten hen immers in de steek) naast de boodschap van hun adoptieouders dat zij zeer door hen gewenst zijn.
Open adoptie betekent dat er een vorm van contact is tussen de drie betrokken partijen: afstandsmoeder, kind en adoptieouders. Meestal wordt er afgesproken dat je als afstandsmoeder jaarlijks per brief informatie krijgt over je kind (zie ook hieronder).
In totaal moet u rekenen op ongeveer € 20.000 tot € 22.000 (indicatie d.d. december 2017) op basis van een reis met twee volwassenen en één kind).
De Staatscommissie beveelt verder aan het bestaande verbod voor grootouders om hun kleinkind te adopteren te schrappen. De Staatscommissie meent dat de reden voor dit verbod was dat de wetgever wilde voorkomen dat grootouders de kleinkinderen als het ware van hun eigen ouders zouden kunnen afpakken.
De pleegouders kunnen na 1 jaar voor het kind gezorgd te hebben aan de rechter vragen of zij het kind mogen adopteren. De rechter vraagt aan de ouders of zij nog steeds afstand willen doen of van mening zijn veranderd. De ouders kunnen hiervoor zelf naar de rechtbank komen, maar dat hoeft niet.
Zo kan het ene adoptiekind concentratieproblemen ervaren op school en uitdagend gedrag vertonen, terwijl een ander kind juist heel teruggetrokken of neerslachtig is. Ook angsten en zwaardere gedragsproblematiek zoals stelen of liegen zijn niet ongewoon. Op latere leeftijd kunnen de problemen zich blijven profileren.