U kunt een omgangsregeling voor uzelf niet alleen eisen, omdat de vader van het kind recht heeft op omgang met hen. Co-ouderschap kan alleen worden overeengekomen en niet worden geëist. De regeling die u afspreekt moet zoveel mogelijk in het belang van de beiden kinderen zijn.
Je kunt op meerdere momenten het co-ouderschap weigeren. Als een van jullie voor de scheiding al aangeeft geen co-ouderschap te willen dan kunnen jullie de afspraken in het ouderschapsplan daarop aanpassen.
In de wet staan geen regels voor co-ouderschap. U spreekt zelf af hoe u de omgang met de kinderen en de zorg en opvoeding verdeelt. Bij co-ouderschap komen die afspraken hierop neer: U spreekt gelijke verdeling af van de zorgtaken en opvoedtaken.
Kinderen vanaf twaalf jaar worden door de rechter gehoord. De rechter beslist over de verdeling van de zorg, het is dus niet zo dat kinderen vanaf twaalf jaar zelf moeten of kunnen kiezen bij welke ouder zij wonen en hoe de omgangsregeling er uitziet. Wel kunnen ze aangeven wat zij graag zouden willen.
Hebben jullie een co-ouderschap, dan is het belangrijk dat jullie bij elkaar in de buurt blijven wonen. Uitgangspunt is ongeveer een maximale afstand van zeven kilometer hemelsbreed. Als een ouder verhuist buiten een straal van zeven kilometer is het vaak moeilijk om het co-ouderschap in stand te houden.
Het aanpassen van de omgangsregeling is mogelijk. Bij wederzijds goedvinden is het relatief makkelijk om samen met een mediator tot nieuwe afspraken te komen.
Zodra kinderen 18 jaar zijn - en dus meerderjarig -, mogen zij zelf beslissen waar zij willen wonen. Dat kan bij een van de ouders zijn, maar zij kunnen vanaf dat moment ook zonder toestemming van de gezaghebbende(n) zelfstandig gaan wonen.
Goed gebruik van de termen co-ouderschap, omgangsregeling en zorgregeling. Bij een omgangsregeling is er sprake van eenhoofdig gezag (gezag door een van jullie) en bij een zorgregeling hebben jullie beiden gezag.
Co-ouderschap is namelijk geen juridische term. Bij co-ouderschap spreken we dus van een gelijke zorgverdeling. Een co-ouderschap gaat over een gelijke zorgverdeling zijn, waarbij de zorg taken voor de kinderen zijn verdeeld. Dit kan 50/50 zijn, maar ook bij een 60/40 regeling wordt nog gesproken over co-ouderschap.
In principe heeft elke ouder recht op omgang met zijn kinderen. Maar in uitzonderlijke situaties kan de rechter in belang van het kind bepalen dat een ouder geen omgang met zijn kinderen mag hebben. Een ontzegging van het recht op omgang kan alleen plaatsvinden op verzoek van een van de ouders.
Bij co-ouderschap wordt het maximale percentage van 35% van de behoefte gehanteerd. Het bedrag dat na aftrek van de zorgkorting resteert, is de kinderalimentatie die betaald moet worden.
Als een ouder negatief gedrag vertoont dat bijvoorbeeld gevaarlijk kan zijn voor het kind, dan kan de rechter hem of haar het recht op omgang ontnemen.
U bent co-ouder en heeft samen 2 of meer kinderen
Kies samen met de andere ouder wie de aanvrager van de kinderbijslag wordt. U kunt 1 ouder kiezen of u kunt beiden aanvrager van de kinderbijslag worden voor de verschillende kinderen. Voldoet u beiden aan de voorwaarden? Dan kunt u beiden kindgebonden budget krijgen.
Bij co-ouderschap verblijven de kinderen evenveel tijd bij hun vader als bij hun moeder. Meestal is dat 50% van de tijd bij de ene en 50% bij de andere ouder. Beide ouders hebben een gelijkwaardige rol in de opvoeding.
Zodoende heeft het gerechtshof bepaald dat er aan de volgende voorwaarden moet zijn voldaan, om een co-ouderschap mogelijk te maken: een goede ouderschapsrelatie;wederzijds respect;een goede afstemming en communicatie tussen partijen.
Veel mensen denken onterecht dat de moeder altijd de meeste rechten heeft als het om de kinderen gaat. Tegenwoordig is het echter zo dat de vader in de meeste gevallen evenveel rechten heeft als de moeder.
Ouders die niet getrouwd zijn of geen geregistreerd partnerschap hebben, krijgen sinds 1 januari 2023 automatisch gezamenlijk gezag als de partner het kind erkent. Wilt u niet dat uw partner ook het gezag krijgt over uw kind, bepreek dat dan samen. Wordt u het niet eens, dan kunt u als moeder de erkenning weigeren.
U kunt gezamenlijk ouderlijk gezag aanvragen bij de rechtbank. De biologische moeder moet hier toestemming voor geven. Geeft zij geen toestemming?Dan kunt u vervangende toestemming aanvragen bij de rechter.
Wanneer kinderen in een co-ouderschap bij beide ouders wonen, moet er een keuze gemaakt worden op welk van beide adressen ze staan ingeschreven. Heeft u bijvoorbeeld twee kinderen, dan kunt u ervoor kiezen om het ene kind op het adres van de ene ouder in te schrijven en het andere kind op het adres van de andere ouder.
In principe vallen alle kosten van jullie kinderen onder de alimentatie. De verzorgende ouder zal dus de meeste kosten voor de kinderen moeten betalen vanuit de alimentatie. Maar er zijn uitzonderingen. Er wordt namelijk onderscheid gemaakt tussen verblijfskosten, verblijfsoverstijgende kosten en buitengewone kosten.
Vanaf 1 januari 2021 beoordeelt de Belastingdienst dat je co-ouder bent als je kind in een herhalend ritme in totaal minimaal 156 dagen per kalenderjaar bij elke ouder is. Hiervoor kunnen ook dagdelen bij elkaar worden opgeteld. Dit komt bijvoorbeeld neer op 3 dagen per week.
Als je kind niet meer naar jou toe wil
Probeer samen tot een oplossing te komen, eventueel met een mediator of advocaat erbij. Jij hebt in bijna alle gevallen recht op omgang met je kind! Lukt het niet om samen tot een oplossing te komen, bespreek dan jouw situatie met een advocaat en laat je goed adviseren.
Recht op omgang met je kind is dus een wettelijk recht voor vaders. De wet geeft aan dat alleen in uitzonderlijke gevallen dit recht van vader op een omgangsregeling kan komen te vervallen. Moeder kan niet zomaar een omgangsregeling van vader weigeren en het kind weghouden bij vader.
Bent u getrouwd of heeft u een geregistreerd partnerschap?Dan krijgen beide ouders samen gezag over een kind.Is dit niet zo, dan krijgt alleen de moeder automatisch gezag. Om gezag te krijgen of hebben, mag u niet jonger zijn dan 18 jaar, onder curatele staan of een geestelijke stoornis hebben.