In zeer uitzonderlijke gevallen kan LET overgaan in systemische lupus erythematosus. Wanneer uw arts dit vermoedt, zal hij of zij besluiten tot bloed- en urineonderzoek. Ook als u in het kader van LET systemische therapie krijgt, is het belangrijk dat u regelmatig bij uw arts op controle komt.
Een vroege diagnose en een doeltreffende behandeling maken dat de meeste patiënten met SLE een normale levensverwachting en een normaal levenspatroon kunnen hebben. SLE komt vooral voor bij vrouwen en begint meestal tussen 20- en 40-jarige leeftijd. Ongeveer 30 op de 100.000 mensen in Nederland heeft SLE.
Cutane lupus is niet te genezen. Wel kunnen de klachten verminderen bij gebruik van een ontstekingsremmende pijnstiller of reuma-remmend medicijn. Afhankelijk van de ernst van de klachten schrijft de arts medicatie voor huidafwijkingen voor. Daarnaast kunt u de zon het beste zoveel mogelijk vermijden.
SLE is niet te genezen. Er zijn wel behandelingen die de ziekte rustiger kunnen maken.
Van bepaalde voedingsmiddelen wordt beweerd dat ze een ongunstige werking hebben (bijvoorbeeld: aardappelen, tomaat, paprika, aubergine). Van gefrituurd voedsel, sojaproducten en aspartaam zou de ziekte kunnen opvlammen.
De zware vormen van lupus die via ernstige hersen- en nieraantasting tot de dood leiden, zijn uitzonderlijk geworden. Verwikkelingen (meestal infecties) of een te laat behandelde opstoot kunnen uitzonderlijk fataal zijn.
De meeste auto-immuunziekten zijn gelukkig goed behandelbaar, zegt Leavis. “De basis is vaak prednison, maar we hebben een heel scala aan middelen tot onze beschikking waarmee we het merendeel van de auto-immuunziekten grotendeels onder controle kunnen krijgen.
Waarom bewegen bij systemische lupus (SLE)?
Voor mensen die kampen met een milde/inactieve tot matige vorm van systemische lupus, en die daarnaast geen schade hebben aan andere organen, wordt lichaamsbeweging wel aanbevolen in combinatie met een gezonde levensstijl (bv. stoppen met roken) en medicatie.
De oorzaak van systemische lupus erythematodes is onbekend. Er zijn erfelijke factoren en omgevingsfactoren: zo komt de ziekte vaker voor binnen dezelfde familie en door het gebruik van bepaalde medicijnen. Daarnaast spelen hormonen een rol. Eén op de duizend mensen krijgt systemische lupus erythematodes.
SLE staat voor systemische lupus erythematodes. SLE is een auto-immuunziekte. Bij een auto-immuunziekte maakt het lichaam ontstekingseiwitten aan, die schade aan weefsels en organen kunnen veroorzaken. SLE wordt gekenmerkt door periodes van weinig tot geen ziekteactiviteit, afgewisseld met periodes van actieve ziekte.
Gewrichtsklachten komen vaak voor bij mensen met systemische lupus (SLE). Bij gewrichtsklachten krijg je vaak last van pijn en ontstekingen. Heb je een ontstoken gewricht, dan doet het gewricht pijn, is stijf, dik en warm.
Andere oorzaken van een auto-immuunziekte:
Een belangrijke tweede oorzaak is chronische stress. Als de stress-as, dat wil zeggen het hormonale systeem dat vanuit de hersenen en de hypofyse de bijnieren aanstuurt voor een chronisch verhoogde aanmaak van cortisol zorgt.
Om de diagnose SLE te kunnen stellen is bloedonderzoek noodzakelijk. Daarom wordt er bloed afgenomen. Een verpleegkundige of een medewerker van het laboratorium neemt een of meerdere buisjes bloed bij je af.
Zeldzame cutane lupus erythematosus (CLE) is een auto-immuunziekte die duidt op een heterogeen spectrum van klinische manifestaties aan de huid en die kan onderverdeeld worden in 4 categorieën: acute CLE (ACLE); subacute CLE (SCLE); chronische CLE (CCLE; de meest diverse vorm); en intermitterende CLE (ICLE).
Deze stoffen noemen we auto-antistoffen. Hierdoor kunnen ontstekingen ontstaan in weefsels, zoals de huid, bindweefsel, gewrichten, de nieren, zenuwen en bloedvaten. SLE is een reumatische bindweefselontstekingsziekte.
Verloop drug induced lupus erythematodes
Gebruik je statinen (cholesterolverlagende medicijnen) of biologische medicijnen, dan is de kans op deze vorm van lupus groter. Als je stopt met het 'verdachte' medicijn en de klachten verdwijnen, weet je zeker dat je drug induced lupus hebt.
Er ontstaan rode of paarsige plekken die meestal in het gezicht, bovenzijde rug en op de borst zitten. Soms lijkt het centrum van deze plekken wat te genezen. Er is vaak geen schilfering van de huid. Weinig mensen ontwikkelen ook systemische lupus erythematosus (SLE).
Het LUMC is niet alleen een centrum van zorg, maar ook een onderzoekscentrum. We onderzoeken alle aspecten van Systemische Lupus Erythematodes (SLE) zoals mogelijke oorzaken van de ziekte, nieuwe behandelmogelijkheden en de effecten van deze behandelingen op uw ziekte.
Lupus erythematodes (LE) of Cutane Lupus erythematodes (CLE): onderverdeeld in 'acute cutane lupus erythematodes' (ACLE), subacute cutane lupus erythematodes (SCLE) en chronische cutane lupus erythematodes (CCLE) ook wel chronische discoïde lupus erythematodes (CDLE) genoemd.
Op de lange duur kan SLE tot nieuwe klachten leiden. Het kan dan gaan om ernstige klachten, zoals problemen met de nieren. Dit soort ernstige klachten die op de lange duur kunnen ontstaan, wordt wel 'complicaties' genoemd.
SLE kan vaker voorkomen in de familie. Erfelijke factoren spelen een rol bij het ontstaan van de ziekte. Studies laten zien dat 10% van de kinderen met SLE een familie lid hebben die ook SLE heeft.
Auto-immuun betekent dat het immuunsysteem zich tegen het lichaam zelf keert. Een auto-immuunziekte ontstaat als er bij het opruimen van lichaamseigen celresten iets verkeerd gaat. Dit gebeurt bijvoorbeeld als goed werkende cellen worden opgeruimd door het lichaam.
Levensverwachting. Zonder behandeling heeft een patiënt met auto-immuunhepatitis ongeveer 20% kans op vijf jaar overleving. Door behandeling met een combinatie van ontstekingsremmende medicijnen en medicijnen die het afweersysteem onderdrukken is dit beeld veranderd.
Bij een chronische immuunziekte functioneert het immuunsysteem niet goed. Er zijn grofweg vier soorten chronische immuunziekten: De afweer is te sterk en richt zich naar binnen (auto-immuunziekten zoals reuma) De afweer is te sterk en richt zich op externe factoren (allergieën, eczeem)