Dit kan je niet drinken. Water waar geen of heel weinig zout in is opgelost, is zoet water. Maar 2,5 procent van al het water op de planeet is zoet. Het grootste gedeelte van dit zoete water is bevroren en niet drinkbaar.
De enige manieren om meer drinkbaar water beschikbaar te maken, is door ontzouting en waterhergebruik. In regio's waar grond- water en oppervlaktewater schaars zijn, wordt al heel lang zeewater ontzout om in de behoefte aan drinkwater te voorzien. Koeweit bijvoorbeeld haalt al zijn drinkwater uit zeewater.
Wereldwijd drinken meer dan 300 miljoen mensen water dat oorspronkelijk uit de zee komt. Er zijn twee standaardmanieren om dat water te ontzouten. De eerste is zeewater koken en het verdampte, zuivere water verzamelen. De tweede is zeewater pompen door membranen die het zout eruittrekken.
Eerst wordt het zeewater gekookt. Als het zeewater lang genoeg gekookt wordt, blijft al het zout op de bodem achter terwijl het zoete water verdampt. Deze waterdamp wordt opgevangen en afgekoeld. Dan is het water zoet.
Zoetwater (zoet water) is water dat minimale hoeveelheden zout bevat, dat dus een geringe saliniteit heeft. Hiermee onderscheidt het zich van brak water en zout water. Zoetwater heeft zijn oorsprong in neerslag, dat via grondwater, beken of rivieren richting zee stroomt.
Als je vraag is of zout in het algemeen op kan gaan, bijvoorbeeld in de zee, nee dat gaat nooit op, omdat al het zout dat gewonnen wordt en gebruikt, bijvoorbeeld voor op de wegen(al is dat vaak zout van onder de grond) uiteindelijk weer in de zee terecht komt, via het grondwater of de riolering.
Kan hier het water ook opraken? Gelukkig hoeven wij ons in Nederland, ook bij een tijdelijk watertekort op tropische dagen, geen zorgen te maken over de drinkwatervoorraad. Het water dat vandaag uit de kraan komt is honderden, soms wel duizenden jaren geleden gevallen als regen.
Zeewater verdampt onder lage druk en hoge temperatuur. Opgeloste stoffen als zouten blijven achter en de waterdamp wordt opgevangen als gezuiverd water.
De droogte neemt af. Hoewel er regionaal nog grote verschillen zijn, is er landelijk geen sprake meer van een grotere vraag dan aanbod van zoet water. Daarom wordt nu overgegaan van het niveau 'feitelijk watertekort' (niveau 2) naar 'dreigend watertekort' (niveau 1).
Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen. Door dit proces verlies je kostbare vloeistoffen en word je nog meer gedehydrateerd! Je spieren zullen verschrompelen, je krijgt hartritmestoornissen en je zal uiteindelijk sterven van uitdroging.
Om regenwater drinkbaar te maken, moet je het regenwater eerst zuiveren. Een geschikt proces is bijvoorbeeld membraanfiltratie. Dit wordt ook gedaan door sommige drinkwaterbedrijven om drinkwater te maken van oppervlaktewater.
Uit de kraan op Curaçao stroomt altijd veilig drinkwater. Dat is bijzonder want op dit tropische eiland zijn geen rivieren. Het kraanwater komt dan ook niet uit de grond of uit een rivier, maar uit de zee. In een waterfabriek maken ze van zout zeewater drinkwater.
Het proces van ontzilting door omgekeerde osmose via membranen is de veel gebruikte oplossing voor de drinkwatervoorziening uit zeewater of brak water. Dit proces maakt gebruik van hogedrukpompen en halfdoorlaatbare membranen om zoet water te creëren.
Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Winnaar van De Gouden Kraan
Het Oostenrijkse water kwam met een 7,8 als winnaar uit de bus. Het Nederlandse kraanwater eindigde met een 7,1 op de tweede plaats. De deskundige jury beoordeelde het water op verschillende aspecten, zoals smaakintensiteit, mondgevoel en afdronk.
Zo zegt hoogleraar watermanagement Kees van Leeuwen van Universiteit Utrecht dat het duur is om oceaanwater te ontzilten. En dat de benodigde materialen niet duurzaam zijn, waardoor een gedeelte van het effect weer wordt opgeheven. Reinoud Feenstra: ,,Het kost tussen de 1 en 2 euro per 1.000 liter water.
De Britse onderzoekers hebben een oplossing bedacht. Zij ontwikkelden een zeef van grafeenoxide om het zout uit zeewater te filteren. Daarmee kan zeewater wel worden omgezet in drinkbaar water. De onderzoekers publiceerden hierover deze week een artikel in het tijdschrift Nature Nanotechnology.
Dus, in 2040 kunnen we nog steeds lekker, gezond en voldoende drinkwater leveren. Maar dat vraagt van ons allemaal wel goede zorg voor natuur en milieu. Van de 47 miljard liter drinkwater winnen we zeven miljard uit oppervlaktewater van de Drentsche Aa. Ruim 200.000 Groningers ontvangen dit elke dag uit de kraan.
Ongeveer 70% van het aardoppervlak is bedekt met water. Maar water bevindt zich ook in de lucht als damp en onder de grond in watervoerende lagen als grondwater. De totale watervoorraad op aarde is 1400 miljoen km3 ( 1 m3 water is gelijk aan 1.000 liter water.)
Waterschaarste wordt veroorzaakt door een complex geheel aan fluctuerende, op elkaar inwerkende menselijke en ecologische factoren. De groeiende wereldbevolking, verbeterende levensstandaarden, veranderende consumptiepatronen en steeds toenemende irrigatie van landbouwgronden zorgen voor een stijgende vraag naar water.
Voordelen van zeewater voor de huid
De natuurlijke mineralen in zeewater hebben een antibacteriële en ontstekingsremmende werking. Dit zorgt ervoor dat wondjes sneller genezen en huidirritaties en puistjes minder worden. Zwemmen in zeewater kan ook voordelen bieden voor mensen die last hebben van lichte acne.
De Dode Zee is niet de zoutste zee ter wereld. Het water bevat 33 procent zout. Dat is veel, maar minder dan het Assalmeer in Djibouti dat voor 34,8 procent uit zout bestaat. Het Don Juan meer op Antarctica heeft zelfs een zoutgehalte van meer dan 40 procent.
Niet elke zee is even zout. De Noordzee is in het gebied voor de Nederlandse kust een van de minst zoute zeeën op aarde. Per liter water bevat deze 31 tot 35 gram zout. Ter vergelijking: de Middellandse zee bevat zo'n 38 gram zout per liter water, de Dode Zee maar liefst 332 gram per liter.