Het proces van ontzilting door omgekeerde osmose via membranen is de veel gebruikte oplossing voor de drinkwatervoorziening uit zeewater of brak water. Dit proces maakt gebruik van hogedrukpompen en halfdoorlaatbare membranen om zoet water te creëren.
Zoet water, drinkwater
Om drinkwater te maken van zoet water zijn vaak nog veel kostbare bewerkingen nodig. Drinkwater geproduceerd uit zeewater is dus zeer kostbaar. Bovendien moet het drinkwater worden getransporteerd naar verschillende vaak ver gelegen locaties.
Zo zegt hoogleraar watermanagement Kees van Leeuwen van Universiteit Utrecht dat het duur is om oceaanwater te ontzilten. En dat de benodigde materialen niet duurzaam zijn, waardoor een gedeelte van het effect weer wordt opgeheven. Reinoud Feenstra: ,,Het kost tussen de 1 en 2 euro per 1.000 liter water.
De enige manieren om meer drinkbaar water beschikbaar te maken, is door ontzouting en hergebruik. In regio's waar grondwater en oppervlaktewater schaars zijn, wordt al heel lang zeewater ontzout. Koeweit bijvoorbeeld haalt al zijn drinkwater uit zeewater.
Het zout verwijderen uit zeewater heet 'ontzilting'. Eerst wordt het zeewater gekookt. Als het zeewater lang genoeg gekookt wordt, blijft al het zout op de bodem achter terwijl het zoete water verdampt. Deze waterdamp wordt opgevangen en afgekoeld.
Het proces van ontzilting door omgekeerde osmose via membranen is de veel gebruikte oplossing voor de drinkwatervoorziening uit zeewater of brak water. Dit proces maakt gebruik van hogedrukpompen en halfdoorlaatbare membranen om zoet water te creëren.
Wereldwijd drinken meer dan 300 miljoen mensen water dat oorspronkelijk uit de zee komt. Er zijn twee standaardmanieren om dat water te ontzouten. De eerste is zeewater koken en het verdampte, zuivere water verzamelen. De tweede is zeewater pompen door membranen die het zout eruittrekken.
De Britse onderzoekers hebben een oplossing bedacht. Zij ontwikkelden een zeef van grafeenoxide om het zout uit zeewater te filteren. Daarmee kan zeewater wel worden omgezet in drinkbaar water. De onderzoekers publiceerden hierover deze week een artikel in het tijdschrift Nature Nanotechnology.
Van zout naar zoet
Daarmee kan het gefilterde water volgens het bedrijf concurreren met gewoon kraanwater. Waar een huishouden nu zo'n 1,5 euro betaalt per duizend liter (exclusief lokale belastingen), komt duizend liter gefilterd zeewater uit tussen de 1 en 2 euro. Het enige dat nodig is, is toegang tot zeewater.
Winnaar van De Gouden Kraan
Het Oostenrijkse water kwam met een 7,8 als winnaar uit de bus. Het Nederlandse kraanwater eindigde met een 7,1 op de tweede plaats. De deskundige jury beoordeelde het water op verschillende aspecten, zoals smaakintensiteit, mondgevoel en afdronk.
De droogte neemt af. Hoewel er regionaal nog grote verschillen zijn, is er landelijk geen sprake meer van een grotere vraag dan aanbod van zoet water. Daarom wordt nu overgegaan van het niveau 'feitelijk watertekort' (niveau 2) naar 'dreigend watertekort' (niveau 1).
De wereld telt nu al 16.000 installaties voor ontzilting, die drinkwater halen uit de zee. Daarbij blijken ze ook enorme hoeveelheden vervuild afvalwater te produceren - zo'n 142 miljoen kubieke meter per dag - waarschuwt onderzoek door de Verenigde Naties.
De enige manieren om meer drinkbaar water beschikbaar te maken, is door ontzouting en waterhergebruik. In regio's waar grond- water en oppervlaktewater schaars zijn, wordt al heel lang zeewater ontzout om in de behoefte aan drinkwater te voorzien. Koeweit bijvoorbeeld haalt al zijn drinkwater uit zeewater.
Mag een consument het zelf doen? In principe mag een consument zelf drinkwater maken van regenwater. Het is in de wetgeving niet verboden om water uit de sloot of uit een regenton te drinken. Je mag vaak ook grondwater oppompen en dat opdrinken.
Ja, en het is zelfs een Belgische start-up die er de wereld mee verovert. Drinkwater uit de zee halen: in 2026 moet dat gebeuren in Nieuwpoort. “Niet als permanente waterwinning, wel om in droge periodes als oneindige reserves te dienen.”
Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Niet elke zee is even zout. De Noordzee is in het gebied voor de Nederlandse kust een van de minst zoute zeeën op aarde. Per liter water bevat deze 31 tot 35 gram zout. Ter vergelijking: de Middellandse zee bevat zo'n 38 gram zout per liter water, de Dode Zee maar liefst 332 gram per liter.
Volgens sommigen zou het de spijsvertering verbeteren, zorgen voor mooiere huid en haren en volgens sommigen zelfs de zuurtegraad in je lichaam regelen en zo helpen tegen klachten als jicht. Al zeggen experten dat je het liever laat voor wat het is. Het verhoogt de bloeddruk en zout dehydrateert het lichaam.
Uit de oceaanbodem
Chloride (een ander bestanddeel van zout) komt uit het binnenste van de aarde door middel van vulkanen. Samen vormen sodium en chloride zout. Wanneer zeewater verdampt, blijft het zout achter. Daardoor blijven de zeeën al vele miljoenen jaren even zout.
Dit kan je niet drinken. Water waar geen of heel weinig zout in is opgelost, is zoet water. Maar 2,5 procent van al het water op de planeet is zoet. Het grootste gedeelte van dit zoete water is bevroren en niet drinkbaar.
Ontstaan zoet water
Het water uit de zeeën en oceanen verdampt continu. Tijdens deze verdamping blijft het zout achter. Op deze manier ontstaat zoet water. Het zoete water valt na verdamping weer als regen, hagel of sneeuw neer op het land en komt in meren, rivieren en ondergrondse bronnen terecht.
De meeste toegepaste technieken voor het ontzouten van water zijn, omgekeerde osmose, electrodialyse, destilleren en de ionenwisselaar (zie schema). Omgekeerde osmose is over het algemeen het zuinigste proces voor de ontzilting van brakwater en zeewater.
Er is op aarde ongeveer 1385 miljoen kubieke kilometer water. 97,5% van het water is zout water dat zich vooral in oceanen bevindt. Slechts 2,5% van al het water bestaat uit zoet water dat gebruikt kan worden door planten, dieren en mensen.
Rond 1890 zijn er op Curaçao windturbines ingevoerd, ten behoeve van de irrigatie. In 1928 is er een zeewaterdistilleerderij in werking gesteld om drinkwater te produceren. Deze Curaçaose distilleerderij, tegenwoordig bekend als Aqualectra, levert water van hoogstaande kwaliteit.