Als het zeewater lang genoeg gekookt wordt, blijft al het zout op de bodem achter terwijl het zoete water verdampt. Deze waterdamp wordt opgevangen en afgekoeld. Dan is het water zoet. Het is vaak nog niet geschikt om te drinken, omdat er nog andere mineralen zoals magnesium, zwavel en kalk in kunnen zitten.
Oftewel destillatie is een manier om o.a. zeewater en urine drinkbaar te maken. Door het zeewater te koken en de damp op te vangen zorg je ervoor dat de residuen uit het water verdwijnen.
De enige manieren om meer drinkbaar water beschikbaar te maken, is door ontzouting en hergebruik. In regio's waar grondwater en oppervlaktewater schaars zijn, wordt al heel lang zeewater ontzout. Koeweit bijvoorbeeld haalt al zijn drinkwater uit zeewater.
Als je het water wilt opvangen, kun je destillatie gebruiken. Dit werkt omdat zout een veel hoger kookpunt heeft dan water. Een manier om thuis zout en water te scheiden, is door het zoute water in een pan met deksel te koken. Als al het water is afgekookt, blijft het zout in de pan.
Destillatie is de meest gebruikte techniek voor zeewaterontzilting. Het principe is eenvoudig: zeewater wordt verwarmd tot het verdampt waarna de zuivere waterdamp vervolgens weer condenseert. De zouten verdampen niet mee en blijven achter.
Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Er zijn twee standaardmanieren om dat water te ontzouten. De eerste is zeewater koken en het verdampte, zuivere water verzamelen. De tweede is zeewater pompen door membranen die het zout eruittrekken.
Om zelf zeewater te maken moet je beginnen met kraanwater. Je moet het chloor eruit halen door waterverbeteraars toe te voegen (te koop bij de aquariumspeciaalzaak). Voeg daarna speciaal aquariumzeezout toe. Voor sommige dieren heb je osmosewater (gedestilleerd water) nodig om te beginnen.
Tijdens de waterkringloop verdampt zeewater. Die damp komt in de wolken terecht om zo weer uit te regenen. Kunnen we dit proces nabootsen om zelf zoet water te maken? Tijdens de waterkringloop verdampt zeewater.
Dit smelt allemaal samen met de pasta tot een heerlijke zachtheid en de smaak wordt vele malen rijker. Het water helpt om ieder stukje pasta te bedekken in saus terwijl het zetmeel ervoor zorgt dat de saus goed aan de pasta hecht. Kook zoals een Italiaanse mamma kookt en niet meer weggooien voortaan!
Van zout naar zoet
Eerst wordt het zeewater gekookt. Als het zeewater lang genoeg gekookt wordt, blijft al het zout op de bodem achter terwijl het zoete water verdampt. Deze waterdamp wordt opgevangen en afgekoeld. Dan is het water zoet.
De Britse onderzoekers hebben een oplossing bedacht. Zij ontwikkelden een zeef van grafeenoxide om het zout uit zeewater te filteren. Daarmee kan zeewater wel worden omgezet in drinkbaar water. De onderzoekers publiceerden hierover deze week een artikel in het tijdschrift Nature Nanotechnology.
Dat kun je eenvoudig doen met een oud laken of een theedoek. Vervolgens is het vrij eenvoudig, je haalt het water, na voorfiltering, uit bijvoorbeeld je regenton en je giet het water boven in onze waterfilters en het komt er als schoon en gezond drinkwater onderuit, zonder elektriciteit.
Om drinkwater te maken van zoet water zijn vaak nog veel kostbare bewerkingen nodig. Drinkwater geproduceerd uit zeewater is dus zeer kostbaar. Bovendien moet het drinkwater worden getransporteerd naar verschillende vaak ver gelegen locaties.
Van zout naar zoet
Daarmee kan het gefilterde water volgens het bedrijf concurreren met gewoon kraanwater. Waar een huishouden nu zo'n 1,5 euro betaalt per duizend liter (exclusief lokale belastingen), komt duizend liter gefilterd zeewater uit tussen de 1 en 2 euro. Het enige dat nodig is, is toegang tot zeewater.
We weten allemaal dat je tijdens het wandelen voldoende water moet drinken. Maar in de bergen kom je veel bergbeken of meren tegen, en kun je dat water zomaar drinken? Het antwoord hierop is over het algemeen: nee, dit water kun je beter niet drinken.
Zeewater is echter niet overal even zout. In de Baltische Zee is het water het minst zout en in de Dode Zee is het water zo zout dat je erop kunt drijven.
Nee. Want zout is zwaarder dan water. Zout zit overal in gesteente. Regen verweert dat gesteente en sleept het mee in rivieren.
In één liter zeewater zit wel 30 gram zout.
Levend steen kost gemiddeld tussen de €10,- en €12,- per kilo. Om een goed biologisch filter op te bouwen is de stelregel om 1 kilo levend steen toe te voegen voor elke 10 liter water. Een tweede nadeel is dat er behalve de goede bacterien vaak ook allerlei andere 'hitchhikers' meekomen in het steen.
Zo zegt hoogleraar watermanagement Kees van Leeuwen van Universiteit Utrecht dat het duur is om oceaanwater te ontzilten. En dat de benodigde materialen niet duurzaam zijn, waardoor een gedeelte van het effect weer wordt opgeheven. Reinoud Feenstra: ,,Het kost tussen de 1 en 2 euro per 1.000 liter water.
Gemiddeld mag je rekenen op 200 à 3.500 euro, incl. btw en excl. plaatsing. Prijs zwembadzout: je moet maar 1 keer per jaar zout aan je zwembadwater toevoegen.
Er is op aarde ongeveer 1385 miljoen kubieke kilometer water. 97,5% van het water is zout water dat zich vooral in oceanen bevindt. Slechts 2,5% van al het water bestaat uit zoet water dat gebruikt kan worden door planten, dieren en mensen.
Volgens sommigen zou het de spijsvertering verbeteren, zorgen voor mooiere huid en haren en volgens sommigen zelfs de zuurtegraad in je lichaam regelen en zo helpen tegen klachten als jicht. Al zeggen experten dat je het liever laat voor wat het is. Het verhoogt de bloeddruk en zout dehydrateert het lichaam.
Mag een consument het zelf doen? In principe mag een consument zelf drinkwater maken van regenwater. Het is in de wetgeving niet verboden om water uit de sloot of uit een regenton te drinken. Je mag vaak ook grondwater oppompen en dat opdrinken.