Vanaf hun ontwikkeling in de puberteit tot zwangerschap, borstvoeding en nog veel meer, kunnen je tepels op verschillende manieren veranderen en bijvoorbeeld donkerder worden. Zelfs verschillende medische aandoeningen, zoals diabetes, kunnen je tepels of tepelhof donkerder maken.
Tepels bevatten wel melanine en kunnen dan ook bruiner worden onder invloed van UV.
Het hormoon dat ervoor zorgt dat je tepels veranderen, is hCG. Hierdoor wordt het gebied rondom je tepel, je tepelhof, groter. Ook kleuren deze donkerder en kunnen er bultjes zichtbaar worden. Deze bultjes zijn de klieren van Montgomery.
Tepels kunnen alle kleuren van de regenboog hebben, van hele donkere tinten bruin tot lichtroze. Tijdens de zwangerschap wordt die kleur donkerder, op die manier kan de pasgeborene met zijn beperkt zicht, toch snel de tepel lokaliseren. Na je zwangerschap kan die donkere kleur blijven.
Wat kleur betreft: alle kleuren zijn normaal. Krijgen je tepels ineens een andere kleur of zijn ze gebarsten of rood door irritatie, ga dan naar je huisarts. Er gebeurt nogal veel bij je tepels. Bijvoorbeeld die kleine bobbeltjes die eruitzien als kippenvel en bijna alle vrouwen hebben.
De tepels zelf veranderen vaak niet van kleur, maar het ronde gedeelte van de huid rond elke tepel, dat bekend staat als de tepelhof, kan wel veranderen. Meestal zijn kleurveranderingen in de tepelhof goedaardig. Er zijn echter gevallen waarbij een verandering in de kleur van de tepels medische aandacht vereist.
Bleekroze, baksteenrood of donkerbruin: de kleur van je tepel heeft te maken met je etnische achtergrond en met de tint van de rest van je huid. Net zoals de tepelgrootte kan veranderen als je borstvoeding geeft, kan je tepelpigment ook verkleuren.
Als er iets is wat je nóóit wil meemaken, is het wel dat je tepels eraf vallen. Maar, de combinatie van roken en plastische chirurgie kan deze grote nachtmerrie werkelijkheid laten worden, onthult een Amerikaanse plastisch chirurg.
De tepels van een vrouw hebben een functie. Als een vrouw moeder wordt, gebruikt het pasgeboren baby'tje de tepels van de moeder om moedermelk te drinken.
Deze bobbeltjes zijn de melkklieren. Zij zijn over het algemeen vrij zacht en voelen in beide borsten hetzelfde aan. Samen vormen de melkklieren het borstklierweefsel. Om de melkklieren heen ligt vet- en bindweefsel, ook wel steunweefsel genoemd.
Een extra tepel kan eruit zien als een roze/bruin verheven plekje of als een echt tepeltje, maar dan vaak kleiner en zonder tepelhof (het donkere randje om de tepel heen). De extra tepel zit meestal net onder de borst maar ze kunnen langs de hele 'melklijn' voorkomen.
Bij vaatkramp ziet je tepel er normaal uit als die uit het mondje van je baby komt na de voeding. Maar binnen enkele tientallen seconden wordt je tepel wit, en voel je een stekende, tintelende pijn. Daarna kan je tepel blauw of rood verkleuren.
Een tepelhof varieert per vrouw in grootte en kleur. Dat is heel normaal. Ook is het normaal dat tepelhoven in de loop van de tijd in grootte en kleur veranderen onder invloed van factoren zoals zwangerschap, borstvoeding geven en menstruatie. Tijdens de menstruatie kunnen ze extra gevoelig of pijnlijk worden.
Vanaf ongeveer 16 weken zwangerschap zullen je borsten de eerste melk (colostrum) gaan maken. Het lijkt een beetje op honing: een dikke kleverige vloeistof. Het is heel geconcentreerde melk. Het kan uit je tepels lekken, of in droge vorm een korstje op je tepels vormen.
Op de lippen, de tong, het tandvlees en het overige mondslijmvlies kunnen door verschillende oorzaken bruine en soms bruin-zwarte, vrijwel altijd onschuldige verkleuringen optreden. Deze worden meestal veroorzaakt door hetzelfde pigment (melanine), dat de huid bruin verkleurt bij blootstelling aan zonlicht.
Symptomen zwangerschap en jouw lichaam
Je borsten kunnen gespannen aanvoelen alsof je ongesteld moet worden. Onder invloed van hormonen worden de tepels en het tepelhof donkerder. Ze worden groter en steviger. Dit komt omdat er meer klierweefsel en melkkliertjes bijkomen en je meer vocht vasthoudt.
Hermafrodiet. Vroeger werden mensen met mannelijke en vrouwelijke geslachtskenmerken 'hermafrodiet' genoemd. Hermaphroditus is de naam van een oud-Griekse god die borsten had en een penis. Deze term wordt nauwelijks nog gebruikt.
Antwoord. De 'volwassen borst' aan het einde van de puberteitsontwikkeling is nog lang niet uitgegroeid. Tijdens elke menstruatiecyclus ontwikkelen de melkkanalen zich verder onder invloed van het hormoon progesteron. Pas rond het 35ste levensjaar groeien de borsten niet meer verder.
Waarom heeft hij dan toch van die fopspenen op zijn borst? Het mannenlichaam en het vrouwenlichaam zijn in het begin van de zwangerschap nog hetzelfde. Inclusief tepels. Tot een week of zeven hebben zowel jongens als meisjes een opening in het kruis, met een knopje ('genitaal uitsteeksel') erboven.
De ziekte van Paget ontstaat door kwaadaardige tumorcellen. Symptomen van de ziekte van Paget zijn onder andere een jeukende tepel of bultjes op tepel. De diagnose wordt vaak laat gesteld omdat de ziekte lijkt op een huidaandoening. De behandeling hangt af van de hoever de tumor is uitgezaaid.
Was je borsten alleen met water als je in bad of onder de douche gaat. De kleine bultjes (kliertjes van Montgomery) op je tepelhof produceren een olie die je tepels ingevet houdt en beschermt. Zeep en douchegels kunnen deze natuurlijke olie verwijderen en daardoor droogheid en irritatie veroorzaken.
Een areola is in de menselijke anatomie een rond of soms ovaal gebied dat meer gepigmenteerd is dan de omringende huid. De term wordt meestal gebruikt voor de tepelhof, de donkerdere huid rond de menselijke tepel (areola mammae), maar kan ook slaan op bijvoorbeeld een opgezet deel van de huid rond een pustel (puistje).
Tepelhoven die gedurende het leven in grootte en kleur veranderen, zijn normaal en bijvoorbeeld te wijten aan verschuivende hormoonspiegels in het lichaam (puberteit, menstruatie, zwangerschap en borstvoeding).
Tijdens de zwangerschap maakt je lichaam het hormoon hCG aan. Dit hormoon zorgt ervoor dat je tepelhof groter en donkerder wordt. De bultjes die je wellicht zult zien zijn de klieren van Montgomery, wat een heel normaal verschijnsel is.