In sommige zeer zeldzame gevallen bevindt zich 'ontlasting' in het braaksel, dit heet fecaal braken. Dit is voedsel dat afkomstig is uit de dunne of dikke darm en dat in verre staat van vertering verkeert.
Voedsel kan het lichaam dan niet als ontlasting verlaten. Hierdoor kunnen ernstige klachten en een levensgevaarlijke situatie ontstaan. Een darmobstructie kan zowel in de dunne als in de dikke darm optreden. Als er sprake is van een volledige darmafsluiting heet dat een ileus.
Als ontlasting lang in de darm blijft zitten (verstopping), kan het gaan gisten door het inwerken van de bacteriën in de darm. Hierdoor ontstaat extra gasvorming. Dit gas kan door de wand van de darm in de bloedbaan worden opgenomen en via de longen worden uitgeademd. Dit kan een slechte adem veroorzaken.
Omdat er geen passage meer is zal een dier opgenomen voedsel en water gaan uitbraken. Vaak is het voedsel al deels verteerd en ziet het eruit en ruikt het als dunne ontlasting. We noemen dat faecaal braken.
Bij braken trekken de maagspieren samen en komt de maaginhoud omhoog, om vervolgens via de mond naar buiten te komen. Bij een lege maag komt er niet veel uit, soms slijm of gal.
Overgeven komt meestal door buikgriep (door een virus of bacterie). Blijf genoeg drinken: vaak en kleine beetjes per keer. Is het overgeven na een dag niet minder, overleg dan met uw huisarts.
Een banaan helpt tegen misselijkheid: fabel
"Daar is geen wetenschappelijk bewijs voor. Er zijn misschien mensen die het fijn vinden om een banaan te eten als ze misselijk zijn. Je moet zelf uitproberen of dat voor jou helpt."
Zorg ervoor dat je altijd iets in je maag hebt. Een lege maag kan namelijk ook een misselijk gevoel geven. Met name 's morgens vroeg kan het helpen om te knabbelen op droog voedsel, zoals toastjes, crackertjes of een soepstengel. Zuig of kauw op een ijsklontje, kauwgom, waterijsje of zachte stukjes fruit.
Meestal is braken het gevolg van een maag- of darminfectie. Hoewel deze meestal wordt veroorzaakt door een virus, kan ook een bacterie of parasiet (bv. door inname van besmet water of bedorven voedsel) aan de basis liggen.
Braken zorgt er namelijk voor dat stoffen die niet in je lichaam thuis horen, door de maag weer naar buiten worden gebracht. Door drukverhoging in je maag – het middenrif trekt samen – duwt je lichaam de maaginhoud via je slokdarm naar buiten.
Testen op halitose
U kunt door met u tong over de rug van uw hand gaan en hieraan te ruiken testen hoe u adem ruikt (let erop dit niet na het poetsen van de tanden te doen). Dit geeft een aardige indicatie van uw mondgeur. Doet u dit bijvoorbeeld na het nuttigen van een kopje koffie dan zou u de koffie moeten ruiken.
Mondgeur in de ochtend
De vieze mondgeur waar je soms 's ochtends mee wakker wordt, ontstaat door uitgedroogde slijmvliezen in je mond. Tijdens het slapen maak je namelijk veel minder speeksel aan. Sommige bacteriën krijgen door de afwezigheid van speeksel de kans zich uit te breiden en zwavelgassen te produceren.
Je darmen zijn altijd in beweging. Maar niet bij een ileus: dan liggen ze stil, of zijn ze helemaal afgesloten. Dat geeft niet alleen pijn, maar zorgt er ook voor dat er geen voedingsstoffen meer in je bloed worden opgenomen.
Wat is overgeven? Als u moet overgeven (kotsen of braken) komt alles wat in uw maag zit, ineens met golven weer uit uw mond naar buiten. Voordat u overgeeft, voelt u zich meestal misselijk. Alles wat u eet en drinkt, wordt door de spieren van de slokdarm en de maag naar de darmen gebracht.
Gal overgeven kan zowel milde als ernstige oorzaken hebben. De milde oorzaken zijn bijvoorbeeld overmatig alcoholgebruik, voedselvergiftiging of buikgriep. Wanneer de maaginhoud het lichaam al verlaten heeft en je blijft overgeven dan geef je gal over. Dit kan pijnlijk zijn en een bittere smaak in de mond geven.
Als je slechts een of twee keer hebt overgegeven, wacht je dus het best gewoon af. Laat je maag tot rust komen voor je weer drinkt of eet. Als je vaker moet overgeven, kun je veel vocht verliezen. Om uitdroging te voorkomen, drink je het best om de vijf à tien minuten een slokje water of ander vocht.
Het is een gevoel van ongemak in de maagstreek. De medische term hiervoor is het Latijnse nausea of het Griekse nautia dat verwijst naar zeeziekte, een vorm van misselijkheid veroorzaakt door beweging. Braken is een geforceerde lediging van de maag, zonder dat je het kunt tegenhouden.
Maagklachten ontstaan meestal na de maaltijd en 's nachts. Wat als 'maagpijn' wordt ervaren, is vaak het gevolg van gasophoping, opboeren of oprispingen in de darmen. Overgeven of misselijkheid heeft niet altijd met de inhoud van de maag te maken. Voor het verteren van voedsel is maagzuur nodig.
De kleur, geur, smaak en samenstelling van het braaksel kunnen aanwijzingen geven voor de diagnose. Een rode kleur kan wijzen op een bloeding uit het gebied tussen mond en ligament van Treitz. Koffiebruin braaksel kan ontstaan als bloed door maagzuur is verkleurd.
Cola bij buikpijn of misselijkheid
Er zijn theorieën die de samenstelling van cola in verband brengen met een antibacteriële werking of medicatie tegen misselijkheid. Maar er is geen wetenschappelijk onderzoek dat laat zien dat cola werkelijk helpt als je misselijk bent of buikpijn hebt.
Enkele uren tot 2 dagen na besmetting ontstaan heftige buikkrampen en diarree. Soms gaat dit samen met overgeven. Overgeven door verkeerd eten is meestal na een dag over. De klachten duren tussen 2 tot 9 dagen, gemiddeld 4 dagen.
In de meeste gevallen verdwijnen de klachten na 1 tot 4 dagen vanzelf. Bij mensen met een verminderde weerstand, ouderen en jonge kinderen kunnen de klachten langer duren en bestaat er kans op complicaties, zoals uitdroging. Het is belangrijk goed te drinken tijdens de buikgriep, om uitdroging te voorkomen.
Paracetamol is effectief tegen pijn en koorts. Zieke kinderen voelen zich een stuk beter en drinken makkelijker als ze paracetamol krijgen. Als uw kind veel braakt, kan de huisarts of kinderarts een middel tegen het braken voorschrijven.
Drink 1,5 liter per dag
Te weinig drinken kan de misselijkheid erger maken. Probeer daarom genoeg te drinken, minimaal 1,5 liter per dag. Mocht je gedurende langere tijd niet voldoende kunnen drinken dan kan een infuus nodig zijn. Door dit infuus kunnen vocht en/of zouten worden toegediend.