De kans dat de schurftmijt van je kat jou besmet is daarom klein. Als de mijt toch bij jou terecht komt, kan je jeuk, roodheid en korstjes verwachten. Dit hoef je niet te behandelen: het gaat vanzelf over bij mensen.
Kan ik mijn huisdier met schurft besmetten? Besmetting van hond of kat met schurftmijten van de mens komt vrijwel niet voor.
Mijten. Huidaandoeningen bij honden en katten komen erg vaak voor. Een deel wordt veroorzaakt door een allergie, maar sommige huidziekten kunnen ook worden veroorzaakt door parasieten, zoals vlooien, luizen en mijten.
Jeuk is vaak het eerste teken van mijten bij katten. Als je kat zich opvallend vaak krabt, er kale plekken in de vacht zitten of de huid eczeem en korstvormingen heeft, kan een mijtenplaag de oorzaak zijn.
Was beddengoed, onderbroeken en vaatdoekjes op minimaal 60 graden, dan gaat schurft dood. Draai af en toe een lege trommel met soda, dan ben je verlost van nare luchtjes. Als je een wasdroger gebruikt (liever niet), doe er dan een droge handdoek bij, dan is je was een half uur eerder droog.
Overdracht van de mijt gebeurt via direct huidcontact (bijv. via verzorging, kinesitherapie, seksueel contact) of via besmette kledij en beddengoed. Schurft komt voor in omstandigheden waar mensen dicht bij elkaar leven (rusthuizen, instellingen, huisvestingen voor vluchtelingen).
Sarcoptes mijten zijn gastheerspecifiek: dit betekent dat ze zich alleen kunnen voortplanten op de hond. Maar ze kunnen wel tijdelijk op een andere gastheer leven: ook op de mens. Het komt dan ook vaak voor dat eigenaren van een hond met scabiës zelf ook jeuk en uitslag hebben.
Iedereen kan schurft krijgen. Sommige mensen hebben meer kans om besmet te raken: mensen die reizen en dan in een bed slapen waarin de schurftmijt zit. mensen die seksueel contact hebben met een besmet persoon.
Schurft wordt bij voorkeur behandeld door het hele lichaam met een permethrinecrème in te smeren en een aantal algemene hygiënische maatregelen in acht te nemen. Permethrinecrème is alleen op doktersvoorschrift te verkrijgen. Eén tube crème is meestal voldoende voor één volwassene.
Ze zijn onder, op en in ons, maar gelukkig zijn ze niet allemaal schadelijk voor ons. Sommige zijn zelfs heel nuttig omdat ze eieren en larven van insekten eten en op die manier insektenplagen helpen bestrijden. De huismijt is niet echt een kwaaie.
Naast jeuk op de plekken waar de mijten zitten, kan een jeukende uitslag verspreid over het hele lichaam voorkomen. De jeuk is vooral heftig in de nacht en onafhankelijk van het aantal mijten [1]. Na adequate behandeling kan de jeuk nog 2–4 weken aanhouden [7].
Mijten zijn over het algemeen niet met het blote oog te zien, omdat ze meestal een stuk kleiner zijn dan een millimeter. Ze bewegen zich, voor ons doen langzaam, maar gezien hun afmeting best snel, voort op acht poten, leggen talloze eitjes en voeden zich met huidschilfers van dieren en met dode planten.
De jeuk is vaak het ergst op en rondom de billen, bij de polsen en tussen de vingers. De jeuk ontstaat doordat je lichaam zich probeert af te weren tegen de ontlasting schurftmijt.
Voor zaken die je niet heet mag wassen, kan je ook de volgende alternatieve behandeling toepassen: - Steek ze twintig minuten in een hete droogkast. - Steek de gevulde en dichtgeknoopte plastic zakken in de diepvriezer op een temperatuur van -20 °c en laat ze twaalf uur zitten. Stofzuig alle matrassen grondig.
Hoe ziet schurft eruit? Een huidafwijking die we veel zien bij een besmetting van de schurftmijt, is de aanwezigheid van een soort gangetjes met eventueel aan het eind een bultje/blaasje. Verder zijn kleine en/of grote, rode pukkeltjes ook niet vreemd. Soms kan de huidaandoening een beetje lijken op eczeem.
Als je seksueel contact hebt met een persoon die schurft heeft, wordt de kans op besmetting nog groter. Daarnaast kun je schurft krijgen door het slapen in een bed met besmette lakens en dekens en door het dragen van besmette kleding van iemand met schurft.
Beginnende schurft herkennen: dit zijn de symptomen
Heftige jeuk, met name 's nachts; schilferende gangetjes die op je huid te zien zijn. De schurftmijten zelf kun je niet zien; blaasjes of pukkeltjes op de huid.
De overleving bij kamertemperatuur (21°C) en 40-80% luchtvochtigheid is 24-36 uur. Het vermogen van de mijt om te besmetten neemt af naarmate hij langer van de huid af is (Walton 2007). In het algemeen zijn de mijten dood na 3 dagen (72 uur) bij kamertemperatuur (18-20°C) zonder contact met mensen.
Schurft komt vooral voor op (tegen krabben) beschutte plekken van de huid, zoals de strekzijde van ellebogen, liezen, tepels, penis, scrotum en tussen de vingers. De definitieve diagnose wordt gesteld door het aantonen van de mijt onder de microscoop; dit is niet altijd mogelijk.
De volgende dingen wassen op 60°C, minimaal 10 minuten: o Schoon beddengoed o Kledingpakket voor 3 dagen o Pyjama o Handdoek • Het schone pakket apart leggen (bijv. in een zak) • Houd schoon strikt gescheiden van 'vuil'. Verwerk schoon wasgoed bij huidafwijkingen op de handen met plastic wegwerphandschoenen.
Maak je bed op met propere lakens en de kussenslopen. Deze behandeling is een preventieve behandeling, maar je blijft best alert voor tekenen van jeuk tot 6 weken na het insmeren van de zalf. Bij jeuk consulteer je best je arts.
Jeuk, soms over je hele lichaam. 's Nachts en als het warm is, is de jeuk erger. Gangetjes die je kunt zien op je pols, tussen je vingers, in je knieholten en onder je borsten. Roodpaarse bultjes bij je piemel of vagina.
Soms is er geen rechtstreeks contact nodig om anderen te besmetten. Zo kunnen in het huis van iemand met schurft, levende mijten zitten in het bed, op de slaapkamervloer en in de bekleding van stoelen en banken. Op deze manier kan de besmetting ook naar anderen buiten het gezin verspreid worden.
Vraag aan je arts of je de behandeling 1 of 2 keer moet doen. De jeuk en de plekjes worden na de behandeling langzaam minder. Na ongeveer 6 weken zijn ze verdwenen. De eerste weken na de behandeling kan de jeuk erger worden.