Mensen kunnen het ontwikkelen als gevolg van hun genen; wie ouders of broers of zussen heeft met OCD loopt een hoger risico het zelf te ontwikkelen. Er zou ook een verband kunnen bestaan tussen OCD-symptomen en afwijkingen in bepaalde hersengebieden, maar dat verband is niet duidelijk, en dit wordt verder onderzocht.
Een dwangstoornis kan ontstaan na een periode met stressvolle omstandigheden en gebeurtenissen of het krijgen van meer verantwoordelijkheden. Bijvoorbeeld na de geboorte van een kind of bij een nieuwe baan. Of tijdens een periode van werkeloosheid en armoede.
Er zijn verschillende oorzaken waardoor de dwangstoornis (OCD) kan ontstaan. Er is geen duidelijke oorzaak aan te wijzen, maar er zijn wel risicofactoren bekend. Erfelijkheid kan een rol spelen bij het ontstaan van een dwangstoornis.
Gemiddeld ontstaat een dwangstoornis rond het 20ste jaar, maar het kan ook eerder of later ontstaan. Een dwangstoornis kan op alle leeftijden voorkomen.
Twee tot drie procent van de mensen heeft een obsessieve-compulsieve stoornis (OCD). Die kan hardnekkig zijn, maar met de juiste hulp, kun je ervan genezen. Stel je voor dat je heel de tijd denkt dat je iets vies of besmettelijks hebt aangeraakt en dat je daarom voortdurend je handen moet wassen.
OCD is een vorm van een angststoornis. Er wordt ook wel eens een vergelijking gemaakt met een Autisme Spectrum Stoornis. Echter is OCD niet een vorm van autisme. Wel kan het zo zijn dat mensen met autisme bepaalde dwanggedachten/handelingen ervaren vanuit hun problematiek.
Jongens ontwikkelen OCD vaak op jongere leeftijd dan meisjes. Risicofactoren voor OCD zijn onder andere: Familiegeschiedenis. Mensen met een eerstegraads familielid (zoals een ouder, broer of zus of kind) die OCD heeft, lopen een hoger risico .
Een OCD kan worden veroorzaakt door genetische of neurobiologische factoren, maar ook door omgevingsfactoren. Deze dwangstoornis kan ook ontstaan door een lichamelijke ziekte, het gebruik van drugs of sommige medicijnen.
Hoewel OCD op elke leeftijd kan voorkomen, zijn er over het algemeen twee leeftijdsgroepen waarin OCD zich voor het eerst manifesteert: Tussen de leeftijd van 8 en 12 jaar . Tussen de late tienerjaren en de vroege volwassenheid.
Dwangmatig piekeren is een gewoonte die vooral optreedt bij mensen die een aantal eigenschappen hebben: controle willen hebben, perfectionisme en overmatige verantwoordelijkheid. Ze willen gewoonlijk niet alleen de dingen die echt spelen onder controle hebben, maar ook al dingen die kunnen spelen.
Obsessief bezig zijn met regels, details, orde of schema's (controledrang/controledwang) Streven naar perfectie. Werk en productie gaan ten koste van vrije tijd en/of familie. Moeite iemand anders een taak toe te vertrouwen.
Aritmomanie of teldwang is een psychische aandoening die gezien kan worden als een vorm van obsessieve-compulsieve stoornis. Wie aan deze aandoening lijdt, heeft een dwangmatige behoefte om allerlei zaken te tellen.
Als je een dwangstoornis hebt, dan kun je alleen last hebben van herhalende gedachten (obsessies). Als je last hebt van herhalende gedachten en herhalende handelingen (compulsies), dan heet dat een obsessieve-compulsieve stoornis (OCS). Artsen noemen OCS ook wel OCD (Obsessive Compulsive Disorder).
SSRI's als groep en de SNRI's venlafaxine en duloxetine zijn alle effectief bij de behandeling van OCS en gezien de veiligheid en goede verdraagbaarheid worden zij sterk aanbevolen als 1e keuze bij volwassenen.
Ontstaan. Veel mensen met een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis zijn opgegroeid met afstandelijke, kritische of strenge ouders. Tijdens je opvoeding was er waarschijnlijk weinig ruimte voor spel, ontspanning en pubergedrag. Deze stoornis komt voor bij ongeveer één procent van de bevolking.
Een dwangstoornis is te herkennen aan een aantal symptomen: Je moet alles in je leven perfect regelen, omdat je je anders erg onzeker voelt. Je kunt nergens zonder zorgen van genieten, omdat je voortdurend piekert. Je normale dagelijkse routine wordt verstoord door alle handelingen die je moet doen.
Er is momenteel geen bewijs dat OCD bij iedereen erger wordt met de leeftijd . OCD-symptomen kunnen in de loop van de tijd in ernst variëren. Ze kunnen verbeteren, erger worden en dan weer verbeteren. Het is onwaarschijnlijk dat OCD beter wordt zonder behandeling, maar slechts een minderheid van de mensen ervaart verergerende symptomen in de loop van hun leven.
Het meemaken van stressvolle of traumatische gebeurtenissen verhoogt de kans op het krijgen van OCS, vooral als dit tijdens de kindertijd was. Je kan denken aan ernstige gebeurtenissen, zoals lichamelijke mishandeling of seksueel misbruik, maar ook aan wat mildere gebeurtenissen zoals buitensluiting op school.
ontdekte dat ongeveer 60% van de 329 deelnemers aan een onderzoek OCD ontwikkelde na het ervaren van stressvolle levensgebeurtenissen (6). Een ander onderzoek meldde dat ongeveer 50% van de OCD-patiënten minstens één traumatische levensgebeurtenis in hun leven had meegemaakt (7).
Symptomen beginnen meestal na verloop van tijd en variëren in ernst gedurende het leven. De soorten obsessies en dwangmatigheden die u hebt, kunnen ook na verloop van tijd veranderen . Symptomen worden over het algemeen erger wanneer u onder grotere stress staat, inclusief periodes van transitie en verandering.
Stress, angst of bepaalde emoties zoals schuld of woede kunnen krachtige triggers zijn voor mensen met OCD. Deze triggers kunnen bijzonder lastig te beheersen zijn, omdat ze vaak diepgeworteld zijn in persoonlijke ervaringen en psychologische factoren.
OCD treft mannen en vrouwen evenveel. Het lijkt in families voor te komen. Andere angstproblemen, depressie, eetstoornissen of middelenmisbruik kunnen voorkomen bij OCD.
Onderzoekers hebben ook ontdekt dat verschillende hersengebieden, hersennetwerken en biologische processen een belangrijke rol spelen bij obsessieve gedachten, dwangmatig gedrag en bijbehorende angst en bezorgdheid. Er wordt onderzoek gedaan om de connectie tussen OCD-symptomen en delen van de hersenen beter te begrijpen.
OCD is een psychiatrische stoornis die wordt gekenmerkt door obsessieve gedachten en compulsieve handelingen zoals schoonmaken, controleren, tellen of hamsteren. Deze handelingen zijn irrationeel, beangstigend en het is moeilijk om er vanaf te komen.