In de eerste zes tot acht weken na ontstaan van de dwarslaesie zijn erecties meestal geheel afwezig. Na verloop van tijd lukt het soms niet meer om door fantasieën of beelden opgewonden te raken. Je kunt dan vaak nog wel een erectie krijgen door stimulatie van de penis.
Een verlamming heeft geen invloed op de mogelijkheid om zwanger te raken of om op een natuurlijke manier te bevallen. Een dwarslaesie kan niet overgedragen worden op kinderen, omdat dit niet genetisch bepaald is. Natuurlijk heeft een dwarslaesie een enorm effect op je leven en niet alleen op je seksualiteit.
Dit kan vanaf 40 jarige leeftijd al ontstaan en kan toenemen met de leeftijd. De erectie wordt dan minder stevig en kan minder lang aanhouden. Dit kan leiden tot hindering bij het seksueel verkeer, omdat penetratie niet goed meer lukt. De erectiestoornis kan voor wrijving zorgen in de relatie.
Met een lage dwarslaesie zijn de algemene symptomen:
Verminderde rectale samentrekkingen, waardoor het moeilijk is om de darmen volledig te legen. Verminderde of geen controle over de externe sluitspier, wat leidt tot ongewild verlies van ontlasting.
Ruim vijftig procent van onze dwarslaesiepatiënten kan weer lopen na de behandeling. Echter bijna nooit meer zoals vroeger. Bovendien zegt lopen niet alles. Iemand die een beetje loopt en incontinent is, kan slechter af zijn dan iemand die niet meer kan lopen, maar die wel zijn blaas en darmen beheerst.
Wat is verlamming? Je hebt last van een verlamming als je spieren niet goed meer werken. Het kan zijn dat ze minder goed werken, maar het kan ook zijn dat je spieren het helemaal niet meer doen. Een verlamming wordt veroorzaakt door het uitvallen van een deel van het zenuwstelsel.
Vroeger (nog niet zo heel lang geleden) werden we bepaald niet oud, en nog steeds ligt onze levensverwachting beduidend lager dan die van de algemene bevolking. Mensen met een dwarslaesie leven vandaag de dag nog zo'n 30 tot 40 jaar na het krijgen van hun handicap.
Voor de meeste mensen met een dwarslaesie is het lastig om een orgasme te krijgen, maar bij een deel van de mensen lukt dit nog wel. Dit geldt vaker voor vrouwen dan voor mannen. Doordat de zenuwen in het ruggenmerg zijn beschadigd is er geen goede verbinding tussen hersenen en de geslachtsdelen.
De aanwezigheid van pijn is hoog bij dwarslaesie patiënten, tussen de 64% en 82%. Ongeveer 40% van de dwarslaesiepatiënten ontwikkelt neuropathische pijn ter hoogte van de dwarslaesie en meer dan 30% eronder.
Wat is het? Sommige mensen hebben drie keer per dag ontlasting, anderen drie keer per week. Als je regelmatig meer dan drie dagen geen ontlasting hebt of minder vaak en met meer moeite, dan spreken we van verstopping of obstipatie. Omdat de stoelgang te lang in de dikke darm blijft zitten, wordt hij harder en droger.
Paracetamol heeft geen invloed op seks. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) als diclofenac, ibuprofen en naproxen kunnen erectieproblemen en minder zin in seks geven. Morfinepreparaten zorgen voor minder zin in seks.
Het komt vooral voor bij oudere mannen. Een erectie van een oudere man is soms niet meer zo stijf als die van een jonge man, maar nog wel hard genoeg voor seks. Door bepaalde buigingen tijdens de seks kan in de loop van de tijd littekenweefsel ontstaan.
Oorzaken. Impotentie of een erectiestoornis kan lichamelijke oorzaken hebben maar kan ook het gevolg zijn van een geestelijke (psychologische) oorzaak. Als echter ook de niet-seksuele ochtenderectie ontbreekt, is het waarschijnlijker dat er sprake is van een lichamelijke oorzaak.
In de meeste gevallen kunt u niet van een verlamming genezen. Wanneer u last heeft van een lichte verlamming kan dit wel. Door middel van intensieve behandelingen kunt u uw spierfunctie terugkrijgen. De fysiotherapeut helpt u met het leren bewegen en het terugkrijgen van het vertrouwen in uw lichaam.
Afhankelijk van de ernst van de schade en de leeftijd en conditie van de getroffene kan een intensieve revalidatie gedeeltelijk herstel bieden. De revalidatie moet zo snel mogelijk na de acute fase starten. Gedurende het eerste half jaar worden de meeste resultaten bereikt.
Bij een halfzijdige verlamming werkt één lichaamshelft niet goed. Als bijvoorbeeld de rechter hersenhelft beschadigd is, kan de patiënt zijn linker lichaamshelft niet goed gebruiken.
De oorzaak van een dwarslaesie is meestal een ongeluk. De beschadiging van het ruggenmerg kan leiden tot verlamming, met ernstige lichamelijke beperkingen als gevolg. Andere symptomen van dwarslaesies zijn bijvoorbeeld urineweginfecties en pijnklachten. Een dwarslaesie wordt behandeld met fysiotherapie en revalidatie.
Als de dwarslaesie compleet is, is de prognose somber. Maar als de dwarslaesie slechts gedeeltelijk is, kunt u vaak goed herstellen. Eventuele restverschijnselen zijn er soms wel, maar zijn dan klein.
Klachten en symptomen
Een van de meest voorkomende problemen is uitval van bepaalde delen van het lichaam. U kunt dan bepaalde delen van uw lichaam niet meer goed bewegen en voelen. Hoe hoger de dwarslaesie, hoe meer delen van uw lichaam u niet meer goed kunt voelen of bewegen.
Diagnose dwarslaesie
Dwarslaesies worden in ziekenhuizen vastgesteld met behulp van een anamnese, röntgenfoto's, een CT-scan, MRI-scan, en neurologisch lichamelijk onderzoek.
Alle patiënten met een dwarslaesie hebben problemen met plassen en met de stoelgang. Je hebt een verhoogd risico op een blaasontsteking omdat je niet meer voelt dat je blaas vol is en omdat je de blaas niet goed meer kan leeg plassen. Dit heet een retentieblaas.
Ratten met beschadigd ruggenmerg hebben baat bij een dieet met omega 3-vetzuren en een ingrediënt dat ook in curry zit. Het dieet stelt hun ruggenmerg namelijk in staat om zichzelf te herstellen.
Bestaande dwarslaesies zullen lastiger te repareren zijn dan de nieuwe laesies. Na het letsel ontstaat er een kettingreactie in het lichaam, die de zenuwcellen rond het letsel beschadigt. Hierdoor vermindert de kans op herstel. De schade lijkt ook groter te zijn als er een zuurstoftekort is geweest na het letsel.
Waardoor kunnen klachten van verlamming komen? Klachten van verlamming kunnen komen door problemen in de hersenen, zenuwen of spieren. Als nog niet bekend is of iemand een TIA, herseninfarct of hersenbloeding heeft, heet het een beroerte. Bij een beroerte werkt opeens een deel van de hersencellen niet meer.
De verlamming gaat meestal vanzelf over. Dit kan soms 3 tot 6 maanden duren.