Je arts stelt de diagnose op basis van je klachten, het lichamelijk onderzoek en gericht aanvullend onderzoek. Dit is bijvoorbeeld een bloedonderzoek of een urine-onderzoek.
Via een bloedonderzoek stelt de reumatoloog vast of er sprake is van verhoogde ontstekingswaardes, zoals BSE en CRP. Het bloedonderzoek toont ook aan of er auto-antistoffen, zoals ANA en antistoffen tegen dubbelstrengs DNA, in het bloed aanwezig zijn.
In je bloed kunnen stoffen aanwezig zijn die mogelijk op een auto-immuunaandoening wijzen.
Voorbeelden zijn gewrichts- en peesklachten, huidafwijkingen, hartklachten, afwijkingen aan de nagels, hoesten, pijn op de borst, haaruitval en aften. Daarnaast is er vaak sprake van algemene klachten zoals moeheid, koorts en gewichtsverlies.
Pijn aan uw spieren en gewrichten; ontstekingen van uw gewrichten (vaak handen, polsen en knieën). Deze ontstekingen gaan soms snel over, maar kunnen zorgen voor standsverandering van de gewrichten.
SLE wordt gekenmerkt door periodes van weinig tot geen ziekteactiviteit, afgewisseld met periodes van actieve ziekte.Tijdens deze opvlammingen kunnen in principe alle weefsels en organen ontstoken raken. In de meeste gevallen zijn er ontstekingen te vinden in de huid, de gewrichten, de slijmvliezen en de nieren.
Bij SLE ontstaan er spontaan afweerstoffen tegen delen van het eigen lichaam. Deze stoffen noemen we auto-antistoffen. Hierdoor kunnen ontstekingen ontstaan in weefsels, zoals de huid, bindweefsel, gewrichten, de nieren, zenuwen en bloedvaten. SLE is een reumatische bindweefselontstekingsziekte.
SLE is de afkorting voor de ziekte Systemische Lupus Erythematodes, beter bekend als Lupus. SLE is een auto-immuunziekte waarbij het afweersysteem (immuunsysteem) zich tegen het eigen lichaam keert. Het afweersysteem is belangrijk om bacteriën en virussen te bestrijden.
Systemische lupus erythematosus (afgekort SLE) is de meest ernstige ziekte van het “Lupus Erythematosus (LE) spectrum” waarbij vrijwel iedere orgaan kan worden aangetast. SLE komt vooral bij vrouwen voor (verhouding vrouw: man = 9:1). Er wordt geschat dat 1op de 1000 tot 2000 vrouwen in Nederland aan SLE lijdt.
Systemische Lupus Erythematosus (SLE) is een ernstige, levenslange auto-immuunziekte die vooral bij jonge vrouwen voorkomt tussen 15-40 jaar.
Als je grote hoeveelheden auto-antilichamen of anti-nucleaire antilichamen (ANA) in je bloed hebt, kan dit wijzen op een auto-immuunziekte. De ANA-test spoort de anti-nucleaire antilichamen (ANA) in je bloed op. Anti-nucleaire antilichamen (ANA) richten zich tegen de kern (nucleus) van de cellen in je lichaam.
Bij SLE gaat het vooral om antistoffen die zich richten tegen onderdelen van de kern van de lichaamscellen. Een algemene naam voor deze antistoffen is ANA: antinucleaire antistoffen of ANF: antinucleaire factor (nucleair = tot de kern behorend).
Het is van cruciaal belang om te begrijpen dat het ontstaan van auto-immuunziekten vaak verband houdt met langdurige overbelasting van het immuunsysteem. Diverse factoren, zoals chronische stress, virale infecties, of zelfs een bevalling, kunnen een overactief immuunsysteem triggeren.
In de meeste gevallen verdwijnen de symptomen van neonatale lupus spontaan na 3 tot 6 maanden, zonder lange termijn gevolgen. Het meest voorkomende symptoom is een huiduitslag die enkele dagen tot weken na de geboorte ontstaat, vooral na blootstelling aan de zon.
De symptomen van SLE variëren naargelang welke organen zijn aangetast. Het verloop is ook zeer wisselend, met soms plotse opstoten, en dan weer een eerder trage, sluipende evolutie. Dikwijls treden er ook algemene symptomen op zoals koorts, hoofdpijn, vermoeidheid en gewichtsverlies.
De ontstekingen kunnen overal in het lichaam ontstaan, bijvoorbeeld in huid en gewrichten, maar ook in organen zoals nieren, zenuwstelsel, hart, longen en bloedvaten. Hierdoor komen er vaak ook algemene verschijnselen voor bij SLE zoals moeheid, koorts en gewichtsverlies.
Lupus valt nog niet te genezen. Je behandelende arts(en) kunnen enkel proberen de ziekte in rust te brengen zodat de klachten verminderen of helemaal verdwijnen. Welke medicijnen je precies krijgt, hangt van je klachten af.
Bij ernstige klachten, is er een kans dat je niet meer kunt blijven werken. In dat geval kun je mogelijk (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt worden verklaard. Als je veel last hebt van je klachten en werken lastiger wordt, ga dan naar je arts.
Eet gezond
Van gefrituurd voedsel, sojaproducten en aspartaam zou de ziekte kunnen opvlammen. Van andere voedingsmiddelen wordt juist een gezegd dat ze genezend zijn (bijvoorbeeld: noten, bonen). Sommige mensen volgen op basis van dit soort beweringen zelfs een dieet.
Bijvoorbeeld van je longen, hart of nieren. Deze vorm van lupus ontstaat als reactie op het gebruik van bepaalde medicijnen. Het komt bij vrouwen even vaak voor als bij mannen. De meeste mensen die deze aandoening krijgen, zijn tussen de 50 en 70 jaar oud.
Huidlupus wordt onder meer gekenmerkt door aanhoudende schilferende, schijfachtige plaques op de hoofdhuid, het gezicht en de oren, die pigmentveranderingen, littekens en haaruitval kunnen veroorzaken. De huiduitslag veroorzaakt door huidlupus kan gelukkig behandeld worden.
Het lichaam begint te protesteren: buikpijn, hoofdpijn, zweten en een onrustige hartslag zijn veel voorkomende symptomen. Naarmate de stress hoger oploopt of langer aanhoudt, worden de klachten ernstiger. Omdat je lange tijd meer energie verbruikt dan opbouwt, raak je geleidelijk uitgeput.
Systemische lupus erythematodes (SLE) is een chronische auto-immuunziekte die aan verschillende organen ontstekingen veroorzaakt (vooral de huid, de gewrichten, het bloed, de nieren en het centraal zenuwstelsel). Chronisch betekent dat de aandoening lange tijd kan aanhouden.
Subacute Cutane Lupus Erythematodes (SCLE)
Er is sprake van rode en schilferende plekken op de huid. Vooral op de huid die regelmatig in de zon komt. Deze plekken kunnen op psoriasis, eczeem of zelfs schimmel lijken en laten na genezing geen littekens achter, wat wel bij de chronische variant CDLE hoort.