In sommige zeer zeldzame gevallen bevindt zich 'ontlasting' in het braaksel, dit heet fecaal braken. Dit is voedsel dat afkomstig is uit de dunne of dikke darm en dat in verre staat van vertering verkeert.
Bij afsluiting van de oesophagus komt het voedsel er vrijwel direct onveranderd weer uit. Bij obstructie van de maaguitgang wordt enkele uren na de maaltijd een grote hoeveelheid zure voedselresten en vocht uitgebraakt. Bij obstructie in het colon is er geen relatie met de maaltijd. Het braaksel ruikt dan fecaal.
Als ontlasting lang in de darm blijft zitten (verstopping), kan het gaan gisten door het inwerken van de bacteriën in de darm. Hierdoor ontstaat extra gasvorming. Dit gas kan door de wand van de darm in de bloedbaan worden opgenomen en via de longen worden uitgeademd. Dit kan een slechte adem veroorzaken.
Omdat er geen passage meer is zal een dier opgenomen voedsel en water gaan uitbraken. Vaak is het voedsel al deels verteerd en ziet het eruit en ruikt het als dunne ontlasting. We noemen dat faecaal braken.
Bij braken trekken de maagspieren samen en komt de maaginhoud omhoog, om vervolgens via de mond naar buiten te komen. Bij een lege maag komt er niet veel uit, soms slijm of gal.
Overgeven kan meestal geen kwaad. Bij misselijkheid is overgeven vaak een opluchting. Als de maag leeg is, komen de maag en darmen meestal vanzelf weer tot rust. Let op: u verliest wel veel vocht als u vaak moet overgeven, zeker als u ook diarree of koorts heeft.
Vrijwel direct na het overgeven zal men zich stukken beter voelen, naar aangenomen wordt door het afgeven van endorfine aan het bloed. Wanneer de oorzaak hiermee is weggenomen (bijvoorbeeld bedorven eten dat is uitgebraakt) zal dit blijvend zijn.
Overgeven komt meestal door buikgriep (door een virus of bacterie). Blijf genoeg drinken: vaak en kleine beetjes per keer. Is het overgeven na een dag niet minder, overleg dan met uw huisarts.
Verzakking van de dunne darm (enterocele)
Bij een enterocele is de dunne darm tot laag in het bekken gezakt. De endeldarm wordt daardoor samengedrukt waardoor de ontlasting er niet goed uit kan. Typisch voor deze klacht is dat u vaak 's nachts het gevoel hebt dat u moet poepen.
het wegblijven van ontlasting en winden; geen darmbewegingen en geen darmgeluiden, er is sprake van een “stille buik”.
Gastro-enterologen (maag-darm wetenschappers) vertellen in Live Science dat alles goed zit als je tussen de drie keer per dag en drie keer per week een grote boodschap doet.
Testen op halitose
U kunt door met u tong over de rug van uw hand gaan en hieraan te ruiken testen hoe u adem ruikt (let erop dit niet na het poetsen van de tanden te doen). Dit geeft een aardige indicatie van uw mondgeur. Doet u dit bijvoorbeeld na het nuttigen van een kopje koffie dan zou u de koffie moeten ruiken.
Mondgeur in de ochtend
De vieze mondgeur waar je soms 's ochtends mee wakker wordt, ontstaat door uitgedroogde slijmvliezen in je mond. Tijdens het slapen maak je namelijk veel minder speeksel aan. Sommige bacteriën krijgen door de afwezigheid van speeksel de kans zich uit te breiden en zwavelgassen te produceren.
De kleur, geur, smaak en samenstelling van het braaksel kunnen aanwijzingen geven voor de diagnose. Een rode kleur kan wijzen op een bloeding uit het gebied tussen mond en ligament van Treitz. Koffiebruin braaksel kan ontstaan als bloed door maagzuur is verkleurd.
Wanneer het braaksel 'gal-bruin' van kleur is, betekent dit dat de maag leeg was tijdens het braken. Het gevolg is dat gal uit de twaalfvingerige darm wordt uitgebraakt. Misselijkheid heeft bijna altijd een oorzaak. Ben je vaak misselijk, heb je vaak buikpijn of moet je vaak overgeven?
Maar is er een ideaal moment van de dag voor dit speciale bezoekje aan het toilet? 'De meeste mensen zullen het bezoekje in de ochtend afleggen', zegt gastro-enteroloog Kenneth Koch. Dat komt doordat je dunne darm tijdens het slapen aan het werkt gaat om het voedsel van de dag ervoor te verwerken.
Bij een endeldarmverzakking is de endeldarm verzakt. De endeldarm stulpt meestal eerst inwendig in zichzelf en kan, in een verder gevorderd stadium, helemaal naar buiten komen. Dat kan tijdens het persen optreden, maar ook spontaan. In ernstige gevallen is de darm niet meer terug te duwen.
Ook moet u vaak hard persen om de ontlasting goed kwijt te kunnen. U loopt meer risico op aambeien en verzakking. Soms is de ontlasting zo hard dat poepen pijn doet. Ook kan het zijn dat u met de vingers moet helpen om de endeldarm leeg te maken.
Een banaan helpt tegen misselijkheid: fabel
"Daar is geen wetenschappelijk bewijs voor. Er zijn misschien mensen die het fijn vinden om een banaan te eten als ze misselijk zijn. Je moet zelf uitproberen of dat voor jou helpt."
Vermijd producten die misselijkheid kunnen veroorzaken, zoals vet eten en sterk gekruid en geurig eten. Zorg voor frisse lucht en voorkom dat je sterke etensgeuren ruikt. Haal eten en drinken dat je niet meer gaat eten of drinken uit het zicht.
Cola bij buikpijn of misselijkheid
Er zijn theorieën die de samenstelling van cola in verband brengen met een antibacteriële werking of medicatie tegen misselijkheid. Maar er is geen wetenschappelijk onderzoek dat laat zien dat cola werkelijk helpt als je misselijk bent of buikpijn hebt.
Bij misselijkheid kunt u er ook voor kiezen een zetpil paracetamol te gebruiken in plaats van een tablet. Binnen een half uur merkt u dat de pijn minder wordt. Dit effect houdt drie tot zes uur aan. De zetpillen werken iets minder snel, na ongeveer een uur.
Als je slechts een of twee keer hebt overgegeven, wacht je dus het best gewoon af. Laat je maag tot rust komen voor je weer drinkt of eet. Als je vaker moet overgeven, kun je veel vocht verliezen. Om uitdroging te voorkomen, drink je het best om de vijf à tien minuten een slokje water of ander vocht.
Eet vaker kleine maaltijden
Het kan helpen om vaker gedurende de dag kleine maaltijden te eten. Dit kan een kleine portie van een gewone maaltijd zijn, maar bijvoorbeeld ook een cracker of beschuitje. Op deze manier voorkom je een lege maag, wat kan helpen tegen de misselijkheid.
Uitdroging bij baby's, kinderen en ouderen
Kinderen jonger dan 2 jaar kunnen binnen 24 uur uitgedroogd raken. Oudere kinderen kunnen binnen 2 tot 3 dagen uitdrogen. Uitdroging is een tekort aan water in het lichaam.