Aanvallen komen sneller achter elkaar en duren langer. Soms zijn mensen met jicht ook tussen aanvallen niet meer klachtenvrij. Onbehandeld kunnen de kristallen op den duur ook het gewricht aantasten. Deze schade is onherstelbaar.
Pseudojicht lijkt op jicht (vandaar de naam pseudojicht). Bij jicht zijn de kristallen echter niet van kalk, maar van urinezuur. Bij een gewrichtsontsteking door pseudojicht krijgt u een warm, pijnlijk en vaak gezwollen gewricht. De huid om het gewricht is rood en gespannen.
Het urinezuur: je arts onderzoekt je bloed en soms je urine op urinezuur. De ontstekingsfactoren in je bloed: die kunnen verhoogd zijn. Het gaat om de bezinking/C-reactief proteïne (CRP). De nierfunctie: als je nieren niet goed functioneren of je plastabletten gebruikt, kan je urinezuur verhoogd zijn.
Jicht is een reumatische aandoening met plotselinge aanvallen van gewrichtsontstekingen. Het ontstaat meestal in het gewricht van de grote teen, maar kan ook in andere gewrichten optreden.
We kunnen jicht vaststellen met een gewrichtspunctie. We zuigen dan via een naald wat gewrichtsvloeistof op. In de opgezogen gewrichtsvloeistof kunnen we bij jicht urinezuurkristallen zien onder de microscoop. Ook kan de arts bloedonderzoek bij u doen.
Jicht is een ontsteking in een gewricht, meestal de grote teen of voet. Het gewricht wordt dik, rood, warm en pijnlijk. Het gewricht hoog leggen en koelen kan prettig zijn. Wees niet bang om te bewegen.
Allopurinol verlaagt de hoeveelheid urinezuur in het bloed door de productie van urinezuur in het lichaam te remmen. Hierdoor neemt de kans op jichtaanvallen af. Allopurinol wordt gebruikt om het aantal jichtaanvallen te verminderen bij mensen die regelmatig jichtaanvallen hebben.
Het valt aan te bevelen matig te zijn met zuurvormende voeding. Zuurvormende voeding is bijvoorbeeld vlees, vleeswaren, vis, kaas, zuivel (melk), chocolade, geraffineerde suiker, koffie, zwarte thee, vetten, mosselen, ei, alcohol, sojaproducten, granen, snacks, koekjes, zout.
Mengsels waarin brandnetel, paardenbloem, selderij, guldenroede en/of berkenblad verwerkt zijn stimuleren de urineproductie en voeren zo urinezuren af. Alcohol lokt vaak jichtaanvallen uit omdat het zorgt voor verhoging van het urinezuurgehalte.
Tomaten en jicht
Circa 70% van de ruim 2000 mensen met jicht zegt dat bij hen bepaalde voedingsmiddelen een jichtaanval uitlokken. Het meest genoemd worden vis, schaal- en schelpdieren, alcohol en rund- en varkensvlees, gevolgd door tomaten. Van de mensen in deze studie zegt 1 op de 7 dat tomaten jicht uitlokt.
In frisdranken met suiker, vruchtensappen en voedingsmiddelen met toegevoegd suiker, kan veel fructose zitten. Urinezuur is een bijproduct bij de afbraak van fructose. Ook in honing zit veel fructose. Hoewel fruit ook fructose bevat, kunnen mensen met jicht prima 200 gram fruit per dag eten.
Om vast te stellen of ze werken laat uw arts het urinezuurgehalte in uw bloed controleren. Urinezuur verlagende medicijnen worden vooral voorgeschreven bij chronische jicht.
Het lichaam zet fructose-glucosesiroop voor een deel om in urinezuur. Fructose-glucosesiroop zit voornamelijk in met suiker gezoete frisdranken. Het urinezuurgehalte van het bloed wordt nog extra verhoogd als het lichaam door versnelde celafbraak meer urinezuur produceert dan normaal.
Voedsel met hoog purinegehalte: wild, gans, sardines, haring, ansjovis, forel, zalm, kabeljauw, zeevruchten (kreeft, mosselen, oesters) orgaanvlees, peulvruchten en spinazie. Voedsel met een gemiddeld purine gehalte: konijn, schaap, rund, kalf, duif, kalkoen, eend, schaaldieren, asperges, paddestoelen en bloemkool.
Producten waar per 100 gram minder dan 150 gram purine in zit zouden geen problemen op moeten leveren. Beleg voor op brood wat waar minder dan 75 gram purine (oftewel zeer weinig) in zit zijn de volgende: rund-en varkensvlees, kip en leverworstsoorten. Maar waar nog minder in zit zijn groentes en fruit.
Dieetadvies bij jicht
Ook gistrijke producten zoals Marmite vermijden. Varkensvlees, leverworst, tong, eend, kip, garnalen, heilbot, krab, kreeft, oesters, paling, schol, asperges, bloemkool, peulvruchten, soja(producten), sperziebonen, spinazie en champignons bevatten eveneens veel purine.
Jicht wordt veroorzaakt door een plotselinge ontsteking van het gewricht. Dit komt door een ophoping van urinezuurkristallen rondom het teengewricht. Een jichtaanval zorgt voor een hevige pijn in de voet, waardoor het erg moeilijk is om te lopen. Een jichtaanval duurt gemiddeld 1 tot 3 weken.
U kunt proberen nieuwe aanvallen te voorkomen door veel te drinken, zo'n 2 tot 3 liter per dag. Dit verlaagt de hoeveelheid urinezuur in het bloed. Heeft u meer dan 2 jichtaanvallen per jaar, of heeft u onderhuidse knobbels met urinezuur, dan kan de arts u allopurinol voorschrijven.
De oorzaak van jicht in de voet is te vinden in de stofwisseling. Door de ophoping van de urinezuurkristallen in gewrichten of langs pezen ontstaat er een heftige ontstekingsreactie. Een verhoogde aanmaak van urine of een verminderde afvoer ervan kunnen ervoor zorgen dat er te veel urinezuur in het bloed terecht komt.
Ontzurende kruidenthee is de meest effectieve thee om te drinken bij jicht. Kruiden in de ontzurende kruidenthee zorgen ervoor dat afvalstoffen aan zich worden gebonden. Dit bevordert de afvoer van de afvalzuren. Kruiden hebben een heilzame en reinigende werking.
Symptomen van een ontsteking zijn pijn, zwelling, vocht en roodheid. Bij een peesontsteking merk je met name de pijn, op echobeelden kan er ook zwelling vastgesteld worden. Veel mensen omschrijven de pijn als een stekende of zeurende pijn rondom de binnen- of buitenkant van de enkel.
Bij een acute gewrichtsontsteking krijg je vrij plotseling last van heftige pijn en zwelling. Het ontstoken gewricht is warm en vaak rood en je kunt dit gewricht vaak minder goed bewegen. Meestal raakt één van de grotere gewrichten ontstoken zoals je knie of je pols. Maar je kunt ook meer ontstoken gewrichten hebben.
Jicht ontstaat als er te veel urinezuur in het bloed zit, en het zich ophoopt in verschillende weefsels, zoals in de gewrichten. Urinezuur ontstaat bij de afbraak van purine. Purine komt op twee manieren in ons bloed: • als afbraakproduct van (lichaams) eiwitten, • via ons voedsel.