Je kunt inderdaad niet doodgaan van je adem in te houden. In de hersenen en de bloedvaten naar de hersenen zijn cellen die gevoelig zijn aan de stijging van koolzuurgas in het bloed. Koolzuurgas wordt geproduceerd door alle cellen als afvalstof. Die wordt door de longen verwijderd via de ademhaling.
Gewoon je adem inhouden, kan veel langer. Maar als de toevoer van bloed naar je hersens stopt, ben je snel dood. Als je de halsslagaders afknijpt, kan er geen bloed (en dus geen zuurstof) meer naar je hersens. Sommigen doen dit door te gaan hyperventileren en dan de adem in te houden.
“De gemiddelde mens kan slechts 3 tot 5 minuten overleven zonder zuurstof”, zegt professor inspanningsfysiologie Jan Bourgois (UGent). "Daarna is er hersenschade en ga je dood." Toch kunnen sommige mensen veel langer hun adem inhouden.
Je adem inhouden
Wanneer je je adem inhoudt, komt er steeds meer koolstofdioxide in je bloed. Omdat je lichaam dit niet te lang toe laat, neemt het ademcentrum op een bepaald moment de controle van je over. Je kunt er dan niets aan doen, maar je moet weer gaan ademen.
Samengevat De meeste mensen kunnen hun adem onder water niet langer dan een minuut inhouden. Dan krijgt je lichaam te weinig zuurstof en moet je ademen, anders raak je bewusteloos. Maar door te trainen kun je je adem steeds langer inhouden. Freedivers kunnen dat wel tien minuten lang!
Met een diepe inademing neem je evenveel zuurstof op als met een lichte ademhaling. Je blaast er ook koolzuurgas mee weg, die juist nodig is om de zuurstof naar je lichaamscellen te vervoeren. ' Als je heel vaak diep ademhaalt, kun je gaan hyperventileren: je hartslag versnelt, je begint te zweten en je wordt duizelig.
De Kroatische Budimir Buda Šobat heeft deze week een indrukwekkend wereldrecord neergezet voor het inhouden van zijn adem onder water. De 54-jarige man bleef maar liefst 24 minuten en 33 seconden onder water in een zwembad in de Kroatische stad Sisak. Hij deed dat onder toezicht van artsen, verslaggevers en supporters.
Door diep in te ademen open en vul je alle longblaasjes opnieuw een verbeter je de uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide. Dat is de hoofdreden waarom we vanuit fysiologisch perspectief zuchten: het gezond houden van de longen. Vier à vijf keer per uur zuchten is een normale frequentie."
Wanneer we niet spreken of in rust zijn, ademen we door onze neus. Echter zijn er heel wat mensen die door de mond ademen wanneer ze in rust zijn. Ook mensen met keel-, neus- of oorproblemen ademen constant door de mond. Dit wordt mondademhaling genoemd.
De natuurlijke opening in het middenrif kan te groot worden, waardoor de maag (en/of andere buikorganen) richting de borstholte kan verplaatsen. Hierdoor kan het maagzuur gemakkelijker de slokdarm in stromen. Ook kan de maag op het hart of de longen drukken, doordat deze richting de borstholte is verplaatst.
Bij mensen die gaan sterven is een stokkende en onregelmatige ademhaling meestal een teken dat de dood snel dichterbij komt. De ademhaling valt dan regelmatig stil om daarna met een diepe zucht weer opgang te komen. De tijd tussen de ademteugen wordt langer en langer, soms wel tot een halve minuut.
Wanneer mensen aan het sterven zijn is een stokkende ademhaling een teken dat de dood dichterbij komt. De ademhaling kan stil vallen en daarna weer met een diepe zucht op gang komen. De tijd tussen de ademteugen wordt langer en langer, dit kan soms oplopen tot wel 30 seconden.
De tijd tussen de ademteugen wordt steeds langer, soms wel tot een halve minuut en tenslotte is er de laatste adem, in veel gevallen niet meer dan een zuchtje na een (heel) lange stilte. Het gezicht ziet er ook bij deze stokkende ademhaling vaak heel rustig uit. Dit wordt Cheyne-Stokes ademhaling genoemd.
Wat gebeurt er na de dood? De enige ervaringsverhalen die we op deze vraag hebben zijn van mensen met een bijna-doodervaring. De meeste mensen die een bijna-doodervaring hebben meegemaakt, zeggen dat ze bepaalde dingen zien: een tunnel, aangenaam wit licht, overleden familieleden of een film over hun leven.
Ieder sterfbed heeft een eigen tempo. Soms lijkt de geest klaar, maar is het lichaam nog niet zo ver, soms is het andersom. Als de dood dichterbij komt, kan de stervende een soort rust voelen. Het voelt dan ook voor de naasten alsof de stervende loslaat en zich rustig overgeeft.
Bij mensen die gaan sterven is een stokkende en onregelmatige ademhaling meestal een teken dat de dood snel dichterbij komt. De ademhaling valt dan regelmatig stil om daarna met een diepe zucht weer op gang te komen. De tijd tussen de ademteugen wordt langer en langer, soms wel tot een halve minuut.
Een lage waarde die hetzelfde effect op het gebit heeft als frisdrank drinken voor het slapen, conclu- deerde ze. Choi stelt dat met de mond open slapen vooral voorkomt bij mannen, dertig procent tegen ongeveer vijf procent van de vrouwen.
Patiënten hebben veelal last van autofonie, oftewel het horen van geluiden die men zelf produceert. Deze geluiden, zoals de eigen ademhaling, stem en hartslag, gaan via de buis van Eustachius direct naar het trommelvlies.
Spanningen, angst, oververmoeidheid en overbelasting kunnen de oorzaak zijn van een onregelmatig ademhalingspatroon. Hierdoor maakt ons lichaam de stresshormonen cortisol en adrenaline aan.
Wanneer u gespannen bent of angstig, kunnen verschillende lichamelijke klachten ontstaan. Eén van die klachten is hyperventileren. Hyperventileren wil zeggen dat u te snel of te diep ademt.
Probeer goed door je neus in te ademen en blaas in drie pufjes uit je mond. Twee keer kort en een keer lang, totdat je longen leeg zijn. Als je een wee voelt aankomen kun je al beginnen met puffen, zo ben je de wee voor en kom je in een goed ritme. Als je te laat start is het vaak lastig om een goed ritme te krijgen.
William Trubridge heeft een nieuw wereldrecord neergezet. De Nieuw-Zeelander dook zonder zuurstofflessen naar een absurde diepte van 122 meter. De waaghals hield daarvoor bijna 4,5e minuut zijn adem in. Trubridge is de enige die zo gek is om dit te blijven doen: al 15 keer eerder had hij het wereldrecord in handen.
De voordelen van de buikademhaling
Er gaat meer zuurstof naar je brein en spieren. Wanneer je je middenrif bewust naar beneden beweegt op een inademing, kan je veel vollediger en optimaler ademen. Je stimuleert je parasymphatische zenuwstelsel: dat deel van je autonome zenuwstelsel dat je lichaam tot rust brengt.
Zuurstof in, koolzuur uit
Daarnaast zorgt een mondademing sneller voor 'overademing'. "Je ademt sneller door je mond, omdat hier meer lucht tegelijkertijd naar binnen kan en omdat je hierbij geen weerstand voelt. Dit lijkt fijn – of soms zelfs nodig, bijvoorbeeld als je aan het sporten bent, maar niks is minder waar.