De eerste is zeewater koken en het verdampte, zuivere water verzamelen. De tweede is zeewater pompen door membranen die het zout eruittrekken. In het Midden-Oosten is het koken van zeewater goedkoper. In de rest van de wereld geniet het tweede proces, omgekeerde osmose genaamd, de voorkeur.
Als het zeewater lang genoeg gekookt wordt, blijft al het zout op de bodem achter terwijl het zoete water verdampt. Deze waterdamp wordt opgevangen en afgekoeld. Dan is het water zoet. Het is vaak nog niet geschikt om te drinken, omdat er nog andere mineralen zoals magnesium, zwavel en kalk in kunnen zitten.
Destillatie is de meest gebruikte techniek voor zeewaterontzilting. Het principe is eenvoudig: zeewater wordt verwarmd tot het verdampt waarna de zuivere waterdamp vervolgens weer condenseert. De zouten verdampen niet mee en blijven achter.
Als u water 3 minuten kookt, gaan alle bacteriën dood. Na het koken kunt u het water veilig drinken. Een kookadvies geldt meestal 3 tot 4 dagen.
Tijdens de waterkringloop verdampt zeewater. Die damp komt in de wolken terecht om zo weer uit te regenen. Kunnen we dit proces nabootsen om zelf zoet water te maken? Tijdens de waterkringloop verdampt zeewater.
Zeewater verdampt onder lage druk en hoge temperatuur. Opgeloste stoffen als zouten blijven achter en de waterdamp wordt opgevangen als gezuiverd water.
In zeeën en oceanen zit ook goud. Gemiddeld bevat elke kubieke meter (1000 liter) zeewater ongeveer 0,03 milligram goud.
Ons grondwater is van nature schoon. Het wordt opgepompt en belucht door sproeiers. Zuurstof en opgelost ijzer vormen vlokken die uit het water worden gefilterd door een zandfilter waarna het zuivere drinkwater het net in wordt gepompt.
Hoewel grondwater door beschermende kleilagen vaak geen chemische verontreinigingen bevat, kunnen er wel te grote hoeveelheden ijzer of zout inzitten. Zelf opgepompt grondwater is dan ook niet zomaar geschikt om te drinken en mag bovendien wettelijk niet aan anderen worden geschonken.
In principe mag een consument zelf drinkwater maken van regenwater. Het is in de wetgeving niet verboden om water uit de sloot of uit een regenton te drinken. Je mag vaak ook grondwater oppompen en dat opdrinken.
Niet elke zee is even zout. De Noordzee is in het gebied voor de Nederlandse kust een van de minst zoute zeeën op aarde. Per liter water bevat deze 31 tot 35 gram zout. Ter vergelijking: de Middellandse zee bevat zo'n 38 gram zout per liter water, de Dode Zee maar liefst 332 gram per liter.
Zout water is ondrinkbaar, maar volop beschikbaar. Met aanzwellende droogte in veel gebieden kan ontzouting een goede optie zijn om drinkwater te maken.
Van zout naar zoet
Daarmee kan het gefilterde water volgens het bedrijf concurreren met gewoon kraanwater. Waar een huishouden nu zo'n 1,5 euro betaalt per duizend liter (exclusief lokale belastingen), komt duizend liter gefilterd zeewater uit tussen de 1 en 2 euro. Het enige dat nodig is, is toegang tot zeewater.
Er zijn twee standaardmanieren om dat water te ontzouten. De eerste is zeewater koken en het verdampte, zuivere water verzamelen. De tweede is zeewater pompen door membranen die het zout eruittrekken.
Er is op aarde ongeveer 1385 miljoen kubieke kilometer water. 97,5% van het water is zout water dat zich vooral in oceanen bevindt. Slechts 2,5% van al het water bestaat uit zoet water dat gebruikt kan worden door planten, dieren en mensen.
Zo zegt hoogleraar watermanagement Kees van Leeuwen van Universiteit Utrecht dat het duur is om oceaanwater te ontzilten. En dat de benodigde materialen niet duurzaam zijn, waardoor een gedeelte van het effect weer wordt opgeheven. Reinoud Feenstra: ,,Het kost tussen de 1 en 2 euro per 1.000 liter water.
Kan hier het water ook opraken? Gelukkig hoeven wij ons in Nederland, ook bij een tijdelijk watertekort op tropische dagen, geen zorgen te maken over de drinkwatervoorraad. Het water dat vandaag uit de kraan komt is honderden, soms wel duizenden jaren geleden gevallen als regen.
Het is gezond en betrouwbaar drinkwater. Wie grondwater (putwater) gebruikt als drinkwater, moet dat water regelmatig zelf laten controleren. Dat gebeurt vaak niet. En dat kan nare gevolgen hebben.
Regenwater gebruiken om van te drinken, te koken, te douchen of te baden? Dat raden we ten zeerste af. Regenwater kan besmet zijn met bacteriën. Het water dat je hiervoor gebruikt, moet voldoen aan de wettelijke normen voor drinkwater.
Nooit doen: regenwater drinken dat op de grond ligt
'Via de daken kunnen metalen zoals zink in het water terechtkomen', zegt Van der Hoek. Zink is een metaal dat je lichaam nodig heeft, maar in hoge doses kan het schadelijk zijn. Een zinkoverdosis veroorzaakt misselijkheid en diarree.
De handigste manier van water zuiveren is natuurlijk water koken in een pannetje op een gasbrander, die je daarom tijdens een survivaltrip indien mogelijk bij je moet hebben. Probeer het water uit een zo helder mogelijke bron te halen. Daarna kook je het ongeveer twee minuten.
Vraagt u zich misschien zelfs af of de Noordzee schoon genoeg is om in te zwemmen? Het antwoord is ja! In de Noordzee zitten meer algen dan in bijvoorbeeld de Middellandse zee. Hierdoor worden de zonnestralen in het water eerder gebroken en is de kleur van het Noordzeewater eerder grijsgroen dan blauw.
Zo is de saliniteit van de Dode Zee met 337‰ zo'n 10 keer zo hoog als die van oceaanwater, terwijl de Kaspische Zee met een gemiddeld zoutgehalte van 12‰ veel minder zout is dan 'gewone' zeeën.
De gemiddelde diepte van de oceanen op aarde is ongeveer 3.960 meter. Dat is ongeveer dertien Eiffeltorens bovenop elkaar. Het diepste punt, de Marianentrog bij de Filippijnen, ligt op meer dan elf kilometer.