Ook arachide-, rijst-, sla- en sojaolie zijn erg geschikt om in te frituren. Zo bak je zonder zonnebloemolie toch de lekkerste frietjes en knapperige snacks, jammie!
Slaolie is meestal sojaolie. 100% zuiver plantaardig, neutraal van smaak, reukloos, zeer geschikt voor bakken, frituren en algemeen keukengebruik. Ongeschikt voor verhitting boven 180 gr. Celcius.
Niet te veel lachen, hier wordt hetzelfde gedaan met 'frituurolie', waarvan het bulkt in onze supermarkten. Het verschil tussen beide is duidelijk. Slaolie wordt gemaakt uit oliën die slecht bestand zijn tegen een langdurige verhitting. Dat is het probleem van die 'meervoudig onverzadigde' olie van tegenwoordig.
Het beste antwoord. Ja, dit gaat zeker: Slaolie is een algemene benaming voor een olie die in de keuken gebruikt wordt. Het is vaak een mengsel van verschillende plantaardige oliesoorten en kan zowel koud gebruikt worden als verhit.
Zonnebloemolie, olijfolie, vaak kun je uit de naam opmaken van welke plant de zaden of pitten geperst zijn voor de olie. Bij slaolie is dit niet zo, er wordt immers geen sla geperst om de olie te maken. Slaolie is een mengsel van plantaardige oliën. Meestal van sojaolie en raapzaadolie.
De winnaar: Kokosolie is de gezondste keuze voor frituren
Uit onderzoek blijkt dat zelfs na 8 uur continu frituren bij 180°C de kwaliteit niet afneemt (2). Meer dan 90% van de vetzuren in kokosolie zijn verzadigd, waardoor het zeer goed tegen verhitting kan.
En op basis van dit criterium zijn arachideolie en olijfolie de grote winnaars. De eerste barst van de omega 9, een vetzuur dat erom bekend staat een grote rol te spelen bij het voorkomen van hart- en vaatziekten. Dankzij zijn neutrale smaak is dit de perfecte kandidaat-frituurolie.
Alternatieven voor bakken
Een veelgenoemde vervanger voor zonnebloemolie is arachideolie. Deze olie wordt uit pinda's gewonnen en smaakt daar ook een beetje naar. Verder zijn raapzaadolie, koolzaadolie, olijfolie (absoluut geen extra vierge) en maisolie goede alternatieven.
Vervang zonnebloemolie simpelweg door andere neutrale plantaardige oliën. Zoals koolzaadolie, arachideolie, rijstolie, raapzaadolie of slaolie.
Zonnebloemolie is de betere grondstof voor frituurolie. Dat heeft vooral met de vetzuursamenstelling te maken. We onderscheiden in zonnebloemolie de normale versie en High Oleic zonnebloemolie. Die laatste soort is veel meer hittebestendig dan de gewone zonnebloemolie.
Slaolie is een mengsel van meestal sojaolie en raapzaadolie. De samenstelling is wisselend, en daarmee ook de soorten onverzadigd vet die erin zitten. De smaak is meestal heel neutraal. Je kunt er in bakken en wokken of het voor een dressing gebruiken.
Slaolie kan koud worden toegepast voor de afwerking van slaatjes, dressings en vinaigrettes. De neutrale smaak van de slaolie waarin bijvoorbeeld zonnebloemolie wordt verwerkt, kan voor veel meer toepassingen worden gebruikt. Je kunt er ook mee bakken of frituren.
Cafetaria's die Verantwoord Frituren gebruiken vloeibaar frituurvet of frituurolie. Daarin zitten, in vergelijking met vaste frituurvetten, veel onverzadigde vetzuren in. Onverzadigde vetzuren helpen een normaal cholesterolgehalte te behouden.
Oliën die geschikt zijn om te bakken, zijn oliën die verhit kunnen worden tot 180 ºC. Dat zijn o.a. arachideolie, olijfolie, sojaolie, zonnebloemolie. Arachideolie wordt gemaakt uit pinda's en werd door de Inca's al toegepast. In de Chinese keuken wordt voornamelijk arachideolie gebruikt.
Arachideolie. Misschien dat je deze olie kent als pindaolie. Wil je de temperaturen in de keuken flink omhoog gooien? Dan is arachideolie de meest veilige optie, omdat het een van de hoogste rookpunt heeft van alle oliën.
"We noemen een olie gezond als die rijk is aan onverzadigde vetzuren. Oliesoorten met veel verzadigde vetten sorteren we in de categorie 'ongezond", legt hij uit. Hij raadt aan om vooral olijfolie, koolzaadolie en sojaboonolie te gebruiken.
Dat komt door de oorlog in Oekraïne, waar Nederlandse bedrijven tweederde van hun zonnebloemolie vandaan halen. Als gevolg van de schaarste raakt het zonnebloemolieschap in de supermarkt leeg. Om tekorten tegen te gaan, wordt de verkoop van zonnebloemolie in supermarkten soms beperkt.
Maïsolie is met z'n neutrale smaak perfect om te bakken of te braden. Gebruik deze olie liever niet om te frituren. Maïsolie reageert niet zo goed op extreem hoge temperaturen. Arachideolie kan je dan weer wel verhitten tot zeer hoge temperaturen.
Als je een olie of vet niet verhit, dan zijn olijf-, koolzaad-, soja-, arachide-, zonnebloem-, maïsolie en andere plantaardige oliën de betere keuzes. Dat is omdat ze vooral onverzadigde vetten bevatten en zo helpen de verzadigd vet consumptie te beperken.
Zonnebloemolie bevat duidelijk meer vitamine E dan olijfolie, wat de cellen, celwand, bloedbaan en weefsels beschermt. Ook bevat zonnebloemolie meer vitamine K, wat nodig is voor een goede bloedstolling. Olijfolie bevat dan weer meer omega 3-vetzuren, die beschermen tegen hart- en vaatziekten.
Slaolie is een mengsel van verschillende plantaardige oliën. Meestal worden sojaolie en raapzaadolie gebruikt. De naam slaolie is afgeleid van het eeuwenoude gebruik om olie uit zaden te slaan. Het proces van het olie slaan gebeurde in vroeger door olieslagers in oliemolens.
Slaolie is vaak een mix van sojaolie en raapzaadolie, of gewoonweg pure sojaolie. Je kunt er zowel koud als warm mee aan de slag en is daarmee een handig alternatief voor zonnebloemolie. Kortom: genoeg keuze!
Het beste antwoord. Het zijn beide vetten Het verschil is alleen dat olie vloeibaar is. Olie is beter voor je gezondheid omdat het plantaardig is en bevat onverzadigde vetten.
Frituur op maximaal 175 °C en tot de friet een goudgele kleur heeft. Gebruik vloeibaar, plantaardig frituurvet. Geschikt om te frituren zijn: vloeibaar frituurvet, zonnebloemolie en olijfolie (geen extra vierge). Doe kleine hoeveelheden in de frituurpan, houd maximaal 150 gram per keer aan.
In plantaardige olie kun je eigenlijk maar 1 keer bakken, omdat deze na verhitting onstabiel wordt. Bij verhitting gaat deze oxyderen en dat maakt haar giftig. Bij ossewit gebeurt dit niet en dat maakt het een stuk gezonder.