In volgende gevallen is het mogelijk om over te gaan tot een gedwongen opname of 'collocatie': iemand gedraagt zich zo agressief dat er ernstig gevaar is voor anderen in de omgeving. iemand brengt zijn eigen gezondheid en veiligheid zeer ernstig in gevaar. er is sprake van een 'geestesziekte'.
Dat gebeurt bijvoorbeeld als iemand ernstige psychotische klachten heeft, als iemand zichzelf wil beschadigen, of net een poging tot zelfbeschadiging of zelfdoding heeft gedaan. Een crisisopname kan een aantal uren tot een paar weken duren. Crisisopname kan zowel gedwongen als vrijwillig zijn.
Als uw familielid of zijn vertegenwoordiger duidelijk geen opname wil, is er verzet. Het CIZ kan dan geen besluit tot opname en verblijf geven. Wij vragen in dat geval aan de rechter om een beslissing te nemen. We hebben dan een medische verklaring nodig van een onafhankelijke arts.
Als je zelf de keuze maakt om opgenomen te worden, noemen we dat vrijwillige opname. Als de keuze tegen je wil in wordt gemaakt, spreken we van gedwongen opname. Opname in een ggz-instelling of PAAZ (psychiatrisch afdeling algemeen ziekenhuis) is meestal een vrijwillige keuze.
de gewone procedure: belanghebbenden (zoals familieleden of een huisarts) kunnen een verzoek indienen bij een vrederechter, samen met een medisch verslag om iemand gedwongen te laten opnemen. Vervolgens verschijn je voor een vrederechter die hier verder over beslist. Dit gebeurt in een minderheid van de gevallen.
Je naaste moet worden opgenomen, maar verzet zich
Maar wil hij dit niet? Dan beslist de rechter, politie of arts van de crisisdienst over de opname.
De Wet zorg en dwang regelt ook de opname van mensen met dementie of een verstandelijke beperking in een zorginstelling als zij daar niet mee instemmen. Als de cliënt zich verzet tegen een gedwongen opname, beslist de rechter over de opname.
De huisarts zal de situatie inschatten en beoordelen of crisisopvang noodzakelijk is. Bij een crisisopname kun je geen voorkeur aangeven voor een locatie. Je naaste wordt opgevangen in de dichtstbijzijnde instelling waar op dat moment plaats is. Crisisopvang is altijd tijdelijk en mag maximaal zes weken duren.
Mensen die een psychose doormaken zijn onvoorspelbaar en gevaarlijk. Fout: Niet alle mensen met een psychose zijn onvoorspelbaar en gevaarlijk. Ieder mens is anders – en ieder mens heeft andere ervaringen in het dagelijks leven. Dus ook andere psychotische ervaringen.
Iemand met een psychose ervaart vaak veel verwarring en innerlijke onrust, communiceer daarom duidelijk en ondubbelzinnig. Laat diegene in een psychose zijn of haar verhaal doen; stel niet te veel vragen maar luister vooral. Ga wandelen als dat prettig wordt gevonden, liefst in een natuurlijke omgeving.
Een eerste psychose uit zich meestal tussen het zestiende en het dertigste levensjaar. In ongeveer de helft van de gevallen leidt een psychose tot een meer blijvende vorm. Dit noemen we schizofrenie (terugkerende psychotische periodes).
Op basis van de summiere omschrijving in de wet zou een huisarts dus kunnen besluiten, als daar een medisch dwingende noodzaak toe is en de patiënt niet in staat wordt geacht 'tot een redelijke waardering van zijn/haar belangen ter zake', tot een opname onder dwang.
Als iemand een gevaar vormt voor zichzelf of zijn omgeving, kan de rechter of burgemeester deze persoon gedwongen laten opnemen. Dit is een ingrijpende maatregel die om die reden alleen in uiterste gevallen wordt toegepast.
Dwang en drang zijn vormen van beïnvloeding waarmee beoogd wordt iemand iets te laten ondergaan of tot bepaald handelen of nalaten aan te zetten. Kenmerkend voor dergelijke vormen van beïnvloeding is dat de keuzevrijheid wordt ingeperkt.
Voor wie geldt de Wet zorg en dwang? De Wet zorg en dwang (Wzd) is er voor mensen die zorg nodig hebben en een verstandelijke beperking of psychogeriatrische aandoening (zoals dementie) hebben. De Wzd kan onder voorwaarden ook gelden voor mensen met een zogenaamde 'gelijkgestelde aandoening'.
Een rechterlijke machtiging kan worden opgelegd aan personen van twaalf jaar of ouder die: zich verzetten tegen opname; een vertegenwoordiger hebben die zich verzet tegen opname; ouders of voogden hebben die samen het gezag uitoefenen en het niet eens zijn over de opname.
Als u vrijwillig bent opgenomen, kunt u niet gedwongen worden tot een behandeling waar u niet mee instemt. Als zou blijken dat er geen alternatieven zijn, kunt u zelf besluiten om weg te gaan, of het ziekenhuis kan besluiten om u te ontslaan.
Hoe hoog is de eigen bijdrage? In eerste instantie betaalt iedereen die naar een verpleeg- of verzorgingshuis gaat de lage eigen bijdrage. Die verschilt van 174 euro tot 913,20 euro per maand (2022), afhankelijk van het inkomen en vermogen. Op de website van het CAK kunt u een proefberekening maken.
Een opname voor de behandeling van een ernstige depressie duurt gemiddeld 16 weken.
Een gedwongen opname vertrekt meestal vanuit een crisissituatie. Eén mogelijkheid is dat iemand zich aanmeldt bij een psychiatrisch ziekenhuis of de psychiatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis.
Voorwaarden voor internering
U hebt een misdrijf gepleegd dat de lichamelijke of psychische integriteit van anderen aantast of bedreigt. U lijdt op het moment van de beslissing aan een psychische stoornis die uw beoordelingsvermogen of de controle over uw acties wegneemt of ernstig aantast.
Wat gebeurt er als u opgenomen bent? Als u grote psychische problemen hebt is het soms nodig dat we u opnemen. Samen kijken we hoe u op dit moment van uw leven in deze situatie bent gekomen. We kijken naar uw sterke en uw zwakke punten en kijken samen wat de beste behandeling voor u is.