Iemand die aan nachtangst lijdt schrikt wakker, heeft een angstig gevoel en maakt een verwarde indruk. Soms gaat het plotseling wakker worden gepaard met een schreeuw. Meestal treden deze aanvallen op tijdens de diepe slaap, in de eerste helft van de nacht. Nachtangst komt meer voor bij kinderen dan bij volwassenen.
Paniekaanval in slaap
Toch worstelen veel mensen met nachtelijke paniekaanvallen. Als je veel last hebt van stress komen je hersenen ook 's nachts niet tot rust. Je schiet dan ineens wakker, helemaal in paniek. Hartkloppingen, zweten, hyperventileren: allemaal symptomen van een nachtelijke paniekaanval.
We weten echter wel dat de hersenen niet 'uitschakelen' tijdens de slaap, dus het is mogelijk dat opgekropte zorgen of angsten zich manifesteren in onze onbewuste hersenen , wat een nachtelijke paniekaanval veroorzaakt. Bovendien is het waarschijnlijker dat u 's nachts paniekaanvallen krijgt als u worstelt met paniekaanvallen overdag.
Symptomen paniekaanval
Je hebt hartkloppingen, een bonzend hart of een versnelde hartslag. Je transpireert. Je trilt of beeft. Je ervaart gevoelens van ademnood of verstikking.
Je hartslag gaat omhoog en soms lijkt het een slag te missen (hartkloppingen), je begint te zweten en je wordt licht in je hoofd. Ademen gaat lastig. Het lijkt alsof je geen lucht krijgt. Hierdoor kan je het gevoel krijgen dat je dood gaat of de controle verliest.
Vaak is er niet één specifieke oorzaak voor paniekaanvallen, maar kan het een combinatie van factoren zijn, zoals aanleg, gebeurtenissen, stress en vermoeidheid of middelengebruik. Gelukkig zijn er wel verschillende tips en oefeningen die kunnen helpen om paniekaanvallen te verminderen of zelfs te voorkomen.
Een stille angstaanval betekent dat je er volkomen ontspannen uitziet, maar eigenlijk worstelt met angst in je hele lichaam en geest . Van binnen voel je een zee van stress, waardoor je je distantieert van de wereld om je heen. Toch zijn de ruimte die je inneemt en de mensen om je heen zich totaal niet bewust van je angst.
In veel gevallen kun je te maken hebben met lichamelijke klachten, zoals trillen, buikpijn of hoofdpijn. Maar je kunt ook last hebben van piekeren, vervelende gedachten of gedragsmatige veranderingen. Denk hierbij aan verstijven, huilen, angstige situaties vermijden, opstandig worden en vragen naar geruststelling.
Bij chronische (vaak verborgen) hyperventilatie is de ademhaling continue licht versneld of dieper. Omdat er continue niet optimaal wordt geademd neemt de CO2 in het bloed af. Chronische hyperventilatie wordt gekenmerkt door vage klachten, die constant aanwezig kunnen zijn.
Wat is het verschil tussen angstaanvallen en paniekaanvallen? Het belangrijkste verschil is dat paniekaanvallen geen trigger hebben. Ze komen plotseling, zonder waarschuwing en gaan meestal gepaard met overweldigende angst.
Als je overdag bekend bent met paniekaanvallen is de kans groot dat je deze in de nacht ook al een keer ervaren hebt. Toch is een paniekaanval in de nacht net even iets anders dan die je overdag ervaart. Deze aanvallen komen 's nachts ook regelmatig voor bij kleine kinderen.
Er zijn een aantal dingen die u kunt doen om uw slaapcyclus te veranderen, zoals elke dag op hetzelfde tijdstip wakker worden, snel na het opstaan voldoende licht krijgen en matig bewegen .
Wat de oorzaak is voor nachtangst is onbekend.Er lijkt een erfelijke aanleg mee te spelen. Kinderen die aan nachtangst lijden hebben vaak een ouder die hier ook last van heeft gehad. De overgang naar de diepe slaap lijkt niet goed te verlopen bij mensen met nachtangst.
Uw hart gaat steeds sneller kloppen, u heeft uw ademhaling niet meer onder controle, u kunt duizelig worden of wazig gaan zien.Het voelt alsof uw lichaam het niet meer aan kan. Dat maakt de angst nog groter en u raakt in paniek. U voelt zich dan ellendig en weet niet meer wat u moet doen.
Nachtschrik (pavor nocturnus)
Vaak gaat dit samen met gillen, huilen, een snelle ademhaling en zweten. Het lijkt alsof u zeer angstig bent. Het kan zijn dat u zich actief verzet tegen pogingen van anderen om u te kalmeren, door te trappen of om u heen te slaan alsof u een denkbeeldig kwaad wil afweren.
Bij chronisch hyperventileren is er sprake van voortdurende hinderlijke lichamelijke en psychische klachten, zoals vermoeidheid, spierpijn, depressie, slapeloosheid, piekeren en concentratiestoornissen. De klachten ontstaan door een verkeerd ademhalingspatroon.
Ademdepressie (ook wel: ademhalingsdepressie) is een verminderde ademhaling, zowel in diepte als frequentie, die wordt veroorzaakt door onderdrukking van de ademhaling. Een ademdepressie kan zowel acuut als geleidelijk optreden. Het begrip ademdepressie heeft niets te maken met psychiatrische depressie.
Hyperventilatie tijdens de slaap
Dan ervaart u de hyperventilatie an sich niet, maar wordt u wakker met een onwel gevoel en een paniekerig gevoel. De ademhaling is zonder dat u het weet op hol geslagen. Het hart klopt tegelijk fel en hard door het teveel aan koolzuur in het bloed.
De symptomen van paniekaanvallen kunnen lijken op sommige soorten epileptische aanvallen. Ook voor artsen kan het moeilijk zijn om het verschil te zien tussen een epileptische aanval en een paniekaanval.
Net als met een paniekaanval ervaar je een plots gevoel van ernstige angst en paniek. De symptomen die het verschil maken zijn de wanen en hallucinaties die er over het algemeen bij komen kijken.Tijdens een psychose zie, hoor, ruik en zie je dingen die er eigenlijk niet zijn.
Een paniekaanval gaat gepaard met zowel lichamelijke als psychische klachten. De meest voorkomende klachten zijn; hartkloppingen, zweten, trillen, duizeligheid en ademhalingsproblemen (hyperventilatie). Ook kunt u het gevoel krijgen dat u de controle verliest of angstig zijn om dood te gaan.
In plaats van onze angst te vergroten, kan stilte deze juist verzachten . U kunt opzettelijk stiltepauzes inlassen in uw dag, of zelfs een stilteretraite nemen. En familie, vrienden en collega's vinden dit misschien een beetje vreemd, of zelfs bedreigend.
Probeer zo veel mogelijk te ontspannen.Dat kan bijvoorbeeld door rustig te ademen, met yoga, meditatie of ontspanningsoefeningen. U kunt ook gaan wandelen of iemand opbellen. Zoek steun bij mensen die u vertrouwt en leg uit waar u last van heeft.
Onze hersenen schakelen uit als een beschermende reactie om ons veilig te houden wanneer ons zenuwstelsel overbelast is , zegt hij. In eerste instantie is emotioneel verdoven nuttig, omdat het helpt onze overweldigde geest te kalmeren. Na verloop van tijd kan het schadelijk zijn en leiden tot gedragingen met ernstige gevolgen voor ons emotionele en fysieke welzijn.