Een kat slaan is nooit goed. Dit doet hem pijn en hij snapt niet waarom hij die tik krijgt. De kans op dat het de situatie verergert is groot en hij wordt alleen maar bang voor je. Het geeft de kat een hoop stress.
Een kat kan bang worden door straffen
Daarmee heb je meteen een volgend groot nadeel van straffen te pakken: je kat kan er bang of gestrest van worden. Daardoor neemt de kans op stressgerelateerd gedrag (sproeien, krabben aan de meubels) alleen maar toe.
Probeer het gedrag te negeren en corrigeren waar nodig. Straf jouw kat niet tijdens ongewenst gedrag, maar laat op andere manieren merken dat je het niet fijn vindt. Deze vorm met trainen wordt negatieve bekrachtiging. De kern van negatieve bekrachtiging is dat je iets leuks weghaalt bij gedraging.
De regel is namelijk dat een kitten nooit gestraft mag worden! Een kitten of een volwassen kat begrijpt straf niet. Straffen is een menselijke reactie uit boosheid of frustratie. Bijvoorbeeld: u straft uw kitten omdat hij aan de bank krabt.
Vaak is een kleine verbale correctie met een lichte stemverheffing of toonverlaging al voldoende om je kat te corrigeren. Ze reageert dan misschien met een lichte stressreactie; ze likt haar bovenlip en knijpt haar ogen even dicht. Corrigeer je kat altijd meteen bij het ongewenste gedrag.
Is je kat koppig en wil hij maar niet geknuffeld worden? Dan is de kans groot dat je viervoeter boos op je is. Dit is waarom. Mensen kunnen ook weleens geïrriteerd zijn wanneer ze zijn gekwetst, maar katten blijven blijkbaar langer met deze gevoelens rondlopen.
Katten worden over het algemeen beschouwd als onafhankelijke dieren die gerust een tijdje alleen kunnen zijn. Maar na een langere vakantie lijken veel katten echt beledigd te zijn. In plaats van naar de deur te rennen en hun baasje te begroeten, wenden ze zich af. Ze laten zich niet aaien en willen ook niet spelen.
Nee, zegt de wetenschap, het is niet gezond om hond of kat op je bed te laten slapen. De reden is eenvoudig: dieren - en dus ook huisdieren - dragen in hun vacht, onder hun poten en in hun bek bacteriën met zich mee die je flink ziek kunnen maken. Beruchte voorbeelden zijn Q-koorts en vogelgriep.
Anders dan veel mensen denken, pakt ze hierbij niet het nekvel beet. Ze omsluit namelijk het hele nekje met haar bek. Wordt een kat echt in het nekvel gepakt, dan is dit uiterst pijnlijk voor haar. Gebruik deze manier van oppakken dus niet.
Angst of defensieve agressie
De kat vertoont gedragingen die defensief zijn en gericht zijn om zichzelf te verdedigen (zoals blazen, sissen, slaan, krabben).
De meest voorkomende redenen waarom een kat bijt zijn uit pijn of medische problemen, angst, frustratie, verkeerd begrepen communicatie of spel.
Bij spel kunnen katten namelijk ook bijten in handen, voeten of zelfs gezicht. Vaak zijn dit katten die als kitten geleerd hebben dat met handen spelen oké is. Je handen worden dan door de kat gezien als een speeltje. Ook kunnen ze door te bijten een reactie bij je uitlokken, bijvoorbeeld weggeduwd worden.
Als een kat plotseling agressief gedrag gaat vertonen, zeker bij aanraking, dan kan het zijn dat de kat pijn heeft. Het is dan het beste om de kat medisch te laten onderzoeken. Straf de kat nooit en houdt voldoende afstand tot de kat onderzocht kan worden.
Katten hebben een interne klok die zeer nauwkeurig is, en ze “weten” gewoon wanneer het tijd is om te beginnen. Ze zijn ook goed in het oppikken van andere regelmatige indicatoren van de tijd, zoals vogelzang en daglicht.
Katten zijn lieve beestjes, maar als je wilt dat ze het juiste gedrag vertonen, dan is het belangrijk dat ze leren luisteren. Net zoals honden, kan je katten het juiste gedrag aanleren.
In het wetenschappelijk tijdschrift 'Behavioural Processes' lieten psychologen van de Kyoto Universiteit in Japan zien dat katten, net zoals honden, een episodisch geheugen hebben. Dat wil zeggen dat ze heel goed specifieke gebeurtenissen kunnen onthouden, bijvoorbeeld een verjaardagsfeest of een ongeluk.
Katten die aandacht zoeken, kopjes geven, op je schoot komen liggen en dan - heel plots en schijnbaar zonder reden - hun klauwen in je strelende handen zetten. Het lijkt alsof er in hun hoofd een knop wordt omgedraaid van engeltje naar duiveltje. Toch mag je zulke katten niet zomaar 'vals' noemen.
Richt hun speelse energie op speelgoed, niet op handen!
Dus de volgende keer dat jouw speelse huisdier op je enkels springt of in je handen bijt, reageer dan door duidelijk 'nee!' te zeggen, richt hun aandacht op een speeltje en stop een paar minuten met spelen. Om de boodschap 'speelgoed, geen handen!'
Als je kat of hond in de REM-fase zit en je zou ze wakker maken, kunnen ze erg schrikken. Door het schrikken zouden ze dan wel eens kunnen uithalen naar jou of je kind.”
Gemiddeld heeft de mens een zichtscherpte van 20/20. De visuele scherpte van een kat fluctueert tussen 20/100 tot 20/200. Ofwel: een kat moet op ongeveer 6 meter van een object zijn om te kunnen zien wat een mens van 30 tot 40 meter afstand kan zien.
Op of tegen je hoofd aan liggen, is dus een beredeneerde blijk van genegenheid. Anderzijds zal ze dit nooit doen bij iemand die ze niet vertrouwt, dus je mag je gerust uitverkoren voelen! Wat de 'huidhonger' van je kat betreft: ook daar is het om je vertrouwde geur én je lichaamswarmte te doen.
Ze kan nog zo schuldig kijken, maar zich schamen doet ze niet. Maar dat is een illusie, zegt Schilder. 'Als je hem met de hand van de tafel schuift, zal hij precies hetzelfde doen. ' Het dier kan zich niet schamen.
Nu blijkt dat niet alleen honden, maar ook katten ons vanalles proberen duidelijk te maken. Daarvoor doen ze zelfs zo veel moeite dat ze een eigen, voor mensen begrijpbare taal hebben ontworpen. Als katten met elkaar communiceren, doen ze dat niet met hun 'typische' miauw.
Katten kunnen niet verliefd worden op mensen, op andere katten, op speciale plekken of op levenloze voorwerpen. Ze voelen geen liefde, en ze ervaren niet het gevoel voor iets of iemand te vallen. In plaats daarvan gaan ze het onderwerp van hun genegenheid waarderen.