Er zijn verschillende manieren om een diamant in een laboratorium te maken, maar twee belangrijke processen onderscheiden zich: Chemical Vapour Deposition (CVD) plaatst een diamant van hoge kwaliteit (of een ander hittebestendig materiaal) in een vacuümkamer met verschillende gassen of koolstofmateriaal.
Lab grown diamanten worden op twee belangrijke manieren gemaakt: met behulp van de HPHT-methode (hoge druk, hoge temperatuur) en de CVD-methode (chemische dampdepositie). Het begint allemaal met een koolstofbron, zoals een diamantzaadje, dat in een speciale kamer wordt geplaatst.
Dezelfde diamantzaden worden in een groeikamer geplaatst. Een superheet, koolstofrijk gas, zoals methaan, wordt samen met waterstof in de kamer gebracht. Zodra het gas opwarmt tot ongeveer 2000 graden Fahrenheit, scheidt het gas zich en stromen de koolstofatomen naar beneden op het diamantzaad.
Diamanten hebben net als bomen vaak jaarringen, en doen er miljoenen jaren over om te groeien. Dat blijkt uit onderzoek aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Diamanten bestaan uit sterk samengeperste koolstofatomen en ontstaan diep onder de grond bij relatief hoge druk en temperaturen van boven de 1000 graden Celsius.
Met kleine stukjes metaal in de HPHT-machine wordt het grafiet samengeperst terwijl het met een intense elektrische impuls wordt gezapt. Dit proces neemt slechts enkele dagen in beslag en resulteert in een diamant van edelsteenkwaliteit.
Wanneer een volwassene gecremeerd wordt, kan er tot 4 kg as geproduceerd worden . Voor diamanten gemaakt van crematie-as is niet het volume van de as van belang, maar het koolstofgehalte. In de regel is 1 lb. of 500 gram as voldoende om de creatie van een gedenkdiamant te garanderen.
Dit is mogelijk omdat koolstof het op één na meest voorkomende scheikundig element is in het menselijk lichaam en diamanten gemaakt worden door het samenpersen van koolstof. De laatste jaren zijn er meer methoden ontwikkeld om kunstdiamanten in het laboratorium te maken.
Het ontstaan van diamant
Wanneer koolstof enorm wordt samengeperst word het grafiet. Wanneer grafiet onder enorm hoge temperaturen, 1300 tot 2000 graden, en enorme druk, van duizenden atmosferen, wordt samengeperst ontstaat diamant. In diamanten hebben de koolstof verbindingen een viervlakstructuur.
Bij zeer hoge druk en temperaturen worden de koolstofatomen zo hard samengeperst dat ze meer atomen raken. Wanneer de druk ongeveer 50.000 keer zo hoog is als de druk op het aardoppervlak en de temperatuur ongeveer 1600°C is, binden de koolstofatomen zich met 4 andere atomen en ontstaan er diamanten.
Diamanten kunnen breken of afbrokkelen wanneer ze worden blootgesteld aan sterke schokken of slagen, vooral langs hun kristalstructuur. Hoewel diamanten erg hard zijn, zijn ze niet onverwoestbaar en kunnen ze beschadigd raken door extreme hitte of plotselinge temperatuurschommelingen.
Nee. Diamanten worden onder hoge druk gevormd op een diepte tussen 140 en 190 kilometer in de aardmantel door samenpersing van koolstof. Ze worden aan het aardoppervlak gebracht door snel transport door middel van explosieve vulkanen.
Planning – hoe wordt de schoonheid in de ruwe steen best naar buiten gebracht. Splijting – breekt grote diamant kristallen in kleinere stenen. Slijpen – geeft de diamant een specifieke slijpvorm die de reflectie van licht maximaliseert. Polijsten – zorgt voor een zijden afwerking en verwijdert externe imperfecties.
Een echte diamant zakt meteen naar de bodem van een glas water, terwijl een nepdiamant blijft drijven of langzaam zinkt. Wanneer u de diamant gedurende 30 seconden opwarmt (bijv. met een aansteker) en dan in een glas koud water laat vallen, zal hij niet barsten.
Koolstof uit de crematie-as of haarlok is grondstof voor het maken van een echte diamant die exact dezelfde fysieke eigenschappen heeft als een natuurlijk diamant: dezelfde hardheid en schittering. Ook de verwerkingsmogelijkheden zoals slijpen en lasergraveren zijn identiek.
Een diamant in de natuur wordt gevormd diep onder het aardoppervlak, terwijl een lab diamant in een gecontroleerde omgeving wordt gemaakt met geavanceerde technologieën. Beide hebben hun eigen unieke kenmerken en voordelen. Lab grown diamanten zijn populair geworden vanwege hun ethische en duurzame karakter.
Cullinan I (Star of Africa) (530,20 karaat), de grootste geslepen diamant ter wereld (replica). De steen is peervormig met 74 facetten.
"Ten eerste de CVD-procedure, waarbij een klein stukje diamant wordt blootgesteld aan koolstofrijk gas onder enorme temperaturen. En de HTHP, waarbij een stuk zuiver koolstof wordt blootgesteld aan hoge druk en hoge temperaturen, waarbij uiteindelijk het stuk koolstof wordt afgebroken en gekristalliseerd tot diamant."
Hoewel steenkool ook uit koolstof bestaat, bevat het veel andere onzuiverheden die het onmogelijk maken om diamanten uit steenkool te vormen. Hoe oud zijn diamanten? Diamanten die onder het aardoppervlak worden gevormd, kunnen miljoenen jaren oud zijn.
De gemiddelde prijs die betaald wordt voor een diamant van 1 karaat ligt tussen de 4000 en 6000 Euro. Diamanten van de hoogste kwaliteiten kunnen meer dan 16000 Euro kosten, afhankelijke van de gekozen karakteristieken en de kwaliteit van de diamant.
Nee, het is niet mogelijk om thuis lab-grown diamanten te maken, omdat het kweken van diamanten specifieke geavanceerde apparatuur, machines en grondige kennis van het juiste diamantproductieproces vereist. Lab-grown diamantmachines en reactoren zijn integraal aan dit proces.
Laboratoriums van vandaag kennen twee methoden.Een met hoge druk / hoge temperatuur (HPHT) en een met chemische dampafzetting (CVD). Eindconclusie is dat het enige verschil te merken is in de productie, ofwel het proces van gesteente tot diamant.
Diamant ontstaat diep in het binnenste van de aarde doordat zuivere koolstof onder zeer grote druk en bij extreem hoge temperaturen kristalliseert. De diepte kan 200 km onder het aardoppervlak zijn en de temperatuur kan variëren van 1300 tot 2000 graden Celsius.
Namaakdiamanten zijn vaak gemaakt met gietvormen waar glas of zirkonia in wordt gesmolten. Wanneer gietvormen gebruikt worden, zal de “diamant” afgeronde randen hebben in plaats van scherpe randen. Let er wel op dat het ook mogelijk is om zirkonia en glas op dezelfde manier te snijden als een diamant.
Iedereen kan diamanten dragen . Of je dat nu wilt of niet, dat is helemaal aan jou, en steeds meer mannen zeggen volmondig ja tegen schittering. Ongeacht je levensstijl, je kunt ervoor kiezen om het op te leuken of juist wat minder op te kleden.
Elke diamant begint zijn leven als een klein koolstofzaadje. Het wordt vervolgens blootgesteld aan extreme hitte en druk of gaat in een afzettingsproces (bekend als CVD) om het proces van natuurlijke diamantvorming na te bootsen.