Uveïtis kan leiden tot blijvend verminderd zien, van gering tot ernstig, en zelfs tot blindheid. Soms ontstaan er andere problemen bij uveïtis: vocht in het netvlies (maculaoedeem)
Uveïtis is in het merendeel van de gevallen niet te genezen. Acute vormen van uveïtis genezen meestal binnen drie maanden maar er bestaat altijd het risico dat het terug komt. Bij chronische vormen van uveïtis kan de ontsteking na een aantal jaren uitdoven.
Diagnose. Met een gebruikelijk oogheelkundig onderzoek kan de oogarts vaststellen of er sprake is van uveïtis. Bij ditonderzoek worden de ogen met de microscoop bekeken waarbij pupillen met oogdruppels verwijd worden, zodat de oogarts het netvlies en vaatvlies kan bekijken (spiegelen).
De geschatte prevalentie (aantal ziektegevallen) ligt rond de 10-30 per 100.000 mensen (0.01-0.03%). De JIA-geassocieerde uveitis heeft vaak een sluimerend en chronisch beloop en geeft ook niet altijd klachten.
Symptomen van uveïtis (inwendige oogontsteking)
De ontsteking in het oog kan plotseling (acuut) ontstaan. Met een behandeling geneest een oogontsteking meestal binnen drie maanden. De klachten kunnen ook langzaam beginnen en lang duren, soms jaren. Dan noemen we het een chronische uveïtis.
De uveitiden komen op alle leeftijden voor, ook bij kinderen. Uveïtis kan heel plotseling beginnen met een pijnlijk en rood oog maar kan ook geleidelijk ontstaan (zeer geleidelijk waziger zien). De ontsteking kan in één oog voorkomen, in beide ogen tegelijkertijd of afwisselend in één van beide ogen.
Bij een auto-immuunziekte richt het afweersysteem zich tegen eigen weefsels en in geval van uveïtis tegen het oog. De oorzaak waarom dit gebeurt is in veel gevallen niet bekend. Men denkt dat meerdere factoren nodig zijn om uveïtis te ontwikkelen waaronder een erfelijke aanleg.
Bij herhaaldelijk optreden van oogontstekingen of heel ernstige oogontstekingen is het vaak nodig om bloedonderzoek te verrichten, een longfoto te maken en eventueel zelfs een beetje vocht uit het oog te laten onderzoeken.
Meestal gaat een oogontsteking vanzelf over. Spoed: Bel direct uw huisarts of de huisartsenpost bij 1 of meer van deze klachten: U krijgt pijn aan uw oog.
Bij wazig zien is uw zicht doffer, doordat de contrasten die u ziet vager zijn. Dit kan geleidelijk of plotseling ontstaan en tijdelijk of blijvend zijn. Dit ligt aan de oorzaak van het wazig zien. Het kan aan beide ogen tegelijk voorkomen, maar wazig zien met één oog is ook mogelijk.
Na een oogmeting weet u of een bril of contactlenzen u kunnen helpen. Als u wazig ziet met 1 oog kan het zijn dat er vuil in het oog is gekomen. Gaat de klacht niet over of maakt u zich zorgen? Ga dan langs de huisarts.
Door de verhoogde hersendruk krijg je last van hoofdpijn, misselijkheid en overgeven. Je oogzenuw kan door de druk in de hersenen ook opzwellen, dat noemen we papiloedeem. De oogarts kan dat zien. Je kunt ook prikkelbaar worden en je gedrag en je ontwikkeling kunnen veranderen.
Macula degeneratie is een oogaandoening waarbij schade ontstaat aan het centrale gedeelte van het netvlies: de gele vlek (oftewel de macula lutea). Als u macula degeneratie heeft, is uw beeld vervormd. Ook ziet u niet meer scherp en centraal minder details. Middenin uw beeld zit dus een wazige, vervormde vlek.
Een chronische infectieuze conjunctivitis is vaak het gevolg van een ooglidrandontsteking (blefaritis) en wordt veroorzaakt door pathogene (ziekmakende) stafylococcen, die vanaf de ooglidrand in de conjunctivale zak (overgang slijmvlies van oogbol en ooglid) terechtkomen.
Een roodgezwollen, ontstoken oog kan er al gauw heftig uitzien, maar vaak is het niet zo ernstig als het lijkt. Het wordt veroorzaakt door een verkoudheidsvirus of bacterie en geneest meestal vanzelf - binnen één tot twee weken.
Oorzaken van uveïtis
Vaak is onbekend wat de oorzaak is van uveïtis. Wat wel duidelijk is, is dat het te maken heeft met een ontregeling van het afweersysteem of een infectie. Het komt bijvoorbeeld vaker voor bij mensen die een ziekte hebben waarbij het afweersysteem het eigen lichaam aanvalt (auto-immuunziekte).
Het is goed om te weten dat een oogontsteking meestal vanzelf overgaat. Is dit niet zo, of gaat de genezing traag, dan onderzoekt de huisarts of oogarts uw oog. Soms wordt er dan ook een kweekje gemaakt. De arts wrijft dan zacht met een wattenstokje langs het slijmvlies van uw oog.
Een oogontsteking begint vaak met symptomen als jeuk of pijn in het oog. Hierna krijg je last van rode ogen doordat het bindvlies begint te verkleuren. Daarnaast kun je bij een oogontsteking last krijgen van de volgende symptomen: Pus en etter in de ooghoeken, vooral 's ochtends.
Doodgaan aan sarcoïdose, kan dat? Ja, het kan, maar het komt niet veel voor. In 2007 verscheen een artikel in het Hartbulletin van o.a. cardioloog dr. Benno Rensing en longarts dr.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel. Soms is een infectie klein, met slechts een klein gebied dat is gekwetst. Het lichaam geneest dan vanzelf.
Een ontsteking is een lichaamsreactie op lichaamsvreemde stoffen of op beschadiging van weefsel. Het doel van een ontsteking is het herstellen van schade aan het lichaam. Een ontsteking is vaak het gevolg van een infectie. Een verhoogde doorbloeding maakt de huid op de plaats van de ontsteking rood en warm.
De pupil lijkt zwart omdat het een gaatje is in de gekleurde iris. Hierdoor komt er licht in het oog. De iris bepaalt de kleur van je ogen, bijvoorbeeld bruin, blauw of groen. Een ander woord voor de iris is regenboogvlies.
De benamingen strontje, zeiker(tje) en pisoog bevatten alle een directe verwijzing naar het oude volksgeloof dat men een oogzweertje kreeg door in het openbaar zijn behoefte te doen, hetzij “schijten” (vandaar strontje), hetzij “zeiken” of “pissen” (vandaar zeiker(tje) en pisoog).