Bijvoorbeeld omdat jij jezelf wakker snurkt of omdat je in de ochtend wakker wordt met droge of pijnlijke slijmvliezen in de mond, neus en keel. Snurken kan een teken zijn van slaapapneu, maar het hoeft niet. Niet alle snurkers hebben slaapapneu, maar de meeste mensen met slaapapneu snurken wel.
Dat leidt tot onrustige slaap, vaak wakker worden en luid snurken. Wielders kijkt op: “En onderschat de overlast op de partner van de patiënt niet.” Waarbij de longarts benadrukt dat weliswaar alle apneu-patiënten snurken, maar niet alle snurkers apneu hebben. Want daar zijn meerdere oorzaken voor.
Tijdens het slapen stopt u vaak met ademen: dit gebeurt meer dan 5 keer per uur. Een adempauze duurt 10 seconden of langer. U kunt vaker wakker schrikken. U kunt het gevoel hebben dat u stikt.
Snurken ontstaat doordat de vrije doorgang van lucht tijdens het slapen belemmerd wordt door bijvoorbeeld verslapte spieren of een afwijking aan de neus- en keelholte. Wanneer deze obstructie het ademen tijdelijk doet stoppen en wanneer dit meerdere malen per uur plaatsvindt, spreekt men van slaapapneu.
U kunt tijdens uw slaap last hebben van apneu's, ook wel ademstops genoemd. Een apneu is een ademstilstand die langer dan 10 seconden duurt. Iedereen kan hiervan wel eens last hebben.
Het snurkgeluid wordt veroorzaakt doordat de huig en het zachte verhemelte beginnen te trillen. Ongeveer 30 procent van de volwassenen snurkt. Regelmatig snurken heeft niet altijd medische gevolgen. Iedere nacht extreem luid snurken, is wel het eerste teken van obstructieve slaapapneu.
De klachten kunnen verdwijnen als u afvalt. Drink geen alcohol. En slaap niet op uw rug. Een speciaal bitje in de mond, beademing in de nacht of een operatie kan helpen.
U kunt niet stikken door slaapapneu. Zodra het lichaam merkt dat er te weinig zuurstof binnenkomt, gaat er een alarmsignaal af. Dit verstoort de slaap. U spant uw spieren aan en de ademhaling komt weer op gang.
Mensen met ernstige slaapapneu lopen doorgaans drie keer zo veel risico om te overlijden dan mensen zonder apneu. Maar het is met name waarschijnlijk dat u het risico op plotseling overlijdennbsp;als gevolg van een hartstilstand verhoogt.
Klachten die overdag kunnen optreden zijn: niet verkwikt wakker worden, moe of slaperig zijn. Deze vorm van slaap apneu wordt vooral gezien bij mensen met een hartziekte en na een beroerte. Ook bepaalde pijnstillers die morfine bevatten (opiaten) kunnen centraal slaap apneu veroorzaken.
0-5 ademstops per uur: geen OSAS. 5-15 ademstops per uur: licht OSAS. 15-30 ademstops per uur: matig ernstig OSAS. Meer dan 30 ademstops per uur: ernstig OSAS.
De gevolgen van slaapapneu
Slaaptekort leidt tot concentratieproblemen. En die maken de kans dat u fouten maakt groter. Bijvoorbeeld in het verkeer of op uw werk. Daarnaast heeft u een grotere kans op hoge bloeddruk, hartritmestoornissen, hartfalen, hartinfarct en herseninfarcten.
Er zijn twee soorten slaapapneu. Deze heten obstructief slaapapneu en centraal slaapapneu. Bij obstructief slaapapneu (afgekort OSA) zijn de spieren in de tong en in de keel volledig ontspannen.
Deze apneu-hypopneu index (AHI) wordt gebruikt om de ernst van het slaapaneu in te schatten. Bij een AHI tussen 5-15/u spreekt men van mild slaapaneu, bij een AHI van 15-30 van een matig slaapapneu en men spreekt van ernstig slaapapneu bij een AHI > 30/u.
Disfunctioneel ademen is een breder beeld van verkeerd ademen. Opvallend zijn een onregelmatige ademhaling, overmatig zuchten, en een overwegend borstkasademhaling (hoog ademen). Disfunctioneel ademen kan leiden tot aanzienlijke en langdurige klachten.
Tijdens de slaap verslappen de spieren in de keelholte en worden de luchtwegen afgesloten. Als het inademen langer dan 10 seconden wordt belemmerd, spreken we van een obstructieve apneu (volledige keelafsluiting) of hypopneu (gedeeltelijke keelafsluiting).
Slaapapneu vormt een groot risicofactor voor hart- en vaatziekten. Daarom is het heel belangrijk om bij patiënten met slaapapneu dit risico tijdig op te sporen en te behandelen. Bij iedere ademstop lijdt u heel even aan een zuurstoftekort.
Uit het onderzoek van de San Raffaele Universiteit in Milaan bleek dat er bij deelnemers met een ernstig onbehandeld slaapapneu een significante afname was van de witte stof in verschillende hersengebieden. Deze hersenschade ging gepaard met beperkingen op het gebied van cognitie, stemming en alertheid overdag.
Om de klachten van slaapapneu te verminderen is het raadzaam om je leefstijl aan te passen. Gezonder eten, meer bewegen, waardoor je gewicht gaat verliezen. Afvallen kan de klachten flink verminderen! De omtrek van de nek wordt dan kleiner en ademen wordt weer gemakkelijker.
Hulp bij kortademigheid
Adem langzaam en diep in door uw neus en let op dat uw onderbuik omhoog komt. De hand op uw borstkas moet vrijwel stil blijven liggen.
CPAP-kussens zijn speciaal ontworpen voor mensen die gebruik maken van een CPAP-apparaat tijdens de slaap. Op normale hoofdkussens kan het voorkomen dat het CPAP-masker tegen uw gezicht drukt, wat zorgt voor vervelende drukplekken, maskerlekkage of een oncomfortabele slaaphouding.
Dit vreemde gevoel is niet 'zichtbaar' en herstelt meestal na enkele weken. Bij sommige mensen duurt dit herstel enkele maanden. Heel af en toe blijft het verdoofde gevoel bestaan.
Veel mensen lopen rond met vage klachten, die zich geleidelijk ontwikkelen. Het slaapapneusyndroom, de officiële benaming van slaapapneu, heeft als symptomen overmatige slaperigheid, hoofdpijn, doorslaapklachten, vermoeidheid, concentratieproblemen en/of prikkelbaarheid.
Aantal ademstops of sterk verminderde ademhalingen per uur. AHI 5 tot 15: lichte slaap-apneu; AHI 15 tot 30: matige slaap-apneu; AHI meer dan 30: ernstige slaap-apneu.
Een neusmasker is het meest gebruikte masker om slaapapneu te behandelen. Het neusmasker bestaat uit een kapje dat alleen de neus omsluit. In de meeste gevallen volstaat het gebruik van een neusmasker en slaapt u – door de overdruk via uw neus – automatisch met uw mond dicht.