Veel mensen denken dat het de rechter is die de hoogte van de alimentatie bepaalt. Dat is niet altijd zo. Zo lang je samen tot overeenstemming kunt komen over een redelijk alimentatiebedrag, mogen jullie het zélf bepalen. Het bedrag moet wel redelijk zijn, gegeven jullie financiele situatie.
In een gemiddeld gezin met twee kinderen en een modaal inkomen kost een kind volgens het NIBUD per maand ongeveer € 400,-. Op basis van het TREMA-rapport komt de alimentatie dan per kind uit op € 140,- per maand. Meestal liggen de bedragen voor kinderalimentatie tussen € 100,- en € 500,- per kind per maand.
Wat valt onder de alimentatie
Als jullie eenmaal een alimentatiebedrag hebben afgesproken of als de hoogte van de alimentatie is vastgesteld door de rechter, dan vallen in principe alle kosten van de kinderen hieronder. Dus eten, drinken, kleding, kosten voor kinderopvang, zwemles, clubjes enz.
Minimale hoogte kinderalimentatie
Het minimum aan kinderalimentatie is 25 euro per kind per maand. Dit bedrag kan alleen worden toegepast als de betaler een minimum inkomen heeft.
Als de behoefte van het kind of de kinderen berekend is, wordt er gekeken naar de draagkracht van beide ouders. Met andere woorden: wat kunnen beide ouders bijdragen aan de financiële behoefte van de kinderen? Tot slot zal de rechter de kinderalimentatie vaststellen naar rato van de draagkracht van beide ouders.
In principe telt elk redelijkerwijs te verdienen inkomen mee in de draagkrachtberekening die de basis vormt voor een alimentatieberekening. Dus ook fooi, inkomsten uit een handeltje op marktplaats, overwerkvergoeding, dividend, huurinkomsten, rente op vermogen etcetera.
U bent in principe verplicht om partneralimentatie te betalen als uw ex-partner na de echtscheiding onvoldoende inkomsten heeft om in het levensonderhoud te voorzien. Daarbij wordt rekening gehouden met uw levensstandaard ten tijde van het huwelijk.
Volgens het CBS is dus één kind gemiddeld 15 procent van het besteedbaar inkomen, twee kinderen kosten gemiddeld 25 procent (€ 375 ,- euro bij een inkomen van € 1500,- per maand) en drie kinderen 29 procent (€ 435,- per maand bij een inkomen van € 1500,-).
De hoogte van de kinderalimentatie is grotendeels afhankelijk van de draagkracht van de betalende ouder. Bij het berekenen hiervan wordt rekening gehouden met bijvoorbeeld woonlasten, schulden uit het huwelijk en andere vaste lasten.
Uw ex partner kan tot 12 maanden gevangenisstraf krijgen als hij weigert de (kinder-)alimentatie te betalen. De rechter dient altijd te toetsen of het een proportionele straf is die hij uw ex partner oplegt. Het gaat dus niet om het plegen van een criminele daad, maar om het niet betalen van achterstallige alimentatie.
Kinderalimentatie is niet preferent aan het aflossen van schulden. Ondanks dat het onderhouden van kinderen een wettelijke plicht is en in de onderlinge verhouding van onderhoudsplichten prioriteit heeft, heeft het geen voorrang op het aflossen van de schulden bij andere schuldeisers.
Kleding en omgang
Zoals hiervoor is aangegeven, dient de verzorgende ouder alle kosten van de kinderen te voldoen. Indirect komen de kosten van kleding voor de kinderen voor rekening van beide ouders. De niet-verzorgende ouder betaalt zijn/haar bijdrage daarin immers door middel van kinderalimentatie.
De alimentatie wordt berekend op basis van de draagkracht van de alimentatieplichtige en de behoefte van de alimentatiegerechtigde. Wanneer er zowel kinder- als partneralimentatie wordt verzocht, heeft kinderalimentatie altijd voorrang.
Conform de geldende rekenmethode zal voor ieder kind tenminste € 25,- per maand aan kinderalimentatie moeten worden betaald als het besteedbaar maandinkomen van de alimentatieplichtige lager is dan € 1.470,-.
60% van het netto gezinsinkomen minus de kosten van eventuele kinderen. Voor de kinderalimentatie wordt meestal gekeken naar een tabel die speciaal hiervoor door het Nibud ontwikkeld is.
Hoeveel geld is genoeg per maand? Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) deed een poging om een bedrag te noemen dat 'genoeg' is. En genoeg wil dan zeggen dat je geld genoeg hebt om van rond te komen. Volgens het SCP ligt het basisbehoeftenbudget van een zelfstandig huishouden op 971,-.
Er zijn in Nederland geen wettelijke regels over het betalen van kostgeld.
Helaas is er geen standaardberekening voor kostgeld. Dit is namelijk afhankelijk van je eigen situatie: jullie inkomens, vaste lasten, verbruik en afspraken die je hebt gemaakt. Het gemiddelde bedrag dat Nederlandse ouders aan kostgeld aan hun kinderen vragen, ligt tussen de €200 en €500 per maand.
De partneralimentatie eindigt als: Een van ex-partners komt te overlijden; De alimentatieontvanger gaat hertrouwen, samenwonen, of een geregistreerd partnerschap aangaat; De alimentatieontvanger zelf genoeg inkomen heeft of de alimentatiebetaler de alimentatie niet meer kan betalen.
U kunt kinderalimentatie vragen als uw ex-partner meer inkomen heeft. Of als de kinderen vaker bij u zijn dan bij uw ex-partner. Want u heeft dan meer kosten. U kunt alleen kinderalimentatie vragen aan de juridisch ouder van uw kind.
Uw ex-partner betaalt de kinderalimentatie of partneralimentatie niet. Dan kunt u hulp vragen aan het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen (LBIO). Het LBIO kan de alimentatie voor u innen.
In de eerste levensjaren is het lager, dan eet een kind gemiddeld genomen € 2,50 euro per dag. In de puberjaren eten zij het meest, gemiddeld zo'n € 6,50 euro. Dit bedrag wordt per persoon minder wanneer je meerdere kinderen hebt. Je geeft je kind gemiddeld in totaal voor € 31.000 euro te eten.
Het netto besteedbaar inkomen bestaat uit het bruto inkomen verminderd met de daarover verschuldigde of ingehouden premies. Als we het voorbeeld hanteren, dan is het NBI € 1.600,– per maand per ouder (€3.200/2). Om de draagkracht te berekenen heeft de wetgever een formule en draagkrachttabel opgesteld (zie hieronder).
Kinderalimentatie kan niet afgekocht worden en zal dus altijd moeten betalen totdat je kind minimaal 18 jaar oud is. Partneralimentatie kan wel volledig afgekocht worden. Het afkopen van de alimentatie kan niet door de rechter worden opgelegd, maar wordt alleen gedaan als beide partners het hier mee eens zijn.