U mag slechts bij hoge uitzondering weigeren om een behandelingsovereenkomst met een patiënt aan te gaan. Ervaringen van anderen zijn geen geldige reden om dit te weigeren. Het advies is om direct goede afspraken met de patiënt te maken over wat wenselijk is binnen de behandelrelatie.
U mag een behandeling weigeren. Als u geen toestemming geeft voor een medisch onderzoek of een behandeling moet de arts uw besluit respecteren. De arts moet u wel goed informeren over de medische gevolgen.
Huisarts kan patiënt weigeren
De huisarts die u kiest mag u weigeren als nieuwe patiënt wanneer: u te ver weg woont; de huisartsenpraktijk vol is; de huisarts niet kan instemmen met bepaalde zorgwensen, bijvoorbeeld een verzoek voor euthanasie.
Zorgverleners hebben op grond van de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO) een algemene zorgplicht, die met zich meebrengt dat een zorgprofessional slechts bij hoge uitzondering een patiënt kan weigeren te behandelen.
Ook gelden de rechten en plichten van het beroep arts niet meer voor u. Dit betekent dat u geen eerste hulp hoeft te verlenen in noodsituaties en bij calamiteiten. Wel heeft u als niet praktiserend arts, net als elke burger, de plicht om iemand in levensgevaar te helpen.
Iemand die een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving vormt door een geestelijke stoornis kan tegen zijn of haar zin in worden behandeld. De verplichte behandeling kan een gedwongen opname zijn, maar dat hoeft niet. Iemand kan ook verplicht worden om regelmatig naar een instelling terug te komen.
Het uitgangspunt van de wet is dat u strafbaar bent wanneer u iemand in ogenblikkelijk levensgevaar, niet te hulp schiet. Die persoon moet uiteindelijk zijn overleden. Alleen in dit geval kan het niet te hulp komen namelijk strafbaar gesteld worden.
Ieder ziekenhuis heeft een onafhankelijke klachtenfunctionaris, ook wel een klachtenbemiddelaar of een vertrouwenspersoon genoemd. Een klacht over het ziekenhuis kunt u gratis indienen bij deze klachtenfunctionaris.
Door de medische fout kunt u letselschade hebben. U kunt het ziekenhuis en/of de arts die de medische fout heeft begaan, vragen om uw schade te vergoeden. Uw letselschade kan uit verschillende kostenposten bestaan. Meer hierover leest u op de pagina letselschade.
Uitzondering recht op inzage
En is die andere persoon niet uw hulpverlener? Dan mag uw zorgaanbieder weigeren om u inzage te geven in een bepaald gedeelte van het dossier. Uw zorgaanbieder moet dan wel kunnen aantonen dat dat het geval is.
De Zvw bepaalt dat een patiënt alleen medisch-specialistische zorg vanuit het basispakket vergoed krijgt als er een geldige verwijzing aanwezig is. De Zvw kent wel een uitzondering voor acute zorg. Bij acute zorg is een verwijzing namelijk niet noodzakelijk.
Als u zelf niet meer kunt beslissen over uw medische behandeling, kijkt de arts eerst of u een wilsverklaring heeft geschreven. Hierin staat wat er moet gebeuren in zo'n situatie. Er staat ook of u iemand die namens u praat, heeft aangewezen. Als dit niet zo is, dan vraagt de arts uw naasten om te beslissen.
Scholen moeten ervoor zorgen dat elk kind een passende plek krijgt. Ook als het kind extra begeleiding en ondersteuning nodig heeft. Deze verplichting voor scholen heet zorgplicht. De zorgplicht geldt voor kinderen die al op school zitten en kinderen die worden aangemeld.
Als zorgverzekeraar zijn we wettelijk verplicht om jou zorg of een vergoeding voor zorg te geven als je daar recht op hebt. Dat heet zorgplicht. Voor sommige zorg gelden vaste afspraken. Zo moet spoedzorg binnen 45 minuten bereikbaar zijn.
Je hebt recht op een verwijzing naar een specialist als dat medisch noodzakelijk is. Jouw huisarts beoordeelt of die noodzaak er is. De huisarts zal een verwijzing weigeren als hij ervan overtuigd is dat deze voor jou niet zinvol is.
Als u een schadevergoeding wilt ontvangen voor de door u opgelopen schade, dan zult u moeten bewijzen dat het ziekenhuis of de arts daarvoor aansprakelijk is. U als patiënt die schade ondervindt door de medische misser moet zelf bewijzen dat u te maken heeft gehad met een medische fout.
Wanneer is er sprake van een verwijtbare fout? Men spreekt over het algemeen van een verwijtbare fout als een arts onzorgvuldig heeft gehandeld. Dit houdt in dat een redelijk bekwaam arts de schade had kunnen voorkomen of had kunnen verminderen.
KLACHTEN OVER EEN ZORGVERSTREKKER
E-mail: bemiddeling-patientenrechten@gezondheid. Externe bemiddeling: Bemiddelingsplatform mentale gezondheidszorg waar de instelling aangesloten is. E-mail: bemiddeling-patientenrechten@gezondheid.
Een gezondheidsklacht geldt als spoed wanneer deze levensbedreigend is. Denk aan pijn op de borst, wat kan duiden op een hartinfarct, uitvalsverschijnselen, ernstig bloedverlies, heftige benauwdheid en bewusteloosheid.
U kunt tot precies tien jaar na het handelen of nalaten van de zorgverlener een klacht indienen. Is datgene waarover u wilt klagen langer dan tien jaar geleden gebeurd, dan is de klacht verjaard.
Wat is een medische fout of medisch incident? Als iemand schade oploopt door het verwijtbaar en/of onzorgvuldig handelen van een zorgverlener, is sprake van een medische fout. Op Slachtofferwijzer spreken we ook wel van een 'medisch incident', omdat de zorgverlener in de meeste gevallen niet met opzet heeft gehandeld.
Wat veel mensen niet weten is dat enkel het toebrengen van pijn al voldoende is voor een strafbare mishandeling. Ook weten veel mensen niet dat een enkele duw ook een mishandeling kan inhouden als dit pijn of letsel veroorzaakt. Mishandelen bestaat dus niet enkel uit schoppen of slaan en is veel breder dan dat.
In het strafrecht zijn er bepaalde delicten die nalatigheid direct strafbaar stellen, zoals in het geval dat er wordt nagelaten om hulp te bieden aan iemand die daar dringend behoefte aan heeft (artikel 450 Wetboek van Strafrecht).
Straf voor belediging
Een gewone belediging levert bijvoorbeeld een geldboete van €150,- op. De maximale straf bedraagt een gevangenisstraf van 3 maanden of geldboete van de tweede categorie.