Ook als je hebt samengewoond kun je afspreken om partneralimentatie te betalen. Je hebt niet automatisch recht op alimentatie, wanneer je gaat scheiden. Er geldt hier een aantal voorwaarden. Je hebt recht op alimentatie, alleen als je niet (volledig) in je eigen onderhoud kunt voorzien.
U bent in principe verplicht om partneralimentatie te betalen als uw ex-partner na de echtscheiding onvoldoende inkomsten heeft om in het levensonderhoud te voorzien. Daarbij wordt rekening gehouden met uw levensstandaard ten tijde van het huwelijk.
Afspraken alimentatie sinds 1 januari 2020
De partneralimentatie bedraagt maximaal 5 jaar. Of korter, als het huwelijk of geregistreerd partnerschap minder dan 10 jaar duurde. Dan ontvangt uw ex-partner alimentatie voor de helft van de tijd dat het huwelijk of partnerschap duurde.
Wanneer jullie gescheiden zijn, heeft één van beide partners vaak recht op partneralimentatie. Dit is de partner die na de echtscheiding onvoldoende inkomsten heeft om in zijn of haar levensonderhoud te voorzien. Daarbij wordt rekening gehouden met jouw levensstandaard ten tijde van het huwelijk.
De partner die behoefte heeft aan alimentatie heeft in principe recht op 60% van het netto gezinsinkomen zoals dat gold tijdens het huwelijk. Er wordt dus gekeken naar de financiële welstand van partijen tijdens het huwelijk.
In een gemiddeld gezin met twee kinderen en een modaal inkomen kost een kind volgens het NIBUD per maand ongeveer € 400,-. Op basis van het TREMA-rapport komt de alimentatie dan per kind uit op € 140,- per maand. Meestal liggen de bedragen voor kinderalimentatie tussen € 100,- en € 500,- per kind per maand.
Volgens de wettelijke richtlijn bedraagt de duur van de partneralimentatie de helft van het aantal huwelijksjaren met een maximum van vijf jaar. Bijvoorbeeld: ben je 12 jaar getrouwd, dan moet je maximaal 5 jaar partneralimentatie betalen aan je minder verdienende ex-partner.
De niet-verzorgende ouder is verplicht om financieel voor de kinderen te blijven zorgen. Dit heet een onderhoudsplicht of alimentatieplicht. Het bedrag dat voor het onderhoud van de kinderen wordt betaald heet de kinderalimentatie. De hoogte hiervan is onder andere afhankelijk van de omgangsregeling.
Uw ex partner kan tot 12 maanden gevangenisstraf krijgen als hij weigert de (kinder-)alimentatie te betalen. De rechter dient altijd te toetsen of het een proportionele straf is die hij uw ex partner oplegt. Het gaat dus niet om het plegen van een criminele daad, maar om het niet betalen van achterstallige alimentatie.
De partneralimentatie is gelijk aan de helft van de duur van het huwelijk met een maximum van vijf jaar. Zijn er kinderen onder de 12, dan kan de alimentatiegerechtigde aanspraak maken op partneralimentatie tot het jongste kind 12 jaar wordt.
Partneralimentatie is in principe voor iedereen verplicht. Je betaalt het als je ex-partner na de echtscheiding onvoldoende inkomsten heeft om in haar (of zijn) levensonderhoud te voorzien. Daarbij wordt rekening gehouden met jullie levensstandaard ten tijde van het huwelijk.
Je mag tijdens de scheiding afzien van partneralimentatie. Maak hierover duidelijke en heldere afspraken en leg deze vast in het echtscheidingsconvenant. Je mag ook een ander bedrag dan de officiële partneralimentatieberekening nemen. Maak ook in dat geval duidelijke en heldere afspraken.
Zijn jullie langer dan vijf jaar met elkaar getrouwd of hebben jullie samen kinderen, dan geldt de maximale termijn van 12 jaar. Na deze 12 jaar stopt de alimentatieplicht en kun je gewoon stoppen met betalen. Gaat de ex in de tussentijd samenwonen, dan komt daarmee ook het recht op partneralimentatie te vervallen.
Wanneer je voldoende inkomen of vermogen hebt, dan heb je geen recht op partneralimentatie. Wordt bij de scheiding vastgesteld dat je voldoende eigen vermogen hebt, dan dien je dat in eerste instantie aan te wenden voor je levensonderhoud.
De behoefte van de partner aan alimentatie wordt volgens vaste normen vastgesteld op 60% van het netto gezinsinkomen minus de kosten van eventuele kinderen. Eventuele eigen inkomsten moeten vervolgens ook op deze uitkomst in mindering worden gebracht.
Kinderalimentatie is niet preferent aan het aflossen van schulden. Ondanks dat het onderhouden van kinderen een wettelijke plicht is en in de onderlinge verhouding van onderhoudsplichten prioriteit heeft, heeft het geen voorrang op het aflossen van de schulden bij andere schuldeisers.
Het LBIO kan zelf beslag leggen op een inkomen, zoals een uitkering of loon. Lukt dit niet, dan kunnen we een deurwaarder inschakelen. Ook als we beslag leggen of een deurwaarder inschakelen, betaalt u als alimentatiegerechtigde niets. U kunt hier een verzoek tot overname van de inning indienen.
Gaat uw ex-partner akkoord met minder alimentatie? Dan kunt u samen nieuwe afspraken maken. Of een nieuwe berekening laten maken door het LBIO (Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdrage). Schrijf de nieuwe afspraken op in een ouderschapsplan of een andere overeenkomst.
De overheid maakt in november bekend hoeveel procent meer u betaalt in het volgende jaar. Sinds 1 januari 2022 is dat 1,9%.
Wanneer je recht hebt op alimentatie of onderhoudsgeld, maar die niet betaald krijgt door je (ex-)echtgenoot of ouder, dan kan je beroep doen op de DAVO (Dienst Alimentatiebevorderingen). De DAVO zal dan een deel van de alimentatie betalen in plaats van je (ex-)echtgenoot of je ouder.
Als de behoefte van het kind of de kinderen berekend is, wordt er gekeken naar de draagkracht van beide ouders. Met andere woorden: wat kunnen beide ouders bijdragen aan de financiële behoefte van de kinderen? Tot slot zal de rechter de kinderalimentatie vaststellen naar rato van de draagkracht van beide ouders.
De draagkracht van de betaler
Deze kosten zijn kosten die de betaler zelf moet maken om rond te kunnen komen, zoals woonlasten en zorgverzekering. Wat er overblijft is draagkracht. Van de draagkracht is dan meestal ca. 60% beschikbaar voor alimentatie.
Bij de scheiding moeten de gemeenschappelijke bezittingen verdeeld worden. U kunt daarbij denken aan de inboedel van uw woning, banktegoeden en de auto. Schulden van u samen, zoals bijvoorbeeld de hypotheek of schulden aan postorderbedrijven, moet u samen blijven betalen.
De ex-partner die in de echtelijke woning woont kan op grond van art. 3:178 lid 1 BW de rechter verzoeken de woning voor maximaal drie jaar onverdeeld te laten.