Welke persoonlijkheidsstoornis en klachten je ook hebt, het is belangrijk om hulp te zoeken. Een persoonlijkheids- stoornis gaat zelden vanzelf over. Met deskundige hulp is de kans dat je herstelt van je klachten een stuk groter. Door de problemen die jij ervaart kun je situaties en mensen uit de weg gaan.
1 van de 3 mensen met een persoonlijkheidsstoornis herstelt volledig. Met 1 van de 3 mensen met een persoonlijkheidsstoornis gaat het na verloop van tijd veel beter. 1 van de 3 mensen met een persoonlijkheidsstoornis blijft veel problemen houden.
Een persoonlijkheidsstoornis is een psychische aandoening waarbij iemand zich anders gedraagt dan de maatschappij van die persoon verwacht. Iemand met deze stoornis heeft vaak last van starre en negatieve trekken, heftige emoties en problemen met het onderhouden van sociale contacten.
Het ontstaan van een persoonlijkheidsstoornis heeft te maken met erfelijkheid, aanleg en omgevingsfactoren. Je aanleg en wat je leert van anderen bepaalt namelijk hoe je omgaat met je gevoelens en emoties. Dit heeft weer invloed op hoe jij met bepaalde situaties omgaat.
Je wordt geboren met sterke kanten en kwetsbaarheden. Je kan bijvoorbeeld een aanleg voor angst, somberheid of verlegenheid (introversie) meekrijgen. Hoe deze aanleg zich ontwikkelt hangt af van je levenservaringen, bijvoorbeeld van je opvoeding. Opvoedingsfactoren spelen vaak een rol.
Omdat persoonlijkheidsstoornissen vaak al lang bestaan, duurt een behandeling voor persoonlijkheidsproblematiek meestal enkele jaren. De duur van de therapie voor een persoonlijkheidsstoornis is natuurlijk afhankelijk van de ernst van de klachten.
Een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis kan op verschillende manieren behandeld worden. Wij bieden diverse behandelingen aan, waaronder sociale vaardigheidstraining en cognitieve gedragstherapie. Tijdens deze therapieën wordt geprobeerd om sociale vaardigheden te oefenen en contact met andere mensen op te bouwen.
Mensen met persoonlijkheidsstoornissen hebben problemen op het gebied van zowel relaties als opleiding/werk. Het einddoel van elke behandeling is dat zij weer zoveel mogelijk kunnen meedoen aan het maatschappelijk verkeer. Hiervoor zijn naast een veilig sociaal netwerk ook werk en andere zinvolle bezigheden essentieel.
Het doel van diagnostiek is indicatiestelling en het toewijzen van zorg. Om de diagnose 'persoonlijkheidsstoornis' te kunnen stellen gebruikt men verschillende instrumenten: interviews, vragenlijsten en classificatiesystemen (zoals de DSM en ICD 10).
Bij een persoonlijkheidsstoornis is psychotherapie de beste behandeling. Het doel van psychotherapie is dat de klachten minder worden en dat uw naaste er beter mee leert omgaan. De huisarts of de praktijkondersteuner van de huisarts (POH-GGZ) kan uw naaste hiervoor doorverwijzen naar een psychotherapeut.
Wat is een dissociatieve persoonlijkheidsstoornis? Iemand met een dissociatieve identiteitsstoornis heeft meerdere persoonlijkheden. De klachten kunnen per persoonlijkheidstoestand verschillen. Bij iedere persoonlijkheid hoort ander gedrag en soms ook stemgeluid, smaak of stijl.
In veel gevallen hebben mensen last van meerdere persoonlijkheidsstoornissen tegelijkertijd. Naast deze algemene problemen op het vlak van cognities, gevoelens, interpersoonlijk functioneren en impulsbeheersing, zijn er vaak bijkomende klachten, zoals angsten, depressie, verslaving en eetproblemen.
Ontstaan van persoonlijkheidsstoornissen
Verschillende factoren spelen waarschijnlijk een rol. Een trauma in de kinderjaren. Bijvoorbeeld emotionele verwaarlozing, verlating, een ongeluk, seksueel misbruik of mishandeling. Sociale factoren, zoals gezinsomstandigheden en maatschappelijke positie.
Bij ouderen met narcistische problematiek komen vaker stemmingsproblemen voor, en ook suïcidaal gedrag. Voor hen zijn aanzien, status en uiterlijk zeer belangrijk. Zij ervaren veroudering daarom als bijzonder krenkend.
Oorzaak narcisme
Trauma wordt tegenwoordig gezien als de rechtstreekse oorzaak van het ontwikkelen van narcisme. Om om te kunnen gaan met een trauma, misbruik, of verwaarlozing of zich ervoor af te sluiten richt het kind zich onbewust op zichzelf. Dit zet de ontwikkeling van narcisme in gang.
Persoonlijkheidsstoornissen zijn een chronische ofwel aanhoudende psychische aandoening maar kunnen met tijden wisselen in ernst. U kunt er met momenten in uw leven meer of minder last van hebben.
Depressie werd vaak als zelfstandige stoornis behandeld. Het is echter bekend dat 2 van de 3 mensen met een depressie ook een persoonlijkheidsstoornis hebben; vaak is er sprake van een ontwijkende of vermijdende persoonlijkheidsstoornis.
Een narcistische persoonlijkheidsstoornis is tweezijdig. Aan de ene kant staat een opgeblazen gevoel van zelfbelang en zucht naar bewondering centraal, en aan de andere kant is er sprake van een extreem gevoel van minderwaardigheid en onzekerheid. Narcistisch gedrag is vaak lastig te herkennen.
Mensen met een persoonlijkheids- stoornis lopen daardoor vaak langdurig vast op meerdere levensgebieden, zoals thuis, op het werk en in relaties. Contacten met andere mensen verlopen vaak moeizaam. Vaak wordt gedacht dat een autismespectrumstoornis en een persoonlijkheidsstoornis niet kunnen samengaan. Dit is onjuist.
Ontstaan. Veel mensen met een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis zijn opgegroeid met afstandelijke, kritische of strenge ouders. Tijdens je opvoeding was er waarschijnlijk weinig ruimte voor spel, ontspanning en pubergedrag. Deze stoornis komt voor bij ongeveer één procent van de bevolking.
Overige kenmerken
Geheugenverlies, de persoon is stukken verleden kwijt. Daarnaast kan hij zich dingen die hij net heeft gedaan soms niet meer herinneren. Depersonalisatie, het gevoel van een afstand naar zichzelf te kijken, buiten zichzelf en als robot te leven, dingen te doen zonder daar een gevoel bij te hebben.
Onder cluster C vallen mensen die over het algemeen erg angstig zijn. Ze zijn bang om relaties aan te gaan of juist om mensen te verliezen. Ze vermijden conflictsituaties en hebben moeite om zelfstandig in het leven te staan.
Emoties zijn erg sterk en er is weinig grip op; iemand kan onredelijk boos zijn en overgevoelig reageren, maar soms ook juist gevoelloos. Daarnaast wordt vaak een verstoring gezien in het zelfbeeld, instabiele relaties en impulsief gedrag.
De prevalentie van persoonlijkheidsstoornissen in Nederland wordt geschat van 5 tot 10%. De meest voorkomende persoonlijkheidsstoornissen zijn de borderline-, vermijdende- en andere gespecificeerde persoonlijkheidsstoornis. De pathogenese van persoonlijkheidsstoornissen verschilt van persoon tot persoon.