Je wilt het liefst vluchten, schreeuwen, huilen of wegkruipen. Een paniekaanval kan een paar minuten tot anderhalf uur duren.
Mensen met een paniekaanval hebben het gevoel alsof zij de controle verliezen of gek worden. Een paniekaanval duurt een aantal minuten tot een halfuur en neemt langzaam af.
Je voelt je duizelig, onvast, licht in je hoofd of dreigt flauw te vallen. Je hebt koude rillingen of opvliegers. Je voelt een verdoofd of tintelend gevoel. Je ervaart gevoelens van onwerkelijkheid of voelt je vervreemd van jezelf.
Uw hart gaat steeds sneller kloppen, u heeft uw ademhaling niet meer onder controle, u kunt duizelig worden of wazig gaan zien.Het voelt alsof uw lichaam het niet meer aan kan. Dat maakt de angst nog groter en u raakt in paniek. U voelt zich dan ellendig en weet niet meer wat u moet doen.
Paniekaanvallen komen plotseling op met intense uitbarstingen van angst, terwijl angstaanvallen worden veroorzaakt door een specifieke gebeurtenis en worden gekenmerkt door aanhoudende zorgen en fysieke symptomen. Beide eisen een tol van je mentale gezondheid en weerhouden u ervan om uw beste leven te leiden.
Door het hyperventileren krijg je meer zuurstof binnen dan je nodig hebt en dit zorgt vaak voor dezelfde symptomen als bij een paniekaanval. Bijvoorbeeld een duizelig gevoel, tintelende vingers, het gevoel dat je geen lucht meer krijgt, pijn op de borst of hartkloppingen.
In veel gevallen kun je te maken hebben met lichamelijke klachten, zoals trillen, buikpijn of hoofdpijn. Maar je kunt ook last hebben van piekeren, vervelende gedachten of gedragsmatige veranderingen. Denk hierbij aan verstijven, huilen, angstige situaties vermijden, opstandig worden en vragen naar geruststelling.
Bij chronische (vaak verborgen) hyperventilatie is de ademhaling continue licht versneld of dieper. Omdat er continue niet optimaal wordt geademd neemt de CO2 in het bloed af. Chronische hyperventilatie wordt gekenmerkt door vage klachten, die constant aanwezig kunnen zijn.
Bij een paniekaanval kun je een snelle hartslag hebben, zweten, duizelig zijn en trillen. Het komt door moeheid, spanning of angst. Adem rustig: in 3 seconden in en langzaam in 6 seconden uit. Of ga even iets doen waardoor je minder let op je hart en ademhaling.
Hierdoor ervaren mensen met paniekaanvallen vaak een benauwd, beklemmend, stekend of branderig gevoel in hun borst, waardoor ze bang kunnen worden voor het krijgen van een hartaanval. Ook bij dit symptoom is het verstandig om medische hulp te zoeken, zodat je deze oorzaak kunt uitsluiten.
Moedig degene aan om langzaam en diep adem te halen. Let op: Voor sommige mensen kunnen ademhalingsoefeningen tijdens een paniekaanval juist averechts werken en de paniekaanval verergeren. Probeer het slachtoffer af te leiden. Probeer bijvoorbeeld de zintuigen te stimuleren.
Tijdens een paniekaanval kan men denken dat men gaat flauwvallen en creëert men daar dan angst voor (angst voor het flauwvallen). Dit is vrijwel altijd ongegronde angst, omdat voor flauwvallen een lage bloeddruk nodig is, terwijl bij een paniekaanval de bloeddruk omhoog gaat en flauwvallen dan bijna onmogelijk is.
U kunt last hebben van rijangst als u onlangs een ongeluk hebt gehad of als u zich zorgen maakt over een dodelijk ongeluk . Sommige mensen hebben last van angst tijdens het rijden omdat ze over het algemeen een nerveus persoon zijn.
Het snelle ademhalen kan leiden tot de volgende klachten: Ademhalingsklachten: kortademigheid, beklemmend gevoel op de borst, veel zuchten. Hartklachten: hartkloppingen, pijn of steken op de borst, hartbonzen. Krampklachten: stijfheid van de spieren, trillen en kramp in de handen, tintelingen in handen of rond de mond.
Praten over je paniekaanvallen vinden mensen vaak moeilijk, zeker als ze ook suïcidegedachten hebben. Maar het helpt meestal wel. Maak bijvoorbeeld gebruik van de gratis hulplijn van 113. Want je staat er niet alleen voor.
Bij chronisch hyperventileren is er sprake van voortdurende hinderlijke lichamelijke en psychische klachten, zoals vermoeidheid, spierpijn, depressie, slapeloosheid, piekeren en concentratiestoornissen. De klachten ontstaan door een verkeerd ademhalingspatroon.
Ademdepressie (ook wel: ademhalingsdepressie) is een verminderde ademhaling, zowel in diepte als frequentie, die wordt veroorzaakt door onderdrukking van de ademhaling. Een ademdepressie kan zowel acuut als geleidelijk optreden. Het begrip ademdepressie heeft niets te maken met psychiatrische depressie.
Wanneer je overademt, vernauwen bepaalde bloedvaten en neemt de bloedtoevoer naar de hersenen en bepaalde lichaamsdelen licht af. Er wordt ook minder zuurstof afgegeven aan de weefsels.
Vaak is er niet één specifieke oorzaak voor paniekaanvallen, maar kan het een combinatie van factoren zijn, zoals aanleg, gebeurtenissen, stress en vermoeidheid of middelengebruik. Gelukkig zijn er wel verschillende tips en oefeningen die kunnen helpen om paniekaanvallen te verminderen of zelfs te voorkomen.
Een paniekaanval is een intens gevoel van angst en spanning dat vaak gepaard gaat met verschillende psychische en lichamelijke klachten. Het begint meestal met een lichamelijke sensatie, zoals een pijnscheut of duizeligheid, die je interpreteert als iets catastrofaals.
Een belangrijke techniek om meer te gronden is de 5-4-3-2-1 methode. De methode bestaat eruit dat je vijf dingen benoemt die je ziet, vier dingen die je kunt aanraken, drie dingen die je kunt horen, twee dingen die je kunt ruiken en één ding dat je proeft.
Probeer de angst van iemand met een paniekaanval niet weg te praten, de angst is voor diegene namelijk zeer reëel. Probeer de ander aan te sporen om dingen te ondernemen, maar dwing diegene niet. Stimuleer iemand met een paniekstoornis om professionele hulp te zoeken.