Er dient rekening mee te worden dat het paard na een cornage operatie vaak niet meer normaal kan hinniken en is beperkt tot een hees geluid. Ook is de beschermende, filterende werking die stembanden hebben verminderd.
Cornage is een steeds minder voorkomende aandoening van vooral grote paarden. Jonge paarden die in training komen, laten bij cornage een fluitend bijgeluid horen. Dit hoogtonige geluid is juist te horen bij de inademingfase. Tijdens het werk verergert het geluid meestal, tot zelfs een stoomlocomotiefachtig niveau.
Bij een ernstige vorm van cornage kan het uithoudingsvermogen worden aangetast door de versmalling van de luchtweg. Cornage komt vooral voor bij grote, mannelijke paarden en wordt in bijna alle gevallen veroorzaakt door een erfelijke zenuwaandoening. Ook kan het ontstaan als gevolg van bijvoorbeeld droes.
Kan cornage verbeteren of verslechteren? Het ontwikkelen van cornage zien we nogal eens gebeuren tussen het tweede en het derde levensjaar. In de meeste gevallen zullen de afwijkingen van de stemband en het kraakbeentje langzaam maar zeker verergeren.
Bij cornage, een aandoening van de keel (larynx) van het paard, speelt erfelijkheid een belangrijke rol. 'Voorkomen is beter dan genezen' en dus is het controleren van toekomstige dekhengsten op cornage een zeer nuttig onder- zoek.
Paardenliefhebbers noemen dit bijzondere geluid ook wel de "greeting nicker". Het hinniken overbrugt afstanden: merries en hun veulens vinden elkaar sneller als ze hinniken. Paarden die ver weg zijn trekken de aandacht van medepaarden.
Paarden verstaan ons mensen niet, maar begrijpen ons zeer zeker. Dat blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. De dieren zijn in staat om subtiele oog- en lichaamsbewegingen op te vangen en te 'vertalen'. Helaas houdt het daar dan ook wel met op: echt communiceren lijkt onmogelijk.
Een aandoening die je vaak kunt horen als het paard zwaardere arbeid verricht, is cornage. Cornage is een aandoening van de stembanden. Het belangrijkste symptoom bij cornage is een duidelijk fluitend geluid vanuit de keel bij het ademen. Dit geluid is in het algemeen pas na inspanning te horen.
Cornage is een van de meest voorkomende oorzaken van ademhalingsgeluid tijdens inspanning. Het wordt in de meeste gevallen veroorzaakt door een verlamming van de linker stemband. Door deze verlamming is er een verminderde luchttoevoer en hierdoor ook verminderde prestatie. De operatie bestaat uit één of twee delen.
Cornage is een verlamming van de stemband, meestal de linker stemband. Door de verlamming hangt deze stemband slap en blokkeert voor een deel de ingang van de luchtpijp. Met name als er tijdens inspanning meer lucht naar de longen moet, is er tijdens het inademen een typisch fluitend geluid hoorbaar.
Dampigheid is een chronische aandoening van de diepere luchtwegen, de longblaasjes of bronchiolen, van een paard die helaas onherstelbaar is. Een paard dat eenmaal dampig is, zal er dus de rest van zijn leven last van hebben. Dampigheid is te vergelijken met COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease) bij mensen.
Dampigheid is een chronische bronchitis, ook wel COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease) genoemd. Het is een aandoening aan de bronchiën (onderdeel van de longen) van het paard. De bronchiën bestaan uit allemaal kleine blaasjes.
Wees er u van bewust dat ook een paard kan treuren dit kan zich uiten in ; minder eetlust, vallen in, sneller stress, verlatingsangst,.. Dit kan zich ook uiten in verandering van gedrag. Uiteraard is dit niet bij elk paard zo. Bij de meeste paarden verloopt de nieuwe verandering probleemloos.
Er komen veel verschillende planten voor die giftig zijn voor paarden. Beruchte giftige planten zijn jacobskruiskruid, taxus, buxus, hulst, heermoes, adelaarsvaren, waterscheerling en klaver.Ook de minder bekende acacia en esdoorn kunnen voor grote problemen zorgen.
De paarden bewegen elkaar door middel van lichaamstaal, waarbij bijten of dreigen te bijten gebruikt kan worden. Zeker in de omgang tussen hengsten onderling, zul je best wel eens bijtgedrag zien. Paarden kunnen ook spelend bijten, je ziet dit vooral bij jonge hengsten.
Lichaamshouding: ontspannen, de staart wordt losjes gedragen. Lichamelijke reactie: speelse, vloeiende bewegingen. Opwinding kan verbonden zijn met zowel positieve als negatieve emoties. In positieve zin is het paard opmerkzaam en nieuwsgierig.
Wat is paardentherapie? Paarden reageren voornamelijk op wat mensen om hun heen doen. Dus wanneer iemand verdrietig is zal het paard deze emotie overnemen en bijvoorbeeld stil blijven staan. Paarden voelen dus heel goed emoties en gedrag aan van mensen.
Lichaamstaal begrijpen:
Let op hun oren, ogen, staart en lichaamshouding om te weten hoe ze zich voelen. Door subtiele signalen op te pikken, kun je je aanpassen aan hun behoeften en gemoedstoestand. Dit toont je paard dat je echt naar hem luistert en bevordert het gevoel van begrip en wederzijds respect.
Veel paarden in Nederland zijn eenzaam doordat ze solitair worden gehouden in een weide of stal. Dat veroorzaakt stress en depressies bij deze sociale kuddedieren. Sociaal contact met soortgenoten is een van de belangrijkste factoren voor het welzijn van zoogdieren.
Gemiddeld rusten paarden zo'n 5 tot 7 uur per dag. Uiteraard brengen veulens, net als baby's en andere jonge dieren, meer tijd slapend door. Om slaapgebrek te voorkomen moet een volwassen paard minimaal 30 minuten per dag plat op de grond liggen slapen.
Tranen zijn voor paarden nodig om het hoornvlies vochtig te houden. Zonder tranen, droogt het hoornvlies uit en kunnen er ontstekingen ontstaan.
' Ze weten dit precies zonder een woord gewisseld te hebben. Deze eigenschap zorgt er ook voor dat paarden menselijk gedrag en emoties goed kunnen aanvoelen en spiegelen. Dit maakt de dieren uitermate geschikt om in te zetten tijdens individuele of teamleerprocessen.
Een paard heeft, net als wij, gedachten, gevoelens en emoties. Bepaalde zaken zijn soortgebonden maar verder heeft ieder mens én ieder ander dier een eigen karakter. Als wij ons wat beter verdiepen in de gevoelens, gedachten en emoties van paarden wordt het ook makkelijker het gedrag van paarden te begrijpen.
Vroeger hadden wetenschappers het idee dat dieren geen emoties kunnen voelen. Tegenwoordig zijn de meeste mensen (wetenschappers en ervaringsdeskundigen) het er over eens dat dieren, en dus ook paarden, wel degelijk emoties ervaren.
Ze praten niet door elkaar heen, ze vergaderen niet urenlang, ze liegen niet tegen elkaar en zijn duidelijk in hun mening. Kortom, paarden communiceren veel beter met elkaar dan mensen.