Met behulp van byssusdraden (ook wel de baard genoemd) hechten zij zich vast aan de zeebodem, aan voorwerpen of aan elkaar. De byssusdraden worden gevormd door een speciale klier die op een soort voet lijkt. Met deze 'voet' kan de mossel zich enigszins verplaatsen.
De larvale dieren kunnen wel enigszins op eigen kracht door het water zwemmen, maar deze beweging is slechts van ondergeschikt belang. De larve gaat waar de zeestroming het dier heen voert, zoals dat met al het plankton het geval is.
Om te testen of een mossel nog leeft, geef je een tikje op de schelp. Sluit de mossel zich, dan is ze nog perfect. Blijft ze open staan, dan is ze dood en moet je ze weggooien. Ook beschadigde schelpen gooi je weg.
Mosselen schieten kuit in de zee De twee geslachtsorganen van mosselen maken mannelijke en vrouwelijke geslachtscellen. Via een buis worden de zaad- en eicellen in het water geschoten. Uit de eitjes komen larven, die naar de bodem zinken en zich tot mosselen ontwikkelen.
De mossel kan op deze manier nog enkele dagen overleven in goede omstandigheden (koel en vochtig), maar zal na een aantal dagen sterven. Om toch een antwoord te geven op je vraag kan je stellen dat mosselen die gekoeld en vochtig bewaard worden ongeveer 7 dagen kunnen overleven zonder water.
Vooralsnog worden schaaldieren, in tegenstelling tot vissen, in de EU niet ingedeeld bij dieren die gevoel hebben.
Leg ze in een emmer, bedek ze met een natte doek en daarbovenop ijsblokjes. Bewaar ze op een koele plaats. Als het ijs gesmolten is, giet je het water af en vervang je het ijs. De mosselen mogen niet in het water liggen, anders verdrinken ze.
Neen, volwassen mosselen (Mytilus edulis) hebben geen ogen, maar mossellarven hebben wel een "eye spot" (oogvlek, i.e. een lichtgevoelige pigmentvlek). Sommige andere tweekleppigen (Bivalvia) hebben echter wél ogen als ze volwassen zijn.
Schelpkenmerken. De doopvontschelp is het grootste thans levende tweekleppige weekdier. De lengte van de schelp is meer dan anderhalve meter en het dier kan rond de 250 kilo zwaar worden.
Naast ratten staan zoetwatermosselen ook op het menu van een aantal vogelsoorten (bv. Blauwe Reiger en Zwarte Kraai). Ook Waterhoen en Meerkoet eten vaak mosselen, al gaat hun voorkeur vooral uit naar de kleinere driehoeksmosselen.
Mosselen die dicht blijven na het koken kun je niet opeten.
Deze mosselen hebben een wat sterkere sluitspier dan andere, waardoor de schelp stevig dicht blijft. Maak deze mosselen voorzichtig met een mesje open. U zult zien dat deze mosselen juist vol met vlees zijn.
Echt nodig is mosselen wassen dus niet meer, al blijft het een goed idee om mosselen nog even te spoelen voordat ze de pan in gaan. Koop je mosselen die nog niet schoongemaakt zijn, bijvoorbeeld bij de visboer, laat ze dan wél een uur in koud water met veel zout liggen.
Het kleurverschil heeft niets te maken met het geslacht van de mossel. Dat is een fabeltje. De ene mossel heeft al wat meer pigment dan de andere, maar ze zijn beide net zo smakelijk. Laat je dus niet afleiden door kleur: mosselen moeten in de eerste plaats lekker smaken.
Echt ademen doet het niet, maar er stroomt wel water in en uit de schelp. Het paren gebeurt op een aparte manier. Miljoenen eitjes van vele volwassen dieren worden het water in gespoten. In het zeewater komen die samen en worden bevrucht.
Een mossel is een filteraar. Het voedsel bestaat uit algplankton. Maar toch, het blijven ingewanden. Alleen geen hersenen, dat scheelt.
De mosselkwekers zetten het zaad uit op percelen in de Waddenzee of de Oosterschelde. Die percelen worden niet afgezet, de mosselen kunnen immers niet zwemmen.
Mosselen bevatten veel eiwitten en zijn koolhydraatarm. Ze bevatten ook weinig vetten en vooral onverzadigde vetten, die zijn gezonder dan verzadigde vetten en dragen minder bij tot je cholesterolgehalte. Bovendien zijn mosselen rijk aan mineralen, kalk, fosfor, jodium, ijzer en vitaminen.
Schaal- en schelpdieren, zoals kreeft, oesters en mosselen, zijn officieel geen vissen, maar tellen in de Schijf van Vijf mee als een wekelijkse portie (magere) vis.
Doorgaans zit in 1 kilogram mosselen ongeveer 250 g mosselvlees. Wij hanteren deze stelregel: voorzie gemiddeld 1 kg mosselen per persoon. Afhankelijk van je bijgerechten zou dat voldoende moeten zijn.
De klachten beginnen meestal binnen acht tot 24 uur nadat je iets verkeerds hebt gegeten. Gelukkig is het meestal binnen één tot drie dagen weer over, maar in die tijd kun je je heel beroerd voelen.
Die kieuwen zijn bezet met ontelbare trilharen. Zodra de voedseldeeltjes de kieuwen raken worden ze opgenomen in slijm. Vervolgens worden de voedseldeeltjes door de trilharen naar de mond bewogen. Daar worden de eetbare deeltjes door twee mondflappen gesorteerd.
Mosselen worden meestal vacuüm verpakt. Als de mosselen net uit de verpakking komen, staan ze vaak een beetje open. Mosselen zien de verpakking als een beschermde omgeving en daardoor ontspannen ze zich.
Door het hoge zoutgehalte zullen de mosselen het vuil uitspuwen. Spoel ze daarom een tweede keer en indien nodig nog een keer, tot het water schoon blijft. Je mosselen zijn nu helemaal klaar om gekookt te worden.
Mosselen nemen enkel zeewater op, geen melk. Maar melk wordt wel snel zuur, en als je je mosselen daarin laat weken, mag je die ook meteen weggooien.
Door die verkeerde mossel ben je besmet met Diarrheic Shellfish Poisoning (DSP), letterlijk 'diarree-veroorzakende schelpdiervergiftiging'. Vervelend, maar behalve dat je misschien nooit weer mosselen wilt eten is er geen blijvende schade.