Honden kunnen last hebben van wormen. Deze leven in het lichaam van de hond en nemen daar voedingsstoffen op die de hond zelf nodig heeft of verstoren lichaamsfuncties. Ze zijn daardoor schadelijk voor de gezondheid van de hond. Bovendien kunnen ze besmettelijk zijn voor mensen.
Mensen kunnen een mens-specifieke lintworm krijgen door het eten van besmet vlees dat niet goed is bereid. Ook kunnen lintwormen van een kat of hond op de mens worden overgebracht als we bijvoorbeeld een geïnfecteerde vlo binnenkrijgen, al is dat zeer ongebruikelijk.
Oorzaak van wormen bij mensen
Besmetting met wormen kan plaatsvinden van dier op dier, van mens op dier of omgekeerd en van mens op mens. Je kunt bijvoorbeeld een worminfectie oplopen als er eitjes op je handen aanwezig zijn en je je handen vervolgens in je mond stopt.
De volwassen wormen zien eruit als dunne ronde slierten en kunnen lijken op elastiekjes. Ze komen overal in de omgeving voor en een groot deel van de honden en katten in Nederland raakt besmet.
U heeft klachten
Jeuk rond de anus of vagina, vooral 's nachts, komt meestal door de kleine (tot ongeveer 1 cm) wormpjes. De meeste andere wormen die u in Nederland kunt krijgen geven meestal geen klachten. Heel soms kunt u bijvoorbeeld buikpijn krijgen door lintwormen, spoelwormen of zweepwormen.
Soms ziet u de wormpjes in de poep bewegen. Wormpjes zijn heel besmettelijk, maar kunnen geen kwaad. Bij goede hygiëne verdwijnen de wormpjes vanzelf, meestal binnen 6 weken. Een andere naam voor wormpjes is aarsmaden of enterobiasis.
Mebendazol doodt wormen, wormeieren en larven, doordat het de opname van voedingsstoffen verhindert. Het is te gebruiken bij verschillende worminfecties, zoals aarsmaden, spoelworm, zweepworm, mijnworm en (varkens)lintworm. Ook is het te gebruiken bij sommige andere worminfecties die vooral in de tropen voorkomen.
De kans dat een huisdier een ander dier of mens besmet is zeer klein in vergelijking tot besmetting van mens op mens. Er zijn nog geen gevallen bekend dat besmette huisdieren mensen hebben besmet.
Alle honden kunnen zich besmetten door opname van wormeitjes die zich in omgeving bevinden Deze eitjes, met larven erin, kunnen in de grond wel tot een jaar lang blijven leven. Honden kunnen zich ook besmetten door het opeten van een toevallige tussengastheer of door het eten van rauw vlees.
Dieren die wormeitjes in de ontlasting hebben besmetten ook de omgeving, zoals uw tuin of een zandbak. Op deze manier kunnen ook mensen en jonge kinderen besmet worden. Pups die niet ontwormd worden, kunnen door een wormbesmetting een ernstige achterstand in de groei krijgen, wat vaak blijvende schade veroorzaakt.
Als mensen de longworm binnenkrijgen, laat de parasiet zich meevoeren naar de hersenen. Binnen één tot drie weken krijgen patiënten last van hoofdpijn, misselijkheid en duizeligheid. De verschijnselen duren meestal tussen de twee weken en twee maanden en hebben geregeld een dodelijke afloop.
Ook de mens kan besmet raken met de hartworm. Dit is echter een uitzondering, de mens is dan een oneigenlijke gastheer waar de hartworm zijn levenscyclus niet voltooid. Ze kunnen zich dan inkapselen in de longen en uiteindelijk verkalken.
Dit betekent dat uw hond of kat na ongeveer 24 uur geen wormen meer in de darm heeft en, na ongeveer 3 dagen, geen infectieuze wormeieren meer uitscheidt. Dieren kunnen zich na de werkingsduur van het toegediende product direct opnieuw besmetten door opname van nieuwe wormeieren of larven.
Spoelwormen zijn geelwit tot roze gekleurd. Vaak zijn ze niet te zien in de ontlasting van de hond, in braaksel zijn ze soms wel zichtbaar. Opgedroogde wormen zien eruit als opgerolde elastiekjes. De volwassen wormen leven in de dunne darm en leggen daar eitjes.
Je kunt je hond tegen wormen behandelen door hem een ontwormingsmiddel te geven. In de meeste gevallen zal dit een tablet zijn. Tegenwoordig bestaan er ook smakelijke tabletten die je hond als snoepje op kan eten. Bij pups gaat de voorkeur meestal uit naar druppels op de huid of een tablet.
Als je een pup koopt van een fokker, controleer dan of de fokker de pup elke twee weken heeft ontwormd. Bij een jonge hond is het verstandig om elke maand te ontwormen. Een volwassen hond moet elk kwartaal, dus vier keer per jaar, ontwormd worden.
Er zijn 2 soorten lintwormen die bij mensen voorkomen: Runderlintwormen kunt u in Nederland krijgen. Ze blijven in uw darm en reizen niet door uw lichaam. Ze zijn daarom ongevaarlijk.
Gemiddeld wordt uitgegaan van 4x per jaar, maar heb je bijvoorbeeld kleine kinderen of krijgt jouw hond rauw vlees dan wordt geadviseerd om vaker te ontwormen. Kijk in het ontwormingsschema hoe vaak ontwormen het beste bij jouw leefsituatie past.
Het is onmogelijk om echt te bewijzen of geesten bestaan en of honden ze kunnen zien als ze dat doen. Wat waar is, is dat honden dingen kunnen zien, ruiken en voelen die mensen niet kunnen.
"Laat je wonden nooit likken door een hond, zijn speeksel is gevaarlijk." Jaarlijks krijgen duizenden mensen last van besmettingen. Er overlijden zelfs mensen na een lik van een hond. In het hondenspeeksel zit de bacterie capnocytophaga canimorsus. Die is ongevaarlijk voor de hond, maar dodelijk voor mensen.
het eten van een (prooi) dier dat besmet is met wormen, bijvoorbeeld muizen, kikkers en slakken. het eten van een besmette vlo (lintworm) het eten van de uitwerpselen van een dier met wormen. via de beet van een geïnfecteerde mug (hartworm)
Aarsmaden komen vaak voor bij kinderen, maar ook volwassenen kunnen ze krijgen. Naast aarsmaden komen ook andere soorten wormen bij mensen voor. Aarsmaden zijn kleine wormpjes die leven in de dikke en blinde darm. Ze leggen eitjes aan de onderzijde van de endeldarm: de anus.
Hoe lang duurt het voordat dit medicijn werkt? Eén kuur is meestal voldoende om alle wormen te doden. In de weken na de kuur ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting van uw kind. Als er 2 weken na de herhaalde kuur nog wormen in de ontlasting zitten, overleg dan met de arts.
Diagnose van aarsmaden
De diagnose wordt vaak gesteld door de patiënt zelf of door de huisarts op grond van de klachten en waarneming van de patiënt of de ouder. Aarsmaden zijn terug te vinden in de ontlasting als kleine, bewegende witgele wormpjes. Daarnaast is jeuk bij de anus gedurende de nacht kenmerkend.