Steenmarters zijn voor de mens niet gevaarlijk, ze zullen nooit een mens aanvallen. Ook honden valt een steenmarter niet uit zichzelf aan.Alleen wanneer het dier in het nauw gedreven wordt zal hij aanvallen.
De marterverjager maakt nu een ultrasoon geluid, waardoor de marters op afstand blijven. Is deze marterverjager dan schadelijk voor honden of andere dieren? Nee, dat is niet het geval. Het ultrasone geluid richt zich echt op de marters en andere knaagdieren, zoals muizen en ratten.
Een steenmarter is een carnivoor: De marters in Nederland eten graag andere knaagdieren, jonge konijnen en vogels, kippen en eieren. Ook instecten zoals rupsen, kevers, kikkers en regenwormen zijn niet veilig. De marters lusten ook graag fruit en bessen. Er valt dus best veel te eten te vinden voor hem.
De steenmarter in dat gebied denkt dan dat er een vreemde steenmarter zijn territorium is binnengedrongen. Hierop kunnen ze heftig reageren en het kan gebeuren dat ze daarbij in auto-onderdelen bijten.
De marter houdt niet van de lucht die een wc-blokje afgeeft. Vooral de geur van citrusvruchten (citroen, limoen) houdt het beestje doorgaans weg bij uw auto. Hang dus zo'n fris blokje op onder uw motorkap!
Hij vertoeft op zogenaamde dagrustplaatsen die hij het liefst op een hoge, droge, warme plek maakt. Hier legt hij voedselvoorraden aan of brengt hij zijn jongen groot. De marter is voornamelijk 's nachts actief. Hij speelt dan graag en trekt erop uit om op voedsel te jagen.
In Nederland zijn de natuurlijke vijanden van de steenmarter eigenlijk alleen de vos en de oehoe. In andere landen komen daar wolf, beer en grote roofvogels als arenden bij.
Een steenmarter is bruin van kleur met een grauwbruine ondervacht en zijn onder andere te herkennen aan hun witte keelvlek. De kop-romplengte van een mannetje is 40 tot 52 cm, bij een vrouwtje is dit 37 tot 48 cm. Ze hebben ongeveer het formaat van een (slanke) huiskat.
Ze slapen in boomholtes, tussen houtstapels, in hooibergen, op zolders, in spouwmuren, onder dakbedekking, in schuurtjes, in nestkasten of in grotten. En een enkele keer graaft hij een hol in de grond. Wanneer komen de kleine steenmarters?
De keelvlek van een steenmarter is meestal lichter gekleurd en over de poten als een 'vork' in tweeën gedeeld, terwijl de keelvlek van een boommarter in typische gevallen geliger en meer gevlekt (maar zonder 'vork') is.
De steenmarter komt vooral voor in parklandschap, maar ook in volkomen bosloze gebieden, steengroeven en rotsige hellingen. Hij is vooral te vinden in de nabijheid van dorpen en boerderijen en tegenwoordig zelfs in grote steden (de steenmarter is een 'cultuurvolger' ).
De marter in huis en de gevolgen voor de bewoners
Wanneer een marter in huis verblijft, gebruikt hij één enkele plaats als dierentoilet. Ophoping van uitwerpselen en urinesporen veroorzaken met de tijd bovendien een extreme stankoverlast die tot een hygiënisch probleem leidt.
Als lokmiddel voor de marter kan bijvoorbeeld worden gedacht aan: Vis.Makreel, Sardientjes, Ei. Men hangt bijvoorbeeld de sardientjes in de vangkooi, waarna de marter de vangkooi zal betreden. Vervolgens staat de marter op de voerplaat, waarna de vangkooi dichtklapt.
Een steenmarter in uw auto is geen prettig idee.
De steenmarter zelf is klein, maar de schade welke ze aanbrengen is doorgaans groot. De meeste schade aan auto's wordt veroorzaakt aan bijtbare rubber en plastic onderdelen onder de motorkap.
Schade door een steenmarter valt dus niet onder de uitsluiting ongedierte. Schade die wilde- of huisdieren in uw huis aanbrengen, is meestal niet verzekerd op de standaard woonverzekering met een extra uitgebreide dekking. Ook de Vereende vergoedt dit niet.
De steenmarter houdt niet van geuren. Daarom kun je op verschillende plaatsen geurstoffen aanbrengen zoals restjes parfum, ammoniak, bleekwater een toiletblok met citroengeur, mottenballen.
De paartijd valt in de zomermaanden, van juni tot augustus, met een piek in juli. Na een draagtijd van ongeveer negen maanden werpt het vrouwtje haar jongen, meestal in maart of april. Die worden ongeveer acht weken gezoogd maar vanaf de zesde week krijgen ze ook vast voedsel aangeboden.
Steenmartersporen lijken op een combinatie van de sporen van een kat en van een rat. Op het plaatje op deze pagina ziet u dat de pootafdruk van de marter groter is dan die van een kat. De sporen kennen echter wel gelijkenissen. Het grootste verschil is dat een steenmarter duidelijk zichtbare nagels heeft.
Steenmarters zijn erg goede klimmers en kunnen zonder problemen 1,5 meter hoog springen. Ze klimmen ook moeiteloos rechte muren op en af vooral wanneer diepe voegen houvast bieden.
Een marter kan erg goed klimmen en kan via vensterbanken, een regenpijp, klimplanten of een overhangende tak op je dak geraken. Daar hebben ze maar een kleine opening (4 cm) nodig om op je zolder te geraken. Marters zijn schemer- en nachtactief en net wanneer wij willen slapen beginnen zij aan hun activiteiten.
De één vindt het naar urine ruiken, de ander naar ammoniak en sommigen doen het zelfs denken aan de geur van wiet. Hoe dan ook, voor de expert is het direct herkenbaar als muskusgeur. een teken van de aanwezigheid van spitsmuizen.
In principe zullen Bunzings en Steenmarters rattengif niet rechtstreeks opnemen. Knaagdieren zoals ratten en muizen uiteraard wel. Maar net die knaagdieren vormen een lekkere hap voor een hongerige Bunzing of Steenmarter. Hierdoor lopen ze het risico om vergiftigde prooien op te peuzelen.
Steenmarters: een beschermde diersoort
Steenmarters bestrijden of vangen is bij wet verboden. Een steenmarter uw woning niet laten binnenkomen, is de enige oplossing voor het steenmarterprobleem (wering). Hem vangen en doden of zijn nest verstoren en verwoesten, wordt sterk beboet.
Volgens Jan Kraaijenkamp zijn toiletblokjes de goedkoopste en makkelijkste oplossing. 'Hang een wc-blokje onder de motorkap, het liefst een van de goedkoopste, die ruiken het sterkst.
Waarschijnlijk is het een steenmarter. Deze dieren houden zich schuil in houtstapels. Ze zijn in de volksmond bekend als kippendief en doden de dieren door hun kop af te bijten.