Een bloedende maagzweer wordt tijdens een gastroscopie behandeld door in het bloedvat adrenaline te injecteren, het bloedvat dicht te branden, met een verwarmingssonde te behandelen of in te smeren met een speciale lijm. Na 24 uur controleert de arts of het bloeden is gestopt.
Dit heet een perforatie. Er ontstaan dan zeer plotseling, hele hevige buikklachten. Om ernstige complicaties te voorkomen moet er bij een bloeding of perforatie met spoed medische hulp ingeschakeld worden. Er zijn ook mensen die een maagzweer hebben zonder dat zij klachten hebben.
Als een maagzweer groter wordt, kan deze gaan bloeden. Dit heet een maagbloeding. Dat kunt u merken aan: Uw poep is plakkerig en zwart (dus niet donkerbruin).
Oorzaken van een maagzweer
H. pylori kan na een aantal weken zomaar weer verdwijnen. Bij aanhoudende klachten wordt geadviseerd om via behandeling de bacterie te verwijderen. In sommige gevallen kan de oorzaak van een maagzweer ook een ontstekingsremmende pijnstiller zijn.
Een maagzweer is meestal goedaardig, maar kan ook wel eens kwaadaardig zijn. In de maagwand kan ook een kwaadaardig gezwel ontstaan. Hoe zoiets ontstaat, is slechts ten dele bekend. De klachten bij een kwaadaardige aandoening kunnen dezelfde zijn als die bij een goedaardige aandoening.
Mensen die langdurig besmet zijn met de Helicobacter Pylori bacterie hebben meer kans op het krijgen van maagkanker. Deze bacterie kan een chronische ontsteking van de maagwand en maagzweren veroorzaken. Na vele jaren kan dit leiden tot maagkanker.
Misselijkheid en/of braken
Misselijkheid en overgeven kunnen een symptoom van maagkanker zijn. Maar vaak is er een andere oorzaak voor deze klachten, bijvoorbeeld een maagzweer. Je kunt ook last krijgen van misselijkheid door eten dat sterk ruikt. Bijvoorbeeld koffie, gebraden vlees of sterk gekruide voedingsmiddelen.
Kijkonderzoek van de maag bij maagklachten. Voor een kijkonderzoek van de maag moet u naar het ziekenhuis. De maag-darm-lever-arts kijkt naar de binnenkant van uw slokdarm, maag en het eerste stukje darm na uw maag (twaalfvingerige darm). De arts kan zien of u bijvoorbeeld een ontsteking of maagzweer heeft.
Heb aandacht voor je hoofd. Een goede houding start met een goede ondersteuning van het hoofd. Maak gebruik van een kussen dat je hoofd 6 tot 9 cm omhoog tilt. Op die manier wordt de spijsvertering bevordert doordat deze houding voorkomt dat het maagzuur terugvloeit naar de slokdarm.
Hoe geneest een maagzweer? Een maagzweer kan vanzelf genezen maar kan eenvoudig weer terugkeren. Als de pijn terugkeert, dan kun je het beste naar de huisarts gaan. Die schrijft een medicijnkuur voor waardoor de maagwand zich volledig herstelt.
Ernstig bloedverlies in de maag of darmen kan gepaard gaan met bloed braken, rood bloed bij de ontlasting, bloedarmoede, buikklachten, duizeligheid, en zelfs shock. Matig bloedverlies geeft deze klachten in mindere mate, de ontlasting is dan meestal plakkerig en diep zwart gekleurd.
De belangrijkste symptomen van een maag-darmbloeding zijn dat u bloed overgeeft, zwarte poep of zichtbaar bloed in uw poep. Als uw arts vermoedt dat u een maag-darmbloeding heeft, dan zal hij rectaal onderzoek uitvoeren. Bij 4 van de 5 patiënten gaat de maag-darmbloeding vanzelf over.
Bij een maagzweer heeft u pijn boven in uw buik. De pijn kan 's nachts erger worden. De pijn kan ook erger worden als u gegeten heeft. Als een maagzweer groter wordt, kan deze gaan bloeden.
Door het inwerken van maagzuur op de maagwand ontstaat een pijnlijk gevoel in de bovenbuik dat vaak wordt omschreven als brandend maagzuur of maagpijn. Deze klachten ontstaan meestal na de maaltijd en 's nachts. Maagpijn is vaak het gevolg van gasophoping, opboeren of oprispingen in de darmen.
Vermijd vette voeding. Kauw goed op voedsel. Mijd voedsel en drank die je niet goed verdraagt. Sommige mensen krijgen meer last bij sterk gekruid eten, citrusvruchten, ui, pepermunt, chocolade, koffie, zure of koolzuurhoudende drank.
Oorzaak maagzweer
Men heeft lang gedacht dat te veel maagsap en stress de oorzaken waren. Inmiddels is duidelijk dat dit niet zo is. Stress en ook andere factoren zoals roken kunnen de klachten wel verergeren maar niet veroorzaken.
De aorta maakt vanaf je hart namelijk een bocht via de linkerkant om bij de buik te komen. Lig je op je rechterzij, dan moet het bloed eerst omhoog gepompt worden en dit kost meer moeite dan naar beneden. Heb je vlak voor het slapengaan nog wat gegeten? Dan is het zeker aan te raden om op je linkerzij te gaan liggen.
Voedingsmiddelen die de maag tot rust brengen, zoals yoghurt, melk, gekookte spinazie, wortelen en aardappelen, kunnen helpen. Een efficiënt huismiddeltje tegen maagzuur is te slapen met uw bovenlichaam iets hoger, zodat het maagzuur niet in de slokdarm kan vloeien.
Langdurig gebruik kan leiden tot darminfecties of tot een vitamine- en/of mineraal tekort. Ook wijst onderzoek uit dat het de samenstelling van het darmflora kan veranderen.
Door atrofische gastritis kan je op lange termijn een vitamine B12-tekort ontwikkelen. Daardoor lijd je aan bloedarmoede. Atrofische gastritis verhoogt de kans op maagkanker lichtjes.
Als de maagzweer gaat bloeden, komt er bloed bij de ontlasting, waardoor de ontlasting verkleurt. Misselijkheid of braken. Een gebrek aan eetlust, met gewichtsverlies als gevolg.
Bij de acute vorm kan de maagontsteking een korte tijd duren. Een chronische maagontsteking kan maanden tot jaren duren. Meer informatie? Kijk op de website van de Maag-, Lever-, Darmstichting.
Nee, kanker opsporen met alleen een bloedafname, zonder te zoeken naar een specifieke kanker, kan niet. Als een arts een bepaalde kanker vermoedt, kan hij in een aantal gevallen wel (proberen) die op te sporen in het bloed. Meestal volstaat een bloedonderzoek echter niet.
Klachten van een wekedelensarcoom in de buik
Pas als het sarcoom tegen een orgaan of zenuwen gaat drukken, kun je klachten krijgen. Je kunt dan last hebben van een vol gevoel, een opgezette buik, darmklachten of bloed bij de ontlasting. Een wekedelensarcoom dat tegen organen aandrukt, kan pijn veroorzaken.
Volwassenen (incl. ouderen) Aanbevolen begindosering 60 mg 1×/dag, vervolgens individueel aanpassen, in het algemeen 20–120 mg per dag en de behandeling voortzetten zolang dit klinisch noodzakelijk is. Doseringen boven 80 mg per dag in 2 doses innemen.