Pfeiffer komt het meeste voor bij jongeren tot ongeveer 25 jaar. Kinderen jonger dan 10 krijgen het virus ook vaak, maar op die leeftijd geeft de infectie (bijna) geen verschijnselen. Bij volwassenen komt Pfeiffer weinig voor, omdat bijna alle volwassenen ooit een infectie met het virus hebben gehad.
Als je kind de ziekte van Pfeiffer heeft, krijgt het eerst last van keelpijn, koorts en opgezette klieren. De symptomen houden alleen veel langer aan dan bij een normale keelontsteking of verkoudheid. Meestal zijn er ook kleine bloeduitstortingen te zien boven in het gehemelte in de mond.
Deze infectieziekte wordt veroorzaakt door een virus in het speeksel. Pfeiffer wordt dan ook nog wel eens de 'kissing disease' genoemd. Toch is het onduidelijk of je van zoenen ook echt de ziekte van Pfeiffer kunt krijgen.
Het speeksel van iemand met de ziekte van Pfeiffer is besmettelijk. Besmet raken kan door knuffelen en zoenen met iemand die de ziekte heeft. Ook door het samen gebruiken van bekers, glazen en bestek kan iemand besmet raken.
Pfeiffer gaat vanzelf over, meestal binnen een paar weken. Bij erge keelpijn kun je paracetamol nemen. Je kunt het beste zo veel mogelijk doorgaan met je dagelijkse activiteiten (school, werk, sport).
Het is niet nodig om thuis te blijven. Veel rust nemen of veel slapen heeft weinig zin bij lichte klachten. Als je je ziek voelt en koorts en pijn hebt is het wel goed om thuis te blijven en rust te nemen. Er zijn geen specifieke voedingsadviezen.
Antistoffen tegen EBV-EA zijn in het algemeen enkele weken na infectie aantoonbaar, en kunnen tot enkele maanden na infectie detecteerbaar blijven.
Bij jonge kinderen kan rode huiduitslag, koorts en longontsteking optreden. Bij tieners en jongvolwassenen begint de ziekte vaak met vermoeidheid, hoofdpijn, keelpijn, koorts en rillerigheid. Na een week is er meestal een combinatie van keelontsteking, koorts en gezwollen, pijnlijke lymfeklieren.
Het bekende beeld bij de ziekte van Pfeiffer is: moeheid, koorts (oplopend in de eerste week, verdwenen na 2 tot 4 weken), pharyngitis met matig tot sterk vergrote tonsillen (75-90% van de gevallen) en lymfadenopathie met name in de hals (80-90% van de gevallen).
Er zijn geen medicijnen tegen de ziekte van Pfeiffer, bij je kind of bij anderen. Het is een kwestie van uitzieken. Meestal gaat het vanzelf over en verdwijnen de meeste symptomen binnen twee tot vier weken.
Mocht je toch iemand besmet hebben, duurt het 2 tot 14 dagen voordat diegene mogelijk klachten krijgt. Dit noemen we de incubatietijd.
De ziekte wordt ook wel chronisch vermoeidheidssyndroom of myalgische encefalomyelitis genoemd. De Gezondheidsraad gebruikt de naam ME/CVS. Het is nog onduidelijk of het om één ziekte of om meerdere verschillende ziektes gaat. Artsen, wetenschappers en patiënten erkennen dat de ziekte ernstig en langdurig is.
Iemand die ziekte van Pfeiffer heeft, kan anderen besmetten door knuffelen en zoenen. Ook door het samen gebruiken van bekers, glazen en bestek kan iemand besmet raken. Iemand kan het virus aan anderen doorgeven vanaf 1 week nadat hij besmet is tot wel 18 maanden daarna.
Veel mensen vinden de vermoeidheid extreem. De vermoeidheid kan samengaan met lichamelijke klachten, zoals hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, keelpijn, pijn in de ogen, het koud hebben, klappertanden, rillen, jeuken of gloeien van de huid, grieperig of koortsig zijn.
De belangrijkste symptomen van een longontsteking bij kinderen zijn: hoesten van slijm (soms met wat bloed), koorts en een snelle ademhaling. Je kind kan ook last hebben van benauwdheid of kortademigheid en rillen of klappertanden. Ook kan hij minder actief zijn en slecht drinken.
Epstein Barr virus
Dit virus is de veroorzaker van de ziekte van Pfeiffer. Soms kan bij deze infectie de lever ook ontstoken zijn. De ontsteking kan variëren van mild tot vrij ernstig, waarbij ook geelzucht optreedt. Er is geen specifieke behandeling noodzakelijk.
Klierkoorts kan meestal geen kwaad en gaat vanzelf over. Hoelang de ziekte duurt, is niet te voorspellen. Soms blijft de vermoeidheid weken tot maanden aanslepen nadat de andere symptomen verdwenen zijn. Het virus blijft levenslang in het lichaam aanwezig.
Medicijnen. Er bestaan geen medicijnen tegen de ziekte van Pfeiffer. Omdat de ziekte door een virus wordt veroorzaakt, hebben antibiotica geen zin. Een keelontsteking kan veel pijn doen.
Moeheid komt meestal door slaapproblemen. Maar ook psychische of lichamelijke oorzaken zijn mogelijk. Psychische oorzaken hebben te maken met hoe u zich voelt en waar u aan denkt. Lichamelijke oorzaken hebben te maken met wat u aan uw lijf voelt (jeuk, pijn) en met allerlei ziekten.
Na een doorgemaakte infectie kun je niet opnieuw besmet raken met het virus. Klachten kunnen in periodes van verminderde weerstand wel weer wat opspelen.
Hoe gaat het verder als ik moe blijf na corona? Van alle mensen met klachten na corona, heeft ongeveer de helft na 3 maanden geen klachten meer. Dit is zo voor alle soorten klachten na corona. Bij de meeste mensen die na 3 maanden nog wel klachten hebben, gaan de klachten weg in de maanden erna.
Een ontsteking van de keel gaat vaak gepaard met keelpijn en een sterk rood gekleurde keel. Soms is de keelpijn alleen aanwezig bij het slikken. Ook andere symptomen komen voor bij een keelontsteking, zoals: Koorts.