Rouwt mijn kat ook? Alle katten vertonen ander gedrag wanneer er een soortgenoot of mens wegvalt uit hun leven. De één toont zichtbare symptomen van rouw, terwijl de ander stilletjes haar verdriet verwerkt. Dit hangt af van de onderlinge band en hoe lang de kat met haar baasje of vriendje heeft samengewoond.
De kat kan zijn eetlust verliezen, geen belangstelling meer hebben voor zijn omgeving of alleen maar zitten staren. Het dier lijkt depressief. De achtergebleven kat gaat ineens dingen doen die voorheen kennelijk niet konden.
Een kat die een soortgenoot verliest, kan behoorlijk van slag zijn. Dat kan zelfs gebeuren als ze elkaar niet konden luchten of zien. Er zijn ook verhalen bekend van katten die wegkwijnen als hun baasje overlijdt.
Een groep Zweedse onderzoekers (Erikson 2017) heeft het gedrag van katten in reactie op afwezigheid van de eigenaar wél in een thuissituatie bestudeerd. De resultaten van dit onderzoek laten zien dat katten wel degelijk blij zijn hun eigenaar weer te zien (en misschien zelfs te missen) na een periode van afwezigheid.
Mensen krijgen tranen als ze boos zijn, verdrietig of juist heel blij. Dieren niet. Een hond gaat bijvoorbeeld kwispelen, een kat gaan miauwen. Er zijn dus wel emoties maar er komen geen tranen bij.
Er lijkt geen vast stramien te zijn hoe katten reageren op het verlies van een metgezel of een bepaalde tijdsduur waarbinnen hij dit doorloopt. Sommige katten doorlopen het hele proces in een paar dagen, anderen slaan de passieve fase gewoon over. Enkelen zijn weken uit hun gewone doen, en soms zelfs maanden.
Zowel uit onderzoek als uit verhalen van eigenaren blijkt dat veel katten een duidelijke reactie laten zien op het overlijden van een andere kat in huis. Deze katten vertonen allerlei tekenen die duiden op het doormaken van een rouwproces en katten kunnen zelfs ziek worden door het verlies van hun maatje.
Zich veilig voelen
Wanneer je kat op zoek is naar een slaapplaats, willen ze niet alleen comfort en warmte, ze willen ook een plek die veilig is en vertrouwd. En die plek ben JIJ! Geen gevaarlijke roofdieren kunnen hen schaden als jij daar bent. Zo kunnen ze in vrede ontspannen.
Uiteindelijk zal iedereen zijn of haar eigen weg vinden om het verlies te verwerken. Maar belangrijk is…praten. Praat over je gevoelens, je verdriet en praat vooral over je overleden maatje. Haal mooie en dierbare herinneringen op, maar praat ook vooral over het overlijden zelf en hoe je dat ervaren hebt en ervaart.
Eenzaamheid zie je eerder terug bij een binnenkat. Leeft je kat deels buiten dan kan zij zelf bepalen hoeveel tijd zij besteedt met soortgenoten. Ook kan ze op straat aandacht vragen van passanten als ze daar behoefte aan heeft. Een binnenkat kan zich zelfs eenzaam voelen als er andere katten in het huishouden zijn.
Net zoals mensen kunnen ook katten depressief zijn, maar het verschil met lichamelijke klachten is niet altijd gemakkelijk te zien. Daarom is het belangrijk om als baasje geen overhaaste conclusies te trekken en eerst uw kat goed te observeren.
Elke katteneigenaar leert het humeur van zijn kameraadje te herkennen door zijn lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen, de geluiden die hij maakt en de zeer bijzondere manier waarop hij beweegt. We weten dus instinctief wanneer onze katten opgewonden, blij, verdrietig, gefrustreerd of zenuwachtig zijn.
Onderzoek bewijst: katten voelen liefde voor hun baasje
Een onderzoek van de Amerikaanse Oregon State University in Corvallis wijst uit dat katten nauwer verbonden zijn met hun baasjes dan over het algemeen wordt gedacht.
Katten herkennen ons eerder aan onze stem en geur dan aan ons uiterlijk. Wie denkt dat alle katten het gezicht van hun 'baasje' herkennen heeft het mis. Ruim 46% van de katten in een onderzoek naar gezichtsherkenning, kon het gezicht van zijn eigenaar niet onderscheiden van andere gezichten.
Onderzoekers van de Engelse universiteiten Sussex en Portsmouth hebben wetenschappelijk aangetoond dat je aan katten kunt laten weten of je vriendelijk bent door te 'praten' met je ogen. De onderzoekers keken naar de zogenaamde 'slow blink' die, vertaald naar menselijke communicatie, gezien kan worden als een glimlach.
Nee, zegt de wetenschap, het is niet gezond om hond of kat op je bed te laten slapen. De reden is eenvoudig: dieren - en dus ook huisdieren - dragen in hun vacht, onder hun poten en in hun bek bacteriën met zich mee die je flink ziek kunnen maken. Beruchte voorbeelden zijn Q-koorts en vogelgriep.
Nu blijkt dat niet alleen honden, maar ook katten ons vanalles proberen duidelijk te maken. Daarvoor doen ze zelfs zo veel moeite dat ze een eigen, voor mensen begrijpbare taal hebben ontworpen. Als katten met elkaar communiceren, doen ze dat niet met hun 'typische' miauw.
Katten zijn nieuwsgierige beesten dus hun aandacht verplaatst zich snel van het ene naar het andere. Maar wanneer een kat blijft staren en traag met haar ogen knippert, betekent het dat ze je bewondert.
In het wetenschappelijk tijdschrift 'Behavioural Processes' lieten psychologen van de Kyoto Universiteit in Japan zien dat katten, net zoals honden, een episodisch geheugen hebben. Dat wil zeggen dat ze heel goed specifieke gebeurtenissen kunnen onthouden, bijvoorbeeld een verjaardagsfeest of een ongeluk.
"In Nederland rouwen mensen gemiddeld 8,5 maand om hun hond of kat. Hoe sterker de band met het dier was, hoe langer het rouwproces duurt. Dieren kunnen bijvoorbeeld een grote steun zijn geweest bij een scheiding of ziekte. Als zo'n dier overlijdt, is het alsof een deel van het gezin of van jezelf wegvalt."
Ze kan nog zo schuldig kijken, maar zich schamen doet ze niet. Maar dat is een illusie, zegt Schilder. 'Als je hem met de hand van de tafel schuift, zal hij precies hetzelfde doen. ' Het dier kan zich niet schamen.
Katten hebben een interne klok die zeer nauwkeurig is, en ze “weten” gewoon wanneer het tijd is om te beginnen. Ze zijn ook goed in het oppikken van andere regelmatige indicatoren van de tijd, zoals vogelzang en daglicht.
Uit onderzoek van de Amerikaanse Oregon State University blijkt dat katten wel degelijk van mensen kunnen houden. Voor het onderzoek moesten 38 katten kiezen tussen menselijke aandacht, speeltjes en geuren. De helft van de beestjes koos zonder twijfel voor menselijke aandacht.