Het antwoord op de eeuwige vraag van íedereen met een goudvis: herkent 'ie me? Ja, waarschijnlijk wel. Dat blijkt uit onderzoek van Britse en Australische wetenschappers. Die hebben aangetoond dat visjes gezichten uit elkaar kunnen houden.
De Britse en Australische wetenschappers kwamen erachter dat een vis reageert als er mensen binnenkomen. Als hij iemand herkent, maakt hij een soort spuugbeweging. Bij vreemden doet-ie dat niet. De vis kan dus onthouden wat hij eerder heeft gezien, zoals het gezicht van degene die hem eten geeft.
Ze kunnen vooral de kleuren zien die in hun natuurlijke omgeving veel voorkomen. Sommige diepzeevissen zien alleen blauw licht, andere soorten ook groen, rood en ultraviolet. Op het eerste gezicht lijken vissenogen heel anders dan de onze. Tamelijk plat, glad en zonder oogleden.
Goudvissen zijn geen knuffeldieren. Hoe graag je jouw goudvis ook wilt aanraken, doe het niet. Als je een goudvis oppakt met je handen loop je niet alleen het risico dat hij uit je handen glibbert en op de grond valt, maar je beschadigd ook zijn schubben en slijmhuid met je handen.
Volgens Tinley-gedragstherapeut Marieke heb je een blije goudvis als-ie zichzelf kan zijn. "Dit betekent dat je goed moet kijken naar het natuurlijke gedrag van een goudvis. Wat doet hij in het wild? Juist, zwemmen.
Zeedieren kunnen in de donkere, troebele onderwaterwereld nauwelijks op hun zicht afgaan, en dus kunnen zij over het algemeen uitstekend horen. Vissen, bijvoorbeeld, detecteren moeiteloos alle geluiden met een frequentie tussen dertig en vijfhonderd Hertz.
"Vele vissoorten zijn in staat tot dezelfde intellectuele prestaties als ratten of muizen." Webster ontdekte dat op grond van een aantal experimenten waarbij hij naging hoe kleine vissen erin slagen te ontsnappen aan grote en gevaarlijke soortgenoten.
(ze 'happen' constant naar de steentjes op de bodem om deze gelijk weer uit te spugen en sinds een paar dagen happen ze de blaadjes van de plantjes en ook deze spugen ze uit. Met bij dit laatste het gevolg dat het water na een dag of twee vol zit met rond dobberende blaadjes.)
Alles wat je vissen niet opeten, zakt naar de bodem van het aquarium. Daar gaan de restjes voer rotten en dat komt de watersamenstelling niet ten goede. Ook gaan vissen meer ontlasting produceren als ze teveel eten krijgen. Ook dit komt op de bodem terecht.
Weetje: goudvissen kunnen twee weken zonder eten. Het is niet aan te raden maar het kan. Een dag overslaan is niet erg maar ga dat niet overcompenseren door teveel voeding te gebruiken.
Ook dit hangt af van de soort. De meeste dagactieve vissen slapen 's nachts. En sommige soorten met weinig energie, zoals bettas, doen gedurende de dag kleine dutjes en slapen het grootste deel van de nacht. Nachtvissen zoeken meestal een mooi plekje om te schuilen terwijl het buiten licht is en uit te rusten.
Of het echt zielig is voor de vis en of hij zich verveelt is moeilijk te beantwoorden. Een feit is wel dat de vissen tot meer in staat zijn dan de meeste mensen denken, en dat ze zich bepaalde dingen kunnen herinneren tot wel drie maanden of langer.
De anatomie van goudvissen begrijpen. Weet waar bij een goudvis de tanden zich bevinden. Goudvissen hebben geen tanden in hun kaken. De tanden zitten achterin de keel, zodat ze hun eten kunnen pletten en heel door kunnen slikken.
Vissen voldoen dus aan die eerste stap van bewustzijn. Ze verzamelen informatie om geïnformeerde beslissingen te maken over, bijvoorbeeld, te zwemmen routes, of met welke soortgenoot wel en niet de strijd aan te gaan. Om vissen als sentiënt - wezens met gevoel - te erkennen, moeten ze emoties kunnen ervaren.
Voor het eerst is aangetoond dat vissen menselijke gezichten kunnen herkennen. Met verbazende precisie konden schuttersvissen een vertrouwd gezicht uit tientallen andere gezichten halen.
De sluierstaartgoudvis wordt gemiddeld vijftien tot vijfentwintig centimeter lang. Om tot zijn maximale lengte uit te groeien heeft deze vis voldoende ruimte nodig. Ze kunnen met goede verzorging en veel zwemruimte zeker twintig jaar oud worden en soms zelfs ouder, hoewel ze dit in een aquarium lang niet altijd halen.
Goudvissen zijn wel groepsdieren, dus een maatje is op zich geen slecht idee. Ik zou wel de kom goed schoonmaken (als het tijd is, niet te snel anders gaat hij alsnog dood) en alle plantjes en steentjes vervangen. En tegen schimmelziektes kun je middeltjes krijgen bij de dierenspeciaalzaak.
Goudvissen kennen wel een soort slaap, mar kunnen b.v. hun ogen niet dicht doen of zo. Ze zoeken als ze ' slapen' een rustig, veilig en vaak beschermd plekje op en ' hangen' maar een beetje in het water, vaak iets schuin omhoog. Ook hun ademhaling wordt nu minder en ze bewegen niet meer.
Het beste is één keer per week 1/4 tot 1/3 van het water te verschonen. Maak het filter alleen schoon als de doorstroming minder wordt. Maak je je filter de hele tijd schoon dan verstoor je de biologische werking in het water.
Vuistregels bij het voeren van goudvissen
Kies ervoor om een goudvis één keer per dag te voeren. Of kies ervoor om die portie op te delen in zeer kleine mini porties zodat je meermaals per dag een heel klein beetje kan voeren. Geef niet meer dan een goudvis binnen 2 á 3 minuten kan opeten.
Ja, vissen vreten elkaar op. Met een beetje massel kun je de graten nog wel ergens op de bodem vinden.
De meeste vissen kunnen wel een weekje zonder voeding. Wanneer je 1 week of minder op vakantie gaat is het dus in veel gevallen niet perse nodig om iemand in te schakelen die voor de vissen kan komen zorgen. Jonge vissen hebben wel nog dagelijks voeding nodig.
Vissen weten na 12 dagen nog altijd waar ze voedsel kunnen vinden. Veel mensen denken dat vissen een geheugen hebben als een zeef en niets langer kunnen onthouden dan 30 seconden. Maar uit recent Canadees onderzoek blijkt dat dat helemaal niet klopt.
Stille goudvis
“Goudvissen hebben een uitstekend gehoor, maar ze maken geen enkel geluid.”
Zo hebben vissen net als zoogdieren een hersengedeelte dat het ruimtelijk geheugen mogelijk maakt. Ze kunnen bijvoorbeeld in korte tijd de weg leren te vinden in een doolhof. En ze herinneren zich die route maanden later nog steeds.