Als je baby huilt terwijl hij slaapt, denk je al snel aan een nachtmerrie. Je baby wordt bijvoorbeeld plotseling bang of verdrietig wakker. Maar de kans is groot dat een baby niet of beperkt droomt en dus ook geen nachtmerries heeft. Wel kan je kind nachtangsten hebben.
Wanneer je baby 9 maanden oud is, wordt het ook steeds makkelijker te herkennen als je baby een nachtmerrie heeft. Je kind kan dan huilend of schreeuwend wakker worden, en kan hierbij ook zijn vuistjes ballen.
Nachtangst of 'Night Terrors' komen voor vanaf ongeveer 1 á 1.5 jaar oud. Het gebeurt meestal in de eerste helft van de nacht en steeds tijdens de diepe slaap. Je kindje wordt 's nachts schreeuwend of gillend wakker en het lijkt of jouw kindje wakker is omdat het de ogen open heeft.
Dat betekent ook dat een kind nachtmerries kan krijgen. Dit begint ongeveer wanneer een baby een peuter wordt; vanaf twee of drie jaar. Ongeveer 70% van de jonge kinderen heeft wel eens een nare droom. Sommigen hebben dit wekelijks, terwijl het bij anderen een kwestie van eens per maand is.
Het is eigenlijk zeldzaam dat baby's last hebben van nachtmerries — meestal is het huilen van jonge baby's 's nachts niet gerelateerd aan nachtmerries. U kunt ze echter beginnen op te merken wanneer uw baby ongeveer 18 maanden oud is. Nachtangsten komen het meest voor bij kinderen in de voorschoolse leeftijd, rond de 3 tot 4 jaar oud.
Concluderend, hoewel het misschien verrassend lijkt, kunnen baby's inderdaad nachtmerries hebben op 4 maanden oud . Het begrijpen van de slaappatronen van baby's, het herkennen van de tekenen van nachtmerries en het troosten van uw kleintje na een verontrustende droom kan helpen om hen de veiligheid en geruststelling te bieden die ze nodig hebben.
Baby's worden 's nachts wakker om allerlei redenen, waarvan de meeste volkomen normaal en niet ernstig zijn. Baby's jonger dan 6 of 9 maanden hebben meestal fysieke behoeften, zoals honger of tandjes krijgen , terwijl baby's ouder dan 9 maanden vatbaarder zijn voor ontwikkelingsstoornissen, zoals verlatingsangst.
Nachtangsten worden genoemd als pavor nocturnus, night terrors of nachtelijke terreur. Kenmerkend voor een nachtangst is dat je kind kort nadat hij in slaap is gevallen gillend rechtop in zijn bed zit.Als je dan naar je kind toegaat, lijkt het alsof je kind wakker is.
Je kindje heeft overdag te weinig geslapen en is daardoor zo moe, dat het onrustig slaapt en regelmatig wakker wordt. Naast het onrustige slapen kan het zijn dat je kindje 's nachts huilend wakker wordt of krijsend wakker wordt. Ook kan het zo zijn dat je kindje juist heel vroeg wakker wordt.
Doordat je in de zwangerschap zoveel meer emotionele en hormonale veranderingen meemaakt en veel dingen moet regelen, kan dit zich uiten in intensere, levendige en bizarre dromen.
Rare geluiden tijdens het slapen door lichte slaap
Je baby begint met een lichte, actieve slaap die vergelijkbaar is met de REM-slaap van een volwassene. In deze slaapfase slapen baby's oppervlakkig, bewegen ze meer en kunnen ze zelfs geluiden maken die lijken op kreunen, lachen of gillen.
is plotseling erg overstuur, huilt en schreeuwt van angst. zit vaak rechtop in bed, vaak met de ogen wijd open. heeft een snelle hartslag en ademt zwaarder en sneller. is bang, boos en paniekerig.
Wees niet verbaasd als je baby niet ongestoord slaapt 's nachts, en allerlei bewegingen maakt met de armen en benen. Geen zorgen. Deze schokkerige bewegingen maken deel uit van de normale ontwikkeling van je baby.
Dat je baby een beetje huilt voor het slapen gaan is normaal. Het is zijn manier om te ontladen. Ook als je baby eenmaal slaapt kan hij regelmatig ophuilen. In de actieve slaap kan je baby meerdere malen jammerend tot actief huilen.
Veel REM-slaap, weinig dromen
Ook bij baby's kun je in de REM-slaap hun ogen heen en weer zien gaan en ze maken soms allerlei bewegingen. Toch hebben ze volgens psycholoog David Foulkes, die zich heeft verdiept in dromen bij kinderen, nog geen levendige, beeldende dromen.
Maar waar het ene kind ineens niet meer wil slapen of slechter slaapt, hebben andere kinderen er nauwelijks last van. Een slaapregressie is te omschrijven als een periode waarin ouders bij hun kind een terugslag in de slaap ervaren en rond hetzelfde moment ook nieuwe mentale en fysieke ontwikkelingen zien.
Nachtschrik (pavor nocturnus)
Vaak gaat dit samen met gillen, huilen, een snelle ademhaling en zweten. Het lijkt alsof u zeer angstig bent. Het kan zijn dat u zich actief verzet tegen pogingen van anderen om u te kalmeren, door te trappen of om u heen te slaan alsof u een denkbeeldig kwaad wil afweren.
Wanneer je baby ontroostbaar huilt, probeer je altijd diverse oorzaken uit te sluiten. Zijn er fysieke ongemakken (poepluier, te warm, te koud, doorkomende tandjes, etc.)?Kan het een medische oorzaak hebben (bijvoorbeeld oorontsteking, slaapapneu, allergieën etc.).
Oververmoeidheid herkennen
Net als gapen, huilen en wegkijken is dit een typisch signaal een oververmoeide baby. Ook rood rondom de oogjes is een bekend teken dat een baby moe of oververmoeid is. Veel oververmoeide baby's komen lastig in slaap. Ze huilen zodra je ze neerlegt.
Tekenen van een nachtelijke angst zijn onder andere wakker worden binnen de eerste paar uur van de slaap met intense angst of paniek met wijdopen ogen en snelle ademhaling en ontroostbaar zijn . Tijdens deze episodes kan uw baby schreeuwen, hard huilen of fysieke bewegingen vertonen zoals spartelen of zwaaien met de armen.
Wat de oorzaak is voor nachtangst is onbekend.Er lijkt een erfelijke aanleg mee te spelen. Kinderen die aan nachtangst lijden hebben vaak een ouder die hier ook last van heeft gehad. De overgang naar de diepe slaap lijkt niet goed te verlopen bij mensen met nachtangst.
Hoewel nachtmerries misschien niet vaak voorkomen op 3 maanden , is het belangrijk om op te merken dat baby's nog steeds slaapverstoringen kunnen ervaren. Deze verstoringen kunnen worden veroorzaakt door factoren zoals honger, ongemak of overstimulatie. Ze zijn echter niet noodzakelijkerwijs gekoppeld aan nachtmerries zoals volwassenen ze ervaren.
Je kunt je baby een paar minuutjes laten huilen, in de hoop dat de baby zichzelf in slaap 'jengelt', maar als de baby na een paar minuten nog niet slaapt, ga dan naar je baby toe om hem te troosten. Je baby lang laten huilen is namelijk niet goed. Hij kan overstuur raken en gaat dan al helemaal niet meer slapen.
Het goede nieuws: de meeste baby's die ontroostbaar huilen, zijn niet ziek, maar hebben heimwee. Dat betekent dat ze gewoon moeite hebben om om te gaan met het leven buiten de baarmoeder. Om je baby de troost te bieden waar hij of zij naar verlangt en om het huilen te kalmeren, lees je verder voor ons advies... dat trouwens ook jou zal helpen!