'Zullen' is een modaal werkwoord.Je combineert 'zullen' dus met een infinitief.
We gebruiken zullen + infinitief: voor een belofte of een voorstel. om te benadrukken dat iets zeker zal gebeuren. om te zeggen dat iets waarschijnlijk zal gebeuren (door de waarschijnlijkheid expliciet te vermelden)
Het is het werkwoord wat je ook in het woordenboek vindt, zonder enige verandering. Meestal eindigt het daarom op –en, en in sommige uitzonderingen op –n. Voorbeelden hiervan zijn zingen, vechten, huilen, bidden, lachen, werken, bewonderen en zo zijn er nog veel meer!
Zullen kan uitsluitend hulpwerkwoord zijn; vandaar dat een voltooid deelwoord ontbreekt.
Zeker in spreektaal is dat gebruik heel gewoon. Ook in Nederland wordt gaan weleens gebruikt in combinatie met die werkwoorden, maar voor veel taalgebruikers is dat niet acceptabel. Standaardtaal in het hele taalgebied is zullen of de tegenwoordige tijd.
Wil je bondiger schrijven, vermijd dan de werkwoorden zullen en gaan. Deze maken een tekst vaak omslachtiger dan nodig is. Als je weleens feedback krijgt dat je tekst zo lang of moeilijk leesbaar is, kan het zeker lonen om eens te kijken hoe je deze werkwoorden gebruikt.
Voorbeelden van informele spreektaal kunnen woorden zijn (zoals "y'all" of "gonna" of "wanna"), zinnen (zoals "old as the hills" en "graveyard dead"), of soms zelfs een heel aforisme ("There's more than one way to skin a cat" en "He needs to step up to the plate.").
Zullen is formeel alleen een hulpwerkwoord en valt dus niet onder deze groep; in informele spreektaal zijn er echter wel uitzonderingen: Hannie moet en zal op dansles; ik zal je!
We gebruiken zullen als hulpwerkwoord voor de toekomende tijd (de toekomst). Dit betekent dat het altijd een ander werkwoord ondersteunt. Als een voltooid deelwoord als hulpwerkwoord dient voor een ander werkwoord, verandert het in een infinitief.
De infinitieven van Nederlandse werkwoorden eindigen steeds op -en. De uitzonderingen zijn zijn, gaan, staan en slaan. Ook doen en zien moeten tot deze uitzonderingen worden gerekend, omdat oe en ie samen een klinker vormen.
Kale infinitieven zijn werkwoorden die in hun basisvorm worden gebruikt en niet als werkwoord functioneren . Ze komen voor na werkwoorden zoals 'zien', 'kijken', 'horen' en 'voelen' en ook na modale werkwoorden zoals 'nodig hebben', 'kunnen', 'zouden', 'moeten', 'mogen', 'zouden', 'zouden', 'konden' en 'willen'.
De vorm van de infinitief is onbepaald wat persoon, getal, tijd en wijs betreft. De meeste infinitieven eindigen op -en, sommige op -n. Voorbeelden: lopen, werken, bidden, eten, slapen, gaan, zien, doen, zijn. Infinitieven maken deel uit van het gezegde.
Het werkwoord zullen is een bijzonder werkwoord. Het is een zogenoemd 'modaal werkwoord', wat inhoudt dat het vooral iets zegt over de intentie van de zin. Andere modale werkwoorden zijn hoeven, kunnen, moeten, mogen en willen.
In Nederland komt gaan als hulpwerkwoord van de toekomende tijd vooral voor in spreektaal, in België is het gebruik algemener. Als gaan niet mogelijk is, gebruiken we in de standaardtaal zullen of de tegenwoordige tijd om naar de toekomst te verwijzen.
Wij worden / zullen: wir werden. Jullie worden / zullen: ihr werdet. Zij worden / zullen: sie werden. U wordt / zal: Sie werden.
Het belangrijkste verschil tussen deze drie termen is dat de persoonsvorm varieert op basis van tijd, persoon en getal, het voltooid deelwoord wordt gebruikt in samengestelde tijden en passieve constructies, en de infinitief is de onveranderlijke basisvorm van het werkwoord.
De correcte spelling is mocht.
Vervoeging van het werkwoord mogen: ik mag, jij mag, wij mogen. ik mocht, wij mochten. ik heb gemogen.
De hulpwerkwoorden van modaliteit of modale hulpwerkwoorden zijn: zullen, kunnen, mogen, moeten, willen. Ze geven, globaal gezegd, aan of het hoofdwerkwoord als wenselijk, mogelijk, waarschijnlijk (enz.) gezien wordt.
Het modale werkwoord "will" wordt in alle aspecten van de toekomende tijd gebruikt (bijv. "I will talk", "you will be traveling" ). Voorbeelden: Modale en hulpwerkwoorden gecombineerd Hij had het mij eerst moeten vragen. U vraagt zich misschien af wat ik bedoel. Farrah zal tegen die tijd klaar zijn met haar werk.
De Basis: Zullen en Zouden
Bijvoorbeeld: – Wij zullen morgen naar de bioscoop gaan. – Ik zal je helpen met je huiswerk. Aan de andere kant, zouden is de verleden tijd vorm van 'zullen' maar wordt ook gebruikt om een voorwaardelijke wijs, een wens of een beleefd verzoek uit te drukken.
De informele taal omvat slang , samen met afkortingen, samentrekkingen, idiomen, zinswendingen en andere informele woorden en zinnen die bekend zijn bij de meeste moedertaalsprekers van een taal of dialect. Jargon is terminologie die expliciet wordt gedefinieerd in relatie tot een specifieke activiteit, beroep of groep.
De Algemene Nederlandse Spraakkunst, de dikste grammatica van het Nederlands, vermeldt bij de vorm je zal: “De combinatie geldt in Nederland als informeel, maar wanneer je de algemeen verwijzende betekenis 'men' heeft, wordt je zal ook in de standaardtaal gebruikt.
spreektaal (zn): omgangstaal. , volksmond , volkstaal.