Wanneer een zenuw lange tijd bekneld zit kan blijvende schade optreden. Voorbeelden van langdurige beknelling zijn een tarsaal tunnel syndroom of beknelling door littekenweefsel. Littekenweefsel ontstaat een tijdje na het letsel of de operatie.
In de meeste gevallen is de zenuwschade tijdelijk en geneest dit binnen drie maanden. Blijvende last is zeldzaam.
Spontaan herstel van de zenuw kan 1 tot 2 jaar duren. Als de zenuw is doorgesneden of gescheurd doen we altijd een operatie. Hoe goed de zenuw herstelt hangt af van hoe erg de zenuw beschadigd is en uw lichamelijke conditie. De zenuw werkt meestal nooit weer helemaal goed.
Wanneer een zenuw geheel of gedeeltelijk is doorgesneden bij een verwonding moet dit worden behandeld door de plastisch chirurg. Deze arts kan beoordelen of het mogelijk is om de zenuw te herstellen. Een scherpe doorsnijding van de zenuw is vaak goed te herstellen in tegenstelling tot een minder scherpe verwondingen.
Neuropatische pijn is een vorm van zenuwpijn die ontstaat door een beschadiging van een zenuw. De zenuwpijn komt alleen voor aan één kant van het lichaam. Neuropatische pijn is een chronische vorm van zenuwpijn.Het kan maanden tot jaren aanhouden.
Soms blijven je zenuwen en hersenen overgevoelig als de oorzaak weg is. Ze blijven dan pijnprikkels ontvangen. Daardoor blijft de pijn, ook nadat een wond of ziekte genezen is. Soms blijft de oorzaak van de pijn aanwezig: bijvoorbeeld bij een ziekte die lang duurt zoals artrose, reumatoïde artritis of kanker.
Een zenuwbeschadiging veroorzaakt soms verzwakking van spierkracht, vervelende gevoelloosheid of stekende of brandende pijn. De klachten kunnen zich precies op de plek van de schade bevinden, maar ook ergens anders in het gebied dat door de beschadigde zenuw wordt verzorgd.
Is de irritatie van de zenuw te groot dan zal de zenuw langzaam afsterven (dagen tot maanden). Hierbij treden wisselend pijnklachten en pijnvrije periodes op. Is de zenuw eenmaal geheel afgestorven dan zal het dode zenuwmateriaal een ontstekingsreactie in de omgeving van de kies veroorzaken.
“Het netwerk van zenuwbanen kunnen we in beeld brengen met behulp van verschillende MRI-scans. We zien dan in hoeverre de zenuwbanen intact zijn en kunnen in kaart brengen welke hersengebieden meer of minder met elkaar in verbinding staan.
Zenuwpijn is heel vervelend en kan weken tot maanden blijven. Vaak verdwijnt de pijn ook weer. Je kunt samen met je huisarts kijken wanneer je minder medicijnen kunt gaan gebruiken of ermee kunt stoppen. Probeer door te gaan met de dingen die je elke dag doet.
Over warmte gesproken, warmte en ijspakkingen kunnen vaak sommige soorten zenuwpijn in de benen verlichten. Als de pijn nieuw is of kan worden veroorzaakt door een blessure, probeer dan eerst ijs. Bij chronische zenuwpijn in de benen, of om diabetische zenuwpijn in de benen te verlichten, kan warmte de bloedstroom helpen en snel comfort bieden.
De pijn kan variëren van schietende, stekende tot zeurende pijn. Zaken die kunnen wijzen op een aantasting van motorische zenuwen zijn krampen, dunner wordende spieren (atrofie) en spierzwakte. Dit uit zich door krachtsvermindering en kan zelfs leiden tot verlamming (paralyse).
Herstel. Het herstel van de zenuw kan afhankelijk van de plek van beschadiging maanden tot anderhalf jaar duren. Sommige patiënten voelen tijdens het herstel elektrische prikkels in de baan van de zenuw. Dit voelt soms prettig, omdat dit het gevoel geeft dat er iets gebeurt.
Uw arts controleert het gevoel van de huid en hij onderzoekt of druk op de zenuw en bepaalde bewegingen die rek op de zenuw zetten de klachten verergeren. De soort pijn, de plek waar u de pijn voelt en welke bewegingen de klachten verergeren zeggen iets over welke zenuw beschadigd is.
Fysiotherapie bij zenuwpijn
Daarnaast zal hij of zij je ook adviseren om een gezonde levensstijl aan te nemen en veel te bewegen ondanks de pijn. Wandelen en yoga zijn bijvoorbeeld goede vormen van beweging om tegelijkertijd te ontspannen.
Er kan sprake zijn van aanhoudende pijn gedurende de eerste 1-2 weken na de procedure, maar de meeste patiënten vertonen een significante afname van lumbale rugpijn. Dit is een lichte pijn die aanvoelt als een warme, gevoelige plek op het behandelde gebied. Een volledig herstel kan ongeveer 3 weken duren, maar normale activiteiten kunnen binnen die tijd worden hervat als er geen pijn wordt gevoeld.
Wanneer de zenuwontsteking (pulpitis) zo ver gevorderd is dat deze zich niet meer herstelt, dan heeft u een zenuwbehandeling nodig. In sommige gevallen gaat de pijn vanzelf over; dan is de tandzenuw waarschijnlijk afgestorven. Het gevolg hiervan is dat u soms tijden geen pijn meer heeft.
Zenuwletsel kan op verschillende manieren ontstaan. De zenuw kan beschadigd raken door iets scherps (zoals een glasverwonding), beknelling of overrekking. Overrekking kan bijvoorbeeld plaats vinden bij een verkeersongeval of tijdens de bevalling.
De zenuw herstelt meestal niet volledig. U moet rekening houden met verminderd gevoel of u heeft meer gevoel zoals pijn, jeuk of tintelingen.
Bij zenuwschade sturen de aangetaste vezels spontane pijnprikkels naar uw hersenen, terwijl ter plaatse van de klachten (buiten de zenuw) niks mis is. Deze pijn heeft dus geen waarschuwende functie meer. Net zoals bij netvlies en nier schade kan het bij zenuwschade van kwaad tot erger gaan.
Zenuwletsel komt veel voor. Kenmerkend is de directe uitval van een zenuw, waardoor u merkt dat u plaatselijk niets meer voelt of uw vingers of hand minder goed kunt bewegen.
De zenuwschade kan allerlei klachten veroorzaken, zoals minder gevoel, tintelingen en pijn. Hoewel de pijn zelf niet gevaarlijk is, kan dit je wel ontzettend beperken in je dagelijks leven. Doordat je bijvoorbeeld steeds slechter gaat lopen, slecht slaapt of somber of angstig wordt.
De zenuw moet helemaal uitgroeien vanaf de plek waar deze hersteld is naar het doelorgaan (vingertop, huid of spier). Afhankelijk van de afstand kan dit een half jaar tot een jaar duren. Koude-intolerantie (pijn en of verkleuren bij kou) treedt vaak op en herstelt over het algemeen niet of nauwelijks.
Gewone pijnstillers zoals paracetamol en ibuprofen werken niet goed bij zenuwpijn. Medicijnen die de zenuw blokkeren of in de hersenen de verwerking van de pijnprikkel veranderen werken beter. Voorbeelden van dit soort medicijnen zijn: amitryptiline en pregabaline.