Wilde zalm is dan een zeer geliefde keuze. Dat is niet voor niets, want zalm is het hele jaar door verkrijgbaar, gemakkelijk te bereiden en smaakt ontzettend lekker. Wanneer je in de supermarkt aan het vissen bent naar een lekker stukje zalm, zijn er eigenlijk verschillende keuzes.
De smaak van de wilde zalm verschilt in vrij grote mate van die van de gekweekte varianten. Het vlees is minder vet dan dat van de gekweekte zalm. De structuur is iets fijner en de smaak iets sterker en pittiger. Wilde zalm kan op vrijwel iedere manier bereid worden.
Kort samengevat, beide soorten zalm (kweek en wild) zijn veilig om te eten. De hoeveelheid zware metalen is enorm klein en de gezondheidsvoordelen van een stukje vette vis per week zijn vele malen groter.
Omdat de wilde zalm zich vooral voedt met schaaldieren, is de smaak sterk afwijkend en meer uitgesproken dan die van gekweekte zalm die vooral visvoer krijgt. De Sockeye zalmen eten voornamelijk planktonkreeftjes en garnalen, waar ze hun extra rode kleur van krijgen.
Bij hele zalmen is het onderscheid duidelijk te zien. Kweekzalm heeft een roze/oranje kleur terwijl de wilde variant roder is. Dit komt door het verschil in voeding. Wilde zalm voedt zich met krill en schaaldieren die het antioxidant astaxanthine bevat wat de rode kleur veroorzaakt.
Ze zijn allemaal redelijk aan de prijs en dan wil je toch wel waar voor je geld. Kies daarom altijd voor wilde zalm. Deze is duurder dan gekweekte zalm maar is wel goed voor je gezondheid, terwijl gekweekte zalm heel ongezond is.
Maar in termen van gezondheid heeft de wilde zalm een voorsprong. Wilde zalm bevat namelijk meer omega-3-vetzuren, vitaminen, mineralen en minder verzadigd vet en calorieën per portie.
Kweekzalmen zijn – net als vleeskippen – doorgefokt op snelle groei, waardoor ze veel sneller groeien dan hun wilde soortgenoten. Dit leidt onder andere tot hartproblemen, misvormingen van de wervelkolom en hogere stressgevoeligheid. Zalmen met misvormingen hebben vaak hun hele leven ernstige last hiervan.
Door het verschil in hun voeding, verschillen de kweekzalm en wilde zalm niet alleen qua uiterlijk. De voedingswaarde van de twee is hierdoor ook totaal verschillend. Zo is de voeding van de kweekzalm rijker in calorieën en daardoor is het vlees van de kweekzalm ook rijker aan calorieen dan die van de wilde zalm.
Wilde zalm is (zoals de naam al doet vermoeden) geen gekweekte zalm, maar zwemt in de vrije natuur en heeft daar toegang tot een grote variëteit aan voedsel. Ze eten voornamelijk planktonkreeftjes en garnalen, waar ze hun extra rode kleur van krijgen.
Wilde zalm heeft een natuurlijk roze kleur door het eten van garnalen, kreeftjes en andere zeedieren. De zalm is stevig van structuur en is van nature rijk aan omega 3 vetzuren. Wilde zalm komt voornamelijk uit Alaska. De vissen worden van juni tot september (vaak) met hengels gevangen zodat er geen bijvangst is.
Risico op listeria-besmetting
Gerookte vis zoals zalm, makreel, forel of paling kan Listeria bevatten. Dat risico bestaat vooral bij de koud gerookte vis. Wanneer producten warm gerookt worden, worden de eventueel aanwezige Listeria-bacteriën meestal gedood.
Albert Ras van Sea Fresh uit Urk (Nederland)
De zalm wordt verantwoord gekweekt in de prachtige heldere fjorden van Noorwegen en draagt het ASC-keurmerk.
Het verschil qua smaak en structuur
Wilde zalmen zijn krachtpatsers met meer, fermer en beter doorbloed vlees. Wilde zalm is niet alleen minder vet, maar dus ook vleziger en steviger.
Gezond visje
In principe maakt niet uit hoe de vis verkocht wordt: verse vis, vis uit de diepvries en vis in blik zijn allemaal goed voor je. Voor je gezondheid kun je het beste kiezen voor vette vis die niet gepaneerd of gezouten is.
Kenmerken van Schotse zalm:
Dat heeft te maken met de verschillen in watertemperatuur, soort water en voeding. Over het algemeen hebben Schotse kweekzalmen wat dikkere buiken en meer vet. Ze zijn wat vetter dan Noorse kweekzalm. Door het vetpercentage zijn ze wat minder lang houdbaar, ongeveer twee weken.
In het wild komt Atlantische zalm tegenwoordig niet veel meer voor. Rond 1965 werd begonnen met het kweken van Atlantische zalm, als eerste in Schotland en Noorwegen. Heden ten dage wordt zalm gekweekt in Noorwegen, Schotland, Ierland, de Faroër Eilanden, IJsland, Noord-Amerika, Chili en Tasmanië.
De stijging is het gevolg van een wildgroei aan algen voor de kust van Chili, het grootste zalm producerend land ter wereld, waardoor er massaal vissen sterven. De Scandinavische zakenbank Nordea Markets schat dat er al meer dan 20 miljoen zalmen zijn gestorven door de massale algengroei.
Vis is goed voor de gezondheid. Visvetzuren zijn goed voor je hart en bloedvaten. Daarom is het advies 1 keer per week vis te eten. Bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm.
Geen zorgen sushi-eters, rauwe zalm is over het algemeen veilig om te eten. Wat wel belangrijk is, is dat de vis altijd van een betrouwbare leverancier komt, dus van een supermarkt, vishandelaar of restaurant.
Vissoorten zoals zalm, forel en schol kun je elke week eten, maar andere soorten kun je beter minder vaak of liever niet eten. Bekijk welke vissoorten je hoe vaak kunt eten als je een hart- of vaatziekte hebt.
Rauwe zalm is over het algemeen veilig om te eten, en heel gezond. Zelfs gezonder dan gerookte of gebakken zalm, omdat het meer voedingsstoffen zoals omega 3-vetzuren bevat. En dat is onder andere goed voor je bloeddruk, hart en bloedvaten.
Zalm is dus een klein beetje gezonder dan tonijn uit blik. Maar dat betekent niet dat tonijn uit blik slecht is. Volgens het voedingscentrum zou je eens per week vis moeten eten, en daartoe rekenen ze ook tonijn en zalm uit blik.
Bas Kast: ,,Vette vis en zeevruchten zijn het gezondst. Daarna komt wit vlees zoals kip en kalkoen, vooral als de dieren gezond geleefd hebben. Vis is te verkiezen, maar het hangt er wel van af welke vis. Forel, gewone makreel en zalm, mosselen, haring, krabben, garnalen en oesters zijn aan te bevelen.
Het maakt niet uit hoe de vis verkocht wordt: verse vis, uit de diepvries of in blik. Voor de gezondheid kun je het beste kiezen voor vette vis die niet gepaneerd of gezouten is. Bij zoute vis moet je denken aan haring, gerookte zalm, gerookte paling, stokvis of ansjovis. Bij vis in blik is ook vaak zout toegevoegd.